"Şizofreni her türlü ruhsal stresle başlayabilir.Hastalığa özgü bir başlangıç biçimi yoktur.Kızınız genç ama bu hastalık 15-25 yaş arasında olur.Belirtileri ve gözlemleri anlatayım. "

Derin bir nefes aldı.

"Bu hastalığı yaşayanların bozulmuş veya karmaşık düşünceleri vardır ayrıca sarsılmaz yanlış inançlara sahiptirler.Garip güçleri olduğuna veya başkalarının düşüncelerini okuyabildiklerine inanırlar.Bu tip düşünceler kişinin korkuyla içine kapanmalarına agresif veya çoçuksu olmalarına neden olabilir.Ya da konuşmalarında farklılıklar sergileyebilir.Anlamsız ve bize göre saçma cümleler kurabilirler.Saatlerce kıpırdamadan ve konuşmadan durabilirler"

"Oha doktorcum.Azmış ya biraz daha say."dedim gözlerimi büyülterek.Sonra kahkaha attım.Bu aralar kahkahalarımın ardı arkası kesilmiyordu.Annem bana garip garip bakarken babam doktora döndü.

"Bakın.Aynı anlattığınız gibi son zamanlarda odasına kapattı kendini.Saçmalıyor.Bize fazla düşkündü.Ama şu an uzak.Abartılı bir şekilde gülüyor.Çok rahatsız edici."

Kendi kızından iğrenen bir baba...Mükemmel.

"Ağlayayım mı onu mu istiyorsun?"sonra ağlamaya başladım.Bu aralar cidden duygularım fazlaydı.Annem başladı bu sefer.

"Çok saçma cümleler kuruyor bazen cidden!Korkuyorum artık ondan ve yaptığı bu...bu şeylerden. geçen gün de saçmaladı anlat kızım sorununu çözelim."

Kendi kızından korkan bir anne...Müthiş.

"Evet sorununu çözmem için anlatman gerek."

"Sorunumu mu çözeceksin?Sen mi?Peki o zaman en baştan başlayayım."güldüm.Beni anlayacakmış.

"Onlar ayrılıyor.Ve bunu yaparken bana "Biz ayrıyoruz" deyip gittiler.Ben ne düşünürüm ne hissederim bilmiyorlar.Ciddi ciddi sonraki gün ayrı bir yere taşındı babam.Annem sürekli çekimde.Evde korkunç sesler duyuyorum.ve yanımda kimse yok.Sorunum bu hadi çöz sorunumu doktor.Onlar beni sevmiyor.Deli olduğumu düşünüyorlar.Haydi çöz sorunumu!"

"Kendimi odaya kapattım.Evet.Ama bir kere bile yemeğe çağırmadılar veya fikrimi sormadılar çünkü beni istemiyorlar yanlarında.Ayrıca benden tiksiniyorlar.Ama biliyor musun?Bunlar umrumda değil.Ben daha geçen gece birini boğuyordum!En yakınımı.Senin yüzünden.Hadi çöz sorunumu!İşin bu değil mi çöz!"

Annem gelip sıkıca sarıldı.Babam saçlarımı öptü.Sanki biraz şey geldiler gözüme...Sahte?Evet sahte...Fazlasıyla.Zaten en iyi onlar bilir sahteliği.