Uwaga!!!

Doczytajcie dopisek w ostatnim rozdziale na dole.

-Pojebało go?!!-Ten krzyk obudził Caliope o 4 nad ranem. Bez wątpienia był to Syriusz.

Caliope szybko pobiegła do sypialni Łapy.

Łapa leżał na łóżku, ubrany jedynie w dół od piżamy, był wściekły i gniótł w jednej ręce list.

-Co się stało, tato?-Zapytała przerażona dziewczyna.

Syriusz warknął jak pies i podał jej zgnieciony list.

Do właściciela Grimmauld Place 12,

Podczas pańskiej nieobecności stary Drops zwariował i czuje się tu jak właściciel. Zamierza zburzyć wszystkie ściany wewnętrzne na 3 piętrze i zrobić tam swój gabinet. Na jutrzejszy dzień zaplanował przeniesienie wszystkich książek z biblioteki Blacków(tej oficjalnej) do Hogwartu, oraz sprzedaż najcenniejszych rzeczy.

Niech właściciel raczy wrócić i zrobić porządek z tą gnidą.

Stworek

Skrzat domowy rodu Blacków

-Jak on śmiał?!-Krzyknęła wściekła Cal(-iope).

-Paprotka, Węgiel!-Krzyknął nadal wściekły Łapa.

Po chwili w pokoju pojawiły się skrzaty i skłoniły.

Nim zdążyły się odezwać, Syriusz wydał rozkaz:

-Spakujcie nas natychmiast. Przenosimy się tymczasowo na Grimmauld Place. Powiadomcie dyskretnie służącego tam skrzata.

Skrzaty szybko pokłoniły się ponownie i deportowały.

-Już ja go postawie do pionu. Nie będzie stary dziad panoszył się w moim domu!-Wrzeszczał Syriusz i chwycił za wazę, aby zapewne ją rozbić.

-Tato, to dynastia Ming!-Krzyknęła Cal i wyrwała mu z ręki wazę, po czym przytuliła się do niego.

Syriusz po chwili się lekko uspokoił, objął córkę i czekał, aż całkowity spokój powróci.

Zajęło mu to aż 5 minut.

Gdy się uspokoił, usłyszeli pukanie.

-Wejść-Rozkazał Łapa.

Do pokoju weszła Paprotka.

-Panie, rozkazy wykonane. Kufry stoją w salonie, skrzat szykuje pokoje-Powiedziała skrzatka i odprawiona deportowała się.

-Idziemy?-Zapytała Caliope, na co Syriusz przytaknął.

-Ale chyba przebierzemy się z piżam w coś innego?-Zapytała, gdy jej spojrzenie trafiło na lustro wiszące obok drzwi.

-Ok-Zgodził się niechętnie Łapa i ruszył do garderoby.

W końcu skrzaty nie spakowały wszystkich ubrań.

Cal pobiegła do swojego pokoju i po 10 minutach wyszła ubrana w biało-srebrną sukienkę na ramiączkach, ze średnim dekoltem i rozkloszowanym dołem. Miała srebrne szpilki i na palcu pierścionek od Matki Chrzestnej. Na szyi miała srebrny medalik z sercem, na którym był herb ich rodu i wąż, który go otaczał.

-Ten dekolt jest za duży-Powiedział Syriusz, lecz Cal tylko się zaśmiała.

Już po chwili mieli zmniejszone kufry w kieszeniach i deportowali się.

Po sekundzie stali przed Grimmauld Place 12, a Syriusz uderzył dłonią we drzwi.

Te momentalnie się otworzyły, ukazując skrzata i zdziwionych członków zakonu na końcu korytarza.

-Wnieś kufry-Powiedział Syriusz do skrzata, powiększając swój, a Cal zrobiła to samo.

Skrzat zabrał kufry, po drodze posyłając członkom zakonu złośliwy uśmiech i zniknął na piętrze.

-Syriuszu, mój chłopcze-Zawołał Dumbledore, uśmiechając się szeroko i idąc w jego stronę, zapewne chcąc objąć Syriusza, lecz ten zatrzymał go ruchem dłoni.

-Słyszałem, że dopadła pana skleroza, dyrektorze-Powiedział Syriusz, starając się brzmieć jak najspokojniej i mając maskę na twarzy(nie dosłownie).

-O co ci chodzi, mój chłopcze?-Zapytał zdziwiony Dumbledore.

-Otóż, zapomniałeś, że ten dom należy do mnie i mojej rodziny, a nie do ciebie-Odpowiedział Syriusz, idąc do salonu z córką.

W salonie od razu zauważył brak zabytkowego pianina i wielu cennych waz.

-Syriuszu, myślałem że nie będziesz miał nic przeciwko-Powiedział cicho Harry, który pojawił się znikąd.

-To źle myślałeś-Powiedział Syriusz, co wywołało szok na twarzy Pottera.

-Kim jest twoja towarzyszka?-Zapytał nagle Snape.

-Otóż drogi Severusie-Zaczął Syriusz, co wywołało szok na twarzach zakonników i ich dzieci.

-Jest to moja adoptowana w pełni córka, do niedawna znana jako Hermiona Granger-Skończył Syriusz, a Harry momentalnie zrobił się cały czerwony.

-Jak śmiałeś bez mojego pozwolenia zaadoptować tę szlamę?!-Krzyknął wściekły Harry i zaczął tupać nogą.

-Ja miałem zostać jedynym dziedzicem Blacków!-Wrzeszczał dalej, po czym dodał spokojnie-Masz ją wyrodowić.

Wyrodowienie-Pozbawienie członka rodu wszelkiego pokrewieństwa z rodem, zarówno genetycznego. Wymagana jest chęć obu stron i jest bardzo trudne do cofnięcia. Osoba wyrodowiona przybiera losowy wygląd i cechy.

-Chyba coś ci się pomyliło, bachorku-Zaśmiał się cicho Syriusz.

-Nie będziesz mi rozkazywał, a ja nie mam zamiaru spełniać wszystkich twoich życzeń!-Dodał groźnym tonem Łapa, co wywołało szok na twarzy Harry'ego.

-Łapo, jestem synem twojego przyjaciela-Powiedział oburzony Harry.

-Gdyby James i Lily żyli, to dzisiaj zostałbyś wydziedziczony, o ile nie zgodziłbyś się na wyrodowienie-Odpowiedział spokojnie Syriusz i zajął miejsce na fotelu.

-To mój fotel!-Krzyknął Dumbledore, który nagle odzyskał język w buzi(nie dosłownie).

-Panie Dyrektorze-Zaczeła spokojnie Cal, zajmując drugi fotel.

-Ten dom, jak i całe wyposażenie należy do nas i nic tu nie jest pańskie-Dodała spokojnie, a wściekły dyrektor i prawie wszyscy członkowie zakonu wyszli z salonu.

-Prosimy o zwrot skradzionych rzeczy!-Zawołała jeszcze Cal, nim usłyszeli huk zamykanych drzwi.

-Miło cię poznać, Caliope-Powiedział Remus, który cały czas stał cicho w cieniu.

-Remusie-Przywitała się Caliope, a ten usiadł na kolanach Syriusza i czuł jak ww. całuje go po karku.

-Miałem nadzieję że przejrzycie na oczy-Powiedział Remus, myśląc o rozpieszczonym Potterze.

-Przejrzeliśmy-Zapewnił go pomiędzy pocałunkami Syriusz.

-Ja może nie będę wam przeszkadzać-Zaśmiała się Caliope i wyszła z pokoju, a drzwi zamknęły się za nią szybko i to na cztery spusty.