SZKŁO
Ostatnia rzecz którą mogę powiedzieć
To to że nic nie powiem
Zamknę się w sobie i milczeć będę
Jak kamień
Głowa pusta
Bez ziarnka piasku w środku
Ale jednocześnie pełna jak plaża
Roztrzaskana
Szkło boli piecze
ale lubię to
Bo to jedyne co czuć mogę
Deszcz dziś pada cicho
Ale ja go słyszę
Kropla po kropli spada
Jak ja w moim umyśle
Naklejam plaster na ranę
Leczy się
Spaja
Krzepnie
Zrasta się
Ale blizna pozostaje
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro