Ach! I niechaj wiecznie trwam w tym przekonaniu!
Bogowie nie mają już mnie we władaniu!
Zaznałem miłosnego uniesienia,
Ach! Ta twarz!
Ta twarz mnie odmienia!

Czyż można się nie zakochać w odbiciu ideału?
Niechaj mnie miłuje każdy, już odczuwam nimf miłosne względy!
Jestem Narcyz, Narcyz niepojęty!

Och! Gdybym wieki miłował własne odbicie,
Cóż to byłoby za urodziwe życie!