Novak

'Wat is zijn plan?' vraag ik met een brok in mijn keel. Ik wist dat Christiaan een schoft was, maar deze informatie maakt hem een schoft met een motief. Het maakt hem gevaarlijker, doordacht en extra dodelijk.

Micca kijkt me strak aan en antwoordt met een zware stem: 'Zijn plan is om Celeste te doden. Hij gelooft dat haar dood de ultieme vergelding is voor de dood van zijn vader. Met alle nachtrijders dood heeft hij vrij spel over de levenslijnen.'

'Denk je dat hij de koning vermoordt zodra Celeste dood is?' Micca knikt langzaam.

'Hoe komen we daar binnen?' vraag ik zonder twijfel, terwijl ik de plattegrond van de tafel grijp.

Rita, die tot nu toe zwijgend heeft geluisterd, doorbreekt de stilte. 'Het kasteel wordt zwaar bewaakt door de wachters. We kunnen niet zomaar naar binnen stormen. De rechterflank is de trainingsbasis van de wachters, dus daar maken we geen kans. Bij de linkerflank loopt de rivier. We kunnen daar niet doorheen zonder beschoten te worden. De achterkant is onze beste optie, daar ligt het bos en is enkel bewaakt met de muur en torens.'

Kenit, de zwartharige wolf, knikt instemmend. 'Ik heb contacten binnen de wachters. Ik kan proberen om een afleiding te creëren, zodat jullie onopgemerkt het kasteel kunnen betreden.'

'Waarom denken jullie dat Celeste in het kasteel is?' Verbaasd kijk ik op. Alisha staat in haar witte nachtjapon met een blauwe mantel om haar heen in de deuropening.

'Hoe kom jij hier binnen?' vraag ik verbaasd, terwijl ze onze kant op loopt.

'Denk je nou echt dat ik niet wist waar Celeste heenging de afgelopen weken? Daarnaast is je slot niet magiebestendig.' Geen seconde later gooit ze een papier in het midden van de tafel.

'De duiven brachten nieuws.'

Op de poster staat een aankondiging in bloedrode letters: "De laatste nachtrijder". Daaronder is een afbeelding te zien van een brandstapel, hoog oprijzend in een duister landschap. En in het midden, omringd door vlammen, is een vrouwelijke figuur te zien.

'Vier dagen, we hebben vier dagen,' legt Alisha er nog extra de nadruk op.

Met een diepe zucht laat ik mijn gezicht naar voren hangen, terwijl mijn handen op de houten tafel steunen. Onmogelijk, dit is onmogelijk.

'We gaan het nooit redden daar te zijn in drie dagen,' schudden Micca en Gwen langzaam hun hoofd. Kiran daarentegen zet een stap naar voren.

'Waarom vroeg jij waarom wij denken dat ze in het kasteel is?' vraagt hij Alisha.

'Ze zouden idioot zijn om haar in het kasteel te zetten. Ze kent de weg. Als ze ergens rond het kasteel is, zit ze in de kerkers. Het zou niet uitmaken of we daar eerder zijn dan de executie, we maken geen kans. Het inkomen van die kerkers is onmogelijk.' Langzaam dringt het besef tot me door van wat ze daarmee probeert te zeggen.

'Onze enige kans is de executie zelf,' stelt Micca net iets eerder vast dan ik. Alisha knikt.

De kamer vult zich met een gespannen stilte. De ernst van de situatie dringt nu echt tot ons door.

'Tijd voor rum,' mompelt Micca voordat hij naar een keukenkast loopt en de scheve deur opentrekt. Zonder een glas te pakken, trekt hij de kurk uit de halfvolle fles en zet het aan zijn lippen. Na een grote teug te hebben genomen, zet hij de fles met een klap in het midden van de tafel.

Ik ben de volgende die de fles van de tafel grijpt en de zoete drank mijn keel in laat verdwijnen. Het brandende gevoel verlicht de spanning die in mijn lijf blijft opbouwen.

'Goed, hoe gaan we dit doen?'

Met vastberadenheid en een mix van angst en hoop in onze ogen beginnen we onze plannen te smeden. Elk detail wordt zorgvuldig overwogen, elke mogelijke tegenslag wordt geanalyseerd.

De plattegronden zijn een geschenk van de goden waar we niet zonder hadden gekund. Het kasteel zelf is een doolhof, maar de tunnels en tuinen zijn nog erger. In elke hoek is een wachtershuisje, toren of plaats te vinden waar een wachter hoort te staan.

In de afgelopen jaren is de beveiliging verdubbeld. Hoe Celeste en Nora destijds zijn ontsnapt, is nu een zelfmoordmissie.

Elien is een nieuwe pion in het speelveld die de situatie nog moeilijker maakt dan het al is. Celeste zal hem nooit doden, er is geen kans. Als we Elien doden, draait Celeste ons de nek om. Elien moet blijven leven.

Tijdens het urenlange overleg is het Alisha die me het meest opvalt. Haar blauwe ogen lijken Micca niet te verlaten en ik kan er geen verklaring voor vinden. Micca is niet lelijk, maar het is geen alledaags gedrag voor Alisha om een man aan te staren vanwege zijn uiterlijk.

Het moment dat de nacht valt, zijn alle plannen voor de ochtend en komende dagen doorgesproken. De fles rum is leeg, Micca heeft een zak tabak weggerookt en Gwen is uren geleden op de bank in slaap gevallen.

Ik loop met mijn bijna lege glas rum naar Alisha bij het raam. Haar blauwe ogen staren naar het donkere bos en het lege glas, waar eerst water in zat, hangt naast haar lichaam.

'Geen slaap voor jou vannacht?' vraag ik terwijl ik naast haar ga staan.

'Ik betwijfel het,' zucht ze. Haar linkerhand heft het glas en laat de laatste overgebleven druppels ronddraaien.

'Heb je er geen vertrouwen in?'

'Dat zeg ik niet.' Langzaam draait ze zich naar mij toe en kijkt me diep aan met haar lichtblauwe ogen.

'Vertrouw je Micca niet?' vraag ik. Ze schudt haar hoofd.

'Ik vertrouw op ieders goede intenties in deze kamer, en wij samen maken nog minder kans dan met hen erbij. Maar we missen veel informatie en daar ben ik huiverig over. Weet jij wat Micca is? Welke krachten heeft hij en hoe sterk zijn ze? Over Elien weten we bijna niets, en Celeste zelf ook niet.'

De woorden hebben even tijd nodig om in te dalen. We weten inderdaad amper iets over de mensen in deze kamer of Eliens krachten. Zij lijken alles over ons te weten en wij weten niets over hen.

'Wat bedoel je met Celeste?' vraag ik. Opnieuw draait ze het glas in haar hand voordat ze me recht aankijkt. Er glinstert twijfel in haar blauwe ogen voordat het zo snel verdwijnt als het kwam.

'Zwarte magie heeft een prijs, dat wisten we. We wisten echter niet hoe het zou uitpakken en wat het zou brengen. Weet jij welke magie en krachten Celeste op dit moment bezit, of welke nadelige effecten het heeft? Ze heeft er geen woord over gesproken, geen teken van pijn, onbeheersbaarheid of extra kracht. We weten net zo min wat haar terugkeer naar het kasteel betekent en wat ze van plan is. Wie gaan we eigenlijk redden, en is diegene een vriend, kennis of een vijand?'