Langzaam schuif ik de stoel naar achter en sta op. Wil ik dit? Wil ik dit echt? Ik ben 99% zeker dat het antwoord "ja" is. Er is en blijft een angst. De beelden van vroeger staan in mijn hersenen gegrift en geluiden van Christiaan galmen nog na in mijn oren. Het is tijd om die herinneringen te vervangen met een nieuwe, met een goede.

Ik loop langzaam, moed verzamelend, richting Novak. Hij staat niets vermoedend de pannen af te wassen. Ik leg mijn handen zachtjes op zijn schouders en laat ze over zijn rug naar beneden zakken. Ik voel zijn spieren onder mijn aanraking verstrakken. Mijn ademhaling zit hoog, mijn hart in mijn keel.

Zonder iets te zeggen draait Novak zich langzaam om en kijken twee rode ogen me vragend aan. Ik heb nog nooit de eerste stap gezet op seksueel gebied, wat ik moet doen en hoe ik het moet verwoorden is me dan ook een groots raadsel. Daarnaast helpen de angst en de herinneringen niet mee. Ik zucht een keer diep terwijl hij zijn armen om mijn middel slaat. Ik ken Novak langer dan vandaag. Hij weet dat er iets is waar ik moeite mee heb of niet durf uit te spreken. Toch pushed hij me niet. Hij wacht.

Ik druk mijn lippen tegen de zijne in een poging moed te verzamelen en mijn hoofd op een rij te krijgen. Er lijkt een engeltje en een duiveltje in mijn hoofd te schreeuwen. De engel vertelt me al mijn angsten aan de kant te gooien. De duivel praat me juist angsten aan. Toch is het de engel die met het beste argument komt.

Je hebt het meest spijt van de dingen die je niet hebt gedaan.

Ik haal mijn lippen van die van Novak en kijk hem in zijn rode ogen aan.

'Ik wil het, nu echt', zeg ik zonder er verder bij na te denken. Ik zie de twee rode ogen oplichten als nooit tevoren. Ik ben blij dat hij direct lijkt te begrijpen wat ik bedoel en het niet nodig is om het uit te leggen. Het volgende moment drukt Novak zijn lippen op de mijne. De zoen is gepassioneerd, lustig, maar niet overhaast. Zijn tong glijd langs de mijne op de sensueelste manier denkbaar. Er hangt een rust tussen ons die ik erg waardeer. Ik heb amper door dat Novak me begint mee te trekken richting de slaapkamer. Ik moet toegeven dat de zenuwen door mijn lichaam gieren. Ik probeer ze weg te drukken door op te gaan in de zoen.

Zodra ik mijn lippen van die van hem haal staan we in de slaapkamer. Ik hem maar even de tijd om om me heen te kijken voor Novak zijn lippen tegen de huid van mijn nek zet. Mijn ogen vallen direct dicht, mijn mond een stukje open. Zijn lippen maken zachte, maar natte kussen in mijn nek. Het laat de tintelingen over mijn ruggengraat lopen. Zijn handen glijden via mijn middel over mijn billen naar de rand van het nachtjapon. Zodra hij zijn lippen uit mijn nek haalt, trekt hij de nachtjapon over mijn hoofd en gooit he, op de grond. Ik blijf achter in enkel mijn onderbroek.

'Dit is niet eerlijk', zeg ik met een glimlach. Ik zet het beetje zenuwen aan de kant en sla mijn armen om Novak zijn nek. Ik heb geen idee wat ik moet doen, maar ik zet mijn lippen tegen zijn nek. Ik probeer dezelfde bewegingen te maken die hij bij me deed. Zijn handen die mijn middel strakker vastpakken en zijn versnelde hartslag vertellen me dat ik iets goed doe. Ik maak een spoor van kussen tot aan zijn schouder en haal dan mijn hoofd uit zijn nek. Zijn rode ogen lijken donkerder dan voorheen. Mijn handen zijn ondertussen naar de onderkant van zijn blouse gegleden. Langzaam trek in het stuk stof over zijn hoofd. Zodra onze ogen elkaar weer ontmoeten zie ik een glimlachende jongen voor me staan.

'Beter?', vraagt hij grijnzend.

'Zeker', antwoord ik. Hij grijnst en duwt me een stukje naar achteren tot ik op het bed beland. Het bed is nog zachter dan verwacht. Novak klimt bovenop me en herenigd onze lippen. Mijn handen gaan automatisch naar zijn haar, trekken zachtjes aan de zwarte lokken. Een goedkeurend geluid ontsnapt uit zijn mond. Mijn lichaam begint warmer te worden, mijn hoofd leger. Hij haalt zijn lippen van de mijne en plaats opnieuw zijn lippen in mijn nek. Dit keer stopt hij niet bij mijn schouder maar gaat hij door over mijn borst, via mijn borsten naar mijn buik. Mijn handen zitten automatisch in zijn haar. Mijn hartslag is versneld, mijn handen klam.

'Mag ik?', vraagt Novak zodra hij bij de rand van mijn onderbroek is beland. Zonder aarzeling knik ik. De spanning en opwinding hebben een nieuw hoogtepunt bereikt. De zenuwen en angst zijn op de achtergrond geraakt. Hij haakt zijn vingers achter de rand van mijn onderbroek en trekt hem langzaam over mijn benen uit. Ik blijf naakt achter en gek genoeg maakt het me niet ongemakkelijk. Het is niet de eerste keer dat hij dit ziet, hopelijk ook niet de laatste.

Voor ik het goed en wel doorheb, voel ik iets warms en nats tegen het intiemste deel van mijn lichaam. In eerste instantie schrik ik en ik wil Novak bijna wegduwen als ik besef dat het zijn tong is. Dat moet toch vies zijn? Is het enige wat ik kan denken. Die gedachte vliegt vrij snel de deur uit als hij zijn tong nogmaals beweegt. Mijn hoofd valt naar achter in het kussen, mijn handen klampen zich vast in zijn haar en mijn ogen rollen in hun kassen. Dit zou ik kunnen beschrijven als het beste gevoel op aarde. Hoewel het idee een beetje gek blijft, wil ik niet dat hij stopt. Het duurt niet lang voor het eerste geluid mijn lippen verlaat. Het is nat, warm en voelt ook nog eens boven verwachting fijn. Christiaan heeft dit nooit gedaan, maar ik ben blij dat Novak het wel doet.

Het duurt niet lang voor dat bekende gevoel mijn onderbuik in sluipt. Ik weet niet precies wat hij doet of welke bewegingen hij maakt, maar hij doet iets goed. Nog nooit bouwde dat gevoel zo snel op en was mijn hoofd zo leeg. Geluiden houd ik ook niet meer binnen, al deed ik niet eens een poging. Zodra hij een keer zuigt sta ik aan het randje van de afgrond, maar dat is ook het moment dat Novak zich wegtrekt. Hij lacht zodra hij me weer aankijkt.

'Kijk niet zo boos. We zijn nog niet klaar', zegt hij met een grijns. Ik ben de wazig om me überhaupt te beseffen waar hij het over heeft. Hij veegt zijn mond af aan zijn hand, leunt naar voren en drukt een kus op mijn lippen. Hij gaat op zijn knieën zitten en begint zijn broek open te maken. Ik leg snel mijn hand op zijn handen. Niet om hem te stoppen, maar om het van hem over te nemen. Zonder iets te zeggen duw ik zachtjes zijn handen weg en begin ik zijn broek open te maken. Dat is het moment dat de zenuwen mijn lichaam terug in schieten. Een mannelijksgelsachtsdeel is niets nieuws, maar die van Novak wel.

Ik trek zijn broek van zijn benen af en gooi hem ergens op de vloer. Zijn onderbroek had ik in eerste instantie aan gelaten, maar ook die zal voor het vervolg uit moeten. Even denk ik dat Novak er een opmerking over gaat maken, maar hij houdt zijn mond. Hij glimlacht aanmoedigend. Ik raap het beetje moed wat ik ervoor nodig heb bij elkaar, haak mijn vingers tussen de rand en trek het laatste beetje stof tussen ons uit. Expres wend ik mijn blik af. Het voelt raar om ongegeneerd ernaar te gaan staren en ik word er een beetje zenuwachtig van. Ik gooi de onderbroek de kamer in en zucht diep.

Novak gaat rechtop zitten en trekt me naar zich toe. Hij verbindt onze lippen weer samen.  Dit keer bevat de kus geen lust maar liefde. Het is een rustige kus, niet overhaast of seksueels. Het laat me steeds een beetje meer ontspannen. Hij duwt me zachtjes liggend op het bed, zoent me nog een tijdje door en haalt uiteindelijk zijn lippen van de mijne af.

Het moment is daar en ik ben zenuwachtiger dan ooit tevoren. Bij Christiaan overspoelde een intens gevoel van angst, dit is niet die angst. Dit zijn zenuwen voor wat komen gaat, voor de hoeveelheid pijn en diep ergens een hoop voor genot. Alles aan deze situatie is anders dan die ik heb gekend, maar toch verwacht ik hetzelfde. Ik verwacht die brandende pijn, het bloed en de tranen. Wat moet ik anders als dat alles is wat ik ken?