Vergeet geen like en comment achter te laten!

•

•

Hoofdstuk 55: Spanning

De verwarring in mijn hoofd en lichaam is bijna op hetzelfde niveau, bijna. Mijn lichaam lijkt minder verward dan mijn hoofd. Ik weet niet meer wat ik denk, ik weet niet meer wat ik wil en al helemaal niet meer wat ik voel. Ik voel me blij, verdrietig, boos en bang op hetzelfde moment. De woorden van Novak slaan tegen alles wat Christiaan mij ooit heeft vertelt. Wat ik net voelde slaat tegen alles wat Christiaan me ooit heeft laten voelen.

Ik kijk Novak aan terwijl ik niet weet wat ik moet zeggen. Iets in mij roept om nogmaals zo te worden aangeraakt als hij net deed. Ergens wilde ik hem aanraken. Er komen emoties in me los die ik nog nooit heb gevoeld of heb willen voelen. 'Gaat het? Was het teveel?', vraagt hij als ik na een tijdje nog steeds niks heb gezegd.

Ik lijk wakker te worden uit mijn trans. Mijn ogen pinnen zichzelf in die van hem. 'Ja, het gaat goed', antwoord ik. Er verschijnt een kleine glimlach op Novak zijn lippen. Hij pakt zachtjes mijn handen vast. Zijn lange vingers houden de mijne zachtjes vast, zijn duim glijdt over de rug van mijn hand. 'Kom je mee naar bed?', vraagt hij zachtjes. Ik kijk hem geschrokken aan om zijn voorstel. Ik trek mijn handen uit die van hem. Bedoelt hij? Bedoelt hij nu seks?

Even begrijpt hij mijn reactie niet tot het lijkt te landen. Direct schud hij zijn hoofd. 'Nee niet op die manier. Ik bedoel gewoon slapen', zegt hij op een vlugge toon maar met een glimlach. Mijn spieren ontspannen bijna direct na zijn woorden. Ik had niet eens door dat mijn spieren verstart waren en ik mijn adem inhield. Het lijkt een automatische reactie zodra iemand over seks praat of me aanraakt.

Ik laat mijn ogen naar het bed glijden. De beelden van Zora en Novak flitsen langs mijn ogen. Ik ga niet in een bed liggen waar ik twee mensen net seks in heb zien hebben. Ik heb geen probleem meer met samen in een bed slapen met Novak, dat hebben we nu al een aantal keer gedaan. Langzaam schud ik mijn hoofd. 'Ik ga niet in dat bed liggen', zeg ik op een langzame toon. Mijn ogen zijn gevestigd op het bed terwijl ik de beelden probeer weg te drukken uit mijn hoofd.

Novak loopt langs mij heen richting het bed. Hij trekt de dekens van het matras af en gooit ze op de grond. 'Wat doe je?'. Novak kijkt op terwijl hij het onderlaken van het matras begint te halen. 'Het bed verschonen', antwoord hij alsof het de normaalste zaak van de wereld is. Ik heb nog nooit een man een bed zien verschonen, ik wist niet eens dat ze dat konden.

Ik sta een paar meter van het bed af naar Novak te kijken terwijl hij al het beddengoed van het bed haalt. Hij stopt de lakens in de kussensloop en gooit het samen in de hoek van de kamer. Hij loopt naar de kast in de hoek van de ruimte. Hij opent de kast, gaat door zijn knieën en opent de sla onderin de kast. Ik kijk verward toe hoe hij nieuw beddengoed uit de la pakt.

'Hoe wist je dat dat daar ligt?'. Novak kijkt grijnzend om terwijl hij naar het bed loopt. 'Ik heb hier gewoond weet je nog', zegt hij terwijl hij het onderlaken in de hoeken begint te stoppen. Voor de eerste keer sinds Novak me heeft aangeraakt zet ik een stap richting het bed. Ik vergeet soms hoeveel hij heeft gereisd. Hij heeft bijna alles gezien wat binnen zijn handbereik ligt. Ik vind zijn verhalen en reizen inspirerend.

Novak stopt de deken in een nieuwe hoes voor hij de stof op het matras legt. Hij draait zich naar mij om en kijkt me aan met een glimlach. 'Wil je nu bij me komen slapen?', Vraagt hij met een kleine grijns. Hij wijst naar het schone bed. Ik kan het niet laten om te glimlachen. Ik zet een stap naar hem toe. 'Ja', antwoord ik waardoor hij begint te grijnzen. Ik ga voor hem staan en draai mezelf naar hem om zodat ik met mijn rug naar hem toe sta. Ik haal mijn haar uit mijn nek.

Novak staat zonder te bewegen achter mij. 'Ga je mijn jurk nog open maken of moet ik in mijn jurk slapen?'. De woorden verlaten mijn mond zonder er een seconde over na te hebben gedacht. Het klinkt raar om mezelf dat te horen zeggen maar tegelijkertijd voelt het alsof ik mezelf eindelijk zonder schaamte uitspreek. Ik voel en zie mezelf veranderen terwijl ik bij Novak ben, op een goede manier. Ik laat langzaam de regeltjes los die ik heb geleerd, ik spreek mezelf meer uit en durf een beetje uit mijn comfortzone te stappen.

Novak zijn vingers glijden kort over mijn nek voor ik hem de touwtjes uit de ringetjes voel halen. Hij zegt niks, enkel zijn vingers bewegen. Terwijl ik de touwtjes uit de ringetjes voel glijden en de jurk losser begint te voelen om mijn bovenlichaam besef ik mij dat Novak mij nog nooit zonder jurk heeft gezien. De zenuwen schieten weer in mijn lichaam maar dit keer schuif ik ze weg. Ik vertrouw Novak en heb altijd nog mijn ondergoed aan.

Novak blijft doorgaan tot de touwtjes door alle ringetjes zijn gehaald. Het bovenstuk van de jurk glijd langzaam van mijn schouder af. Mijn BH verschijnt onder de zwarte stof vandaan. Ik laat de stof, met een klein beetje zenuwen, van mijn armen afglijden. De jurk valt om mij heen op de grond. Enkel in mijn BH en onderbroek stap ik uit de stof met mijn rug richting Novak. Hij zegt niks, ik zeg niks. Er hangt een spanning in de lucht, een goede.

Ik draai mezelf langzaam met mijn hoofd naar Novak. Hoe verder ik mezelf draai hoe meer die blauwe ogen mij in zijn greep krijgen. Ik word gevangen in zijn blik terwijl ik mezelf geheel naar hem toe draai. Zijn ogen glijden over mijn lichaam. Ik zou me nerveus moeten voelen maar dat doe ik niet. Zijn blik is zacht en een grijns heeft zijn lippen overgenomen. Het gevoel dat ik bij hem heb maakt dat ik me veilig voel.

Novak zet een stap mijn richting in tot we nog maar 30 centimeter van elkaar verwijderd zijn. Zijn blauwe ogen hebben mij in zijn greep. Er hangt een spanning tussen ons die ik niet meer kan ontkennen. Ik kan enkel aan zijn blauwe ogen denken, de rest lijkt uit mijn hoofd te zijn verdwenen. Novak heft langzaam zijn hand richting mijn gezicht. Ik laat hem. Het enige dat ik doe is kijken in de twee blauwe ogen.

Zijn vingers raken zachtjes de huid van mijn wang. Er gaat een tinteling langs mijn ruggengraat bij die kleine aanraking. Zijn vingers glijden verder naar mijn kaak, over mijn jukbeenderen naar achterkant van mijn nek. Ik sta stil terwijl ik enkel naar die blauwe ogen kijk. Zijn hand houd zichzelf stil terwijl hij om mijn kaak en hals is gevouwen. Zijn ogen lijken te zoeken naar een goedkeuring voor zijn aanraking. Ik schenk hem een glimlach als teken dat ik het goed vind.

Zijn vingers zetten druk op mijn huid waardoor ik dichter naar hem toe word getrokken. Ik slik terwijl ik een klein stapje dichter naar hem toe zet. Onze bijna naakte bovenlichamen raken elkaar bijna. Zijn andere hand legt hij op mijn zij waar zijn hand al eerder heeft gelegen. Zijn ogen schieten van mijn ogen weg naar mijn lippen en terug naar mijn ogen. De spanning tussen ons is te snijden. Ik ben niet onschuldig genoeg om te weten dat hij me wilt zoenen en eerlijk gezegd wil ik dat ook.

Hij brengt langzaam zijn hoofd dichter naar die van mij. Ik wil mijn ogen sluiten maar ik word vastgehouden door zijn blik. Ik slik terwijl zijn lippen dichterbij die van mij komen. Zijn ogen lijken de gehele tijd te zoeken naar een reactie, naar goedkeuring. Zijn hoofd is zo dichtbij dat ik zijn lippen tegen die van mij voel. Ik had verwacht dat ik weer zou verstarren maar mijn lichaam is geheel in zijn greep.

Zijn ogen schieten nogmaals langs die van mij. Ze kijken mij vragend aan, iets dat nog nooit iemand deed. Ik wil dit. Ik wil weten hoe het is om iemand te zoenen waar ik me goed bij voel, iemand die ik ook wil zoenen. Als teken van goedkeuring buig ik mij naar hem toe. Dat ziet hij als zijn teken. Hij trekt me zachtjes naar hem toe en drukt zijn lippen op die van mij.

•
Ze kussen! Eindelijk!

Ik ben een beetje aan het experimenteren met de lay-out. Gif erbij, hoofdstuk met een naam. Wat vinden jullie?

Let me know!