Rano obudziłam się bez kaca, co jest dosyć dziwne. Wczoraj odcięło mnie kompletnie i nic nie pamiętam.

Teraz siedziałam przy wyspie kuchennej i czekałam aż moja przyjaciółka wyjdzie z łazienki. Miałyśmy iść za chwilę do sklepu, aby zrobić większe zakupy do domu. Przecież nie miałyśmy tutaj nic oprócz wody w kranie i jakiejś flaszki z wczoraj, którą znalazłam w swoim pokoju.

-Nie mam zamiaru nawet ogarniać dzisiaj tych włosów- powiedziała Melanie wychodząc z łazienki.

Jej średniej długości blond włosy były niechlujnie związane. Dużo kosmyków wypadało z tego kucyka, ale wyglądało to dosyć uroczo. Moje włosy wyglądały identycznie jak jej.

Weszłam do łazienki i postanowiłam wziąć szybki prysznic. Nawet nie umyłam włosów. Zajęło mi to około 20 minut łącznie z innymi czynnościami porannej toalety. Ubrałam się w szare dresy i tego samego koloru bluzę. Mało mnie obchodziło, czy jest ciepło czy zimno. Wzięłam to co wpadło mi do ręki.

Wzięłam ze sobą plecak i wyszłyśmy z domu.

-Stara, wydarzyło się wczoraj coś złego?- zapytałam.

-Tak. Ty się mnie pytaj- zaczęła się śmiać. No tak, ona też nieźle się bawiła- ale odezwał się do mnie Liam.

Liam?

-Kto?- spojrzała na mnie z zaskoczeniem.

-To ty już tego też nie pamiętasz? Koło 23 dosiadł się do nas Liam z Calumem. Nawet coś się zadziało między tobą Calem.

Matko boska. No tak, nie mogę się normalnie zachować.

-Dobra, nie opowiadaj. Nie chcę o tym wiedzieć- powiedziałam dość stanowczym tonem.

Minęła chwila i już byłyśmy w sklepie. Wzięłyśmy podstawowe rzeczy jak mąka, cukier, sól itd. Później oczywiście coś typu płatki, cukierki chrupki..

Za zakupy zapłaciłyśmy na pół, bo taka była umowa. Skapowałyśmy wszystko w plecaki i kilka papierowych toreb. No może jakoś to doniesiemy.

-Nie wiem czemu się uparłaś, żeby zrobić całe zakupy na raz. Nie doniesiemy tego!- i w tym momencie ktoś mi przerwał.

-Hej, możemy wam pomóc- uśmiechnął się do mnie jakiś blondyn. Od razu zauważyłam, że to ten sam chłopak, który stał przed knajpką. Był naprawdę przystojny i dobrze zbudowany. Wczoraj widziałam, że ma dużo tatuaży, co uwielbiam.

-Matko Calum spadacie nam z nieba!- moja przyjaciółką od razu oddała im torby. Ja po chwili zrobiłam to samo i podziękowałam im. Już wiedziałam, że to chłopcy z wczorajszego wieczoru, ale wolałam się nie odzywać.

-Robicie coś dzisiaj?- zapytał Liam. Wiedziałam, że blondynka będzie chciała się z nimi spotkać.

-Nic specjalnego, a co?- odpowiedziała.

Spiorunowałam ją spojrzeniem i pokazałam na mój strój, dając jej do zrozumienia że najpierw musimy się trochę doprowadzić do ładu.

-Jest dzisiaj koncert kawałek za miastem- wytłumaczył jej.

-Ja dziś odpadam- powiedziałam szybko. Melanie miała chyba inne plany.

-A ja akurat chętnie- uśmiechnęła się do niego zalotnie.

Czyli podoba jej się. Teraz rozumiem.

Po chwili znaleźliśmy się w naszym mieszkaniu. Chłopacy odłożyli zakupy na wyspę kuchenną a ja jeszcze raz im podziękowałam. Gdyby nie oni to chyba byśmy musiały robić z 5 przystanków.

-Możecie zostać tutaj, a ja lecę się pomalować na koncert!- zaproponowała im.

Tak, pięknie. Czyli teraz mam siedzieć z prawie obcymi mi, mega przystojnymi, chłopakami sama w salonie?

-Jeśli to nie będzie problem- uśmiechnął się do mnie Calum.

Chyba mu się podobam.

-Możecie zostać- posłałam mu łagodny uśmiech.

Usiedli na kanapie a ja zaczęłam rozpakowywać zakupy. Było tego dość sporo.

-Może pomogę?- zaoferował się blondyn. Od razu powiedziałam mu co gdzie ma włożyć. Jak już chcę, to niech pomoże.

-Czemu nie chcesz iść na koncert?- powiedział troszkę ciszej gdy znaleźliśmy się obok siebie.

-Jakoś nie mam humoru po wczorajszym wieczorze- wytłumaczyłam mu a on się lekko skrzywił.

-Zrobiłem coś nie tak?

A żebym ja wiedziała...

-Wiesz, niewiele pamiętam. Jednak myślę, że nie- walnęłam go w ramię. Sama nie wiem czemu.

-Hmm..- przeciągnął- może wyjdziemy dzisiaj gdzieś na obiad i Ci opowiem- uśmiechnął się zadziornie.

Zaczyna mi się tu coś nie podobać. Strasznie go coś pcha do mnie. Jeśli myśli, że mnie przeleci to jest w błędzie.

-Myślę, że nie poruchasz- wypaliłam. Od razu przybyłam sobie facepalma. Chłopak za to się zaśmiał.

-Serio tak o mnie myślisz?

Nie odpowiedziałam. Wróciłam do swojego zajęcia. On też nie dodał nic więcej a jego mina zrobiła się teraz obojętna.

Może i tak nie myślę, ale sprawiał takie wrażenie okej?

Gdy skończyłam wszystko rozpakowywać i wyrzuciłam torby usiadłam na kanapie. Liam włączył jakiś serial w tv więc oglądaliśmy.

Spojrzałam ukradkiem na Caluma, ale ten wciąż miał obojętna minę i wpatrywał się w ekran telewizora.

Minęło chyba z 10 minut gdy ze swojego pokoju wyszła Melanie. Teraz wyglądała dużo lepiej. Ubrana była w czarne spodnie i brązowy przylegający top. Do tego miała czarną rozpiętą bluzę.

-Jestem gotowa- uśmiechnęła się do nas.

-Pięknie. Możemy iść- Liam od razu podszedł do niej i coś szepnął jej na ucho.

Wczoraj musiało coś między nimi być.

Wszyscy ruszyli aby nałożyć buty.

-Będę pisać jak coś, do później- przyjaciółka dała mi buziaka.

-Dobra, miłej zabawy- uśmiechnęłam się do niej.

-Do zobaczenia- powiedział Liam.

-Pa- dosyć smutnym tonem odparł Calum.

Serio będzie teraz zły dlatego że mu nie odpowiedziałam? Ehh..

Zamknęłam drzwi na klucz i wróciłam do kuchni. Akurat zadzwoniła moja mama więc porozmawiałam z nią około dziesięciu minut. Była zadowolona, że tak bardzo mi się tutaj podoba, ale pusto w domu.

Gdy skończyłam z nią rozmawiać zaczęłam rozmyślać o Calumie. Może jednak podobałam mu się po prostu i nie myślał tylko o tym, by mnie przelecieć? W sumie był miły..

Nie myśląc dłużej wzięłam telefon i napisałam do Melanie z prośbą o jego numer telefonu. Może da się to odkręcić?

Zaczęłam robić obiad. Dziś na szybko spaghetti carbonara. Zdążyłam tylko pokroić boczek a już dostałam SMS'a. Szybko więc wpisałam numer i napisałam

Do Calum: okej, słabo że Ci nie odpowiedziałam. Może obiad u mnie?🥺

Od Calum: jestem w drodze na koncert, innym razem.

Ajć.

Na co w sumie miałam nadzieję? Że przybiegnie z powrotem do mnie po tym? Głupia...