POV Todoroki

Coś wydawało się nie tak z Izu.  Nie uśmiechała się.  Pewnie znowu o czymś za dużo myśli.  Byłem zajęty próbowaniem rozgryźć, co jest nie tak z Izu, że nie zdawałem sobie sprawy, że Hana była przede mną.  Jej uśmiech zmienił się w zmartwioną minę.

"Co się dzieje, Todoroki? " Zapytała. Izu szła powoli, więc została trochę z tyłu.

  "O czym rozmawiałeś z Izu?"  Spytałem się jej.

"Och, nic ważnego."  Powiedziała machając rękami przed twarzą.

Kiedy powiedziała, że ​​Izu był obok mnie.  Zauważyłem, że Hana się na nią gapi.  Złapałem Izu za dłonie i splótłem nasze palce.  Cóż, przynajmniej próbowałem.  Izu odsunął się i nie patrzył mi prosto w oczy.

Spojrzałem na Hanę i zobaczyłem, jak trzęsie się ze strachu.  Złapałem Izu za rękę.

„Chodźmy, Izu. Musimy spotkać się z resztą.”  Powiedziałem, żeby już więcej nie patrzeć na Hanę.

Gdy byliśmy wystarczająco daleko, zapytałem Izu:

"Co ona Ci powiedziała."

„N-nie mogę powiedzieć…” Powiedziała, odwracając ode mnie wzrok.

"Co ci powiedziała? "- zapytałem nieco bardziej surowo

„Mówiłam ci, że nie mogę! Nie chcę, żeby skrzywdziła ciebie i moich przyjaciół!” Powiedziała trochę za głośno.

„No dalej, Izu. Nie pozwolę jej nikogo skrzywdzić. Obiecuję” – powiedziałem z lekkim uśmiechem.  Spojrzała na mnie i odpowiedziała z lekkim uśmiechem.

„Powiedziała mi, żebym trzymał się od ciebie z daleka. Nie wspomniała nic o tym, że mogłaby kogoś skrzywdzić, ale… nie mogłam ryzykować”.  powiedziała patrząc w dół

" Ta suka "powiedziałem cicho.  Spojrzałem wstecz, gdzie była Hana, ale musiała wyjść, bo jej tam nie było.

„No dalej Sho! Ura napisała do mnie SMS-a i chce, żebyśmy wrócili do food courtu!”  Izu znów powiedziała w duchu.  Uśmiechnąłem się do niej, wziąłem ją za rękę i wróciliśmy na kort, aby spotkać się z klasą.