*Kayn*

Zerwałem się z łóżka.Było niepościelone.Czyli nie planowałem snu...Po prostu mi się zasnęło.Koc leżał bezkształtnie na podłodze.Podniosłem go i starannie złożyłem w kostkę.O czym to ja myślałem?

Tak,Rhaast.

Diabli go.W końcu nie lata mi po głowie...

Jak narazie.

Spojrzałem w okno.Dopiero świtało.Słońce zaczęło powoli wstawać,zabarwiając niebo za róż i fiolet.Po raz pierwszy,od tak dawna mogłem podziwiać wschód słona.Bez Rhaasta.Bez.

Rzuciłem okiem do lustra.Włosy miałem rozpuszone,w zupełnym nieładzie,lekko skołtunione,ubranie pogniecione.Przeciągnąłem się i chwyciłem szczotkę,leżąca na parapecie.Zaczesałem włosy w estetyczny warkocz i po chwili przebrałem się w jakieś świeższe ubrania.

Po chwili usłyszałem głosy.Znałem je.

-Ty się nie znasz na takich sprawach,kobieto!?-Doskonale rozpoznałem oburzony głos Yasuo.Stąpał stanowczo.To oznaczało tylko jedno.Ktoś go bardzo zdenerwował.

-Ależ znam.Powiedz,kiedy byłeś u fryzjera?Nigdy.-Tym razem była to ta cała Irelia.Jej ton był lekko żartobliwy ale Yasuo pewnie toczył już pianę z ust.

-Nie potrzebuję fryzjera.Świetnie dbam o włosy.-Rzucił dumnie.-Widziałaś swoje rozdwojone końcówki?To ty powinnaś iść do fryzjera.Zero nawilżenia...Włosy suche jak piaski Shurimy...

Irelia tupnęła nogą.

-Jakie suche końcówki!?Oczy umyj!Te końcówki to chyba u Ciebie takie suche.Azir powiedział pewnie,że możesz nimi sypać asfalt zimą!

-Waż słowa,kobieto.Poświęciłem wiele lat na pielęgnację włosów,a ty mnie obrażasz!-Yasuo był już chyba dostatecznie oburzony.Wyjrzałem z ciekawości za drzwi.Irelia i Yasuo od razu zwrócili na to uwagę.

-Kayn?-Irelia zmierzyła mnie z zaskoczniem.

-Obudziliśmy Cię?-Teraz dołączył się Yasuo.

-Nie...nie.-Pokiwałem głową.-Wstałem wcześniej.Chciałem zobaczyć czy się nie pobiliście.

-Ona mi zarzuca,że nie dbam dostatecznie o włosy!-Yasuo skrzyżował ręce i obrzucił swoją towarzyszkę pogardliwym spojrzeniem.

-Masz po prostu szopę na głowie.-Irelia łypnęła na niego okiem.

-Ja ci dam szopę!Szopę,kurwa!Zaraz to ja Ci szopkę odpierdolę!Pasterkę,kurwa!-Yasuo tupnął oburzony nogą.-Patrzyłaś ty w lustro!Masz druty na głowie!Moje włosy są przynajmniej puszyste!Nie wyglądają jakbym na nie wylał olej!-Dumnie poprawił swoją kitę.

-Sugerujesz,że mam tłuste włosy!?Może ja Ci wyleję olej na te kudły!?Masz włosy Jak sierść psa!Patrzcie wyżeł!No,zaszczekaj!-Wzięła się pod boki.Gdybym tu nie stał,pewnie doszłoby już do rękoczynów.

-O ty kurwo!Teraz to mnie uraziłaś!-Obrócił się do niej plecami.-Po prostu mi zazdrościsz!

-Mam Ci zazdrościć tego,że tarzasz włosy w mleku?No ja nie wiem może to sperma?-Zarechotała zwyrodniale.

-Nie no zaraz Ci przypierdolę...

-Damski bokser,od co!?Co teraz damy bijesz?

-Chyba wieśniaczki...

-Ty miotło!-Irelka oburzyła się,a potem spojrzała na mnie.-Kayn może ty rozwiążesz nasz problem?

-Um?-Zupełnie nie chciałem się w to mieszać.

-Możesz zdecydować kto ma ładniejsze włosy...

-Wolę nie.-Uśmiechnąłem się niezręcznie.-Nie chcę między wami wybierać...

-Oczywiście.Nie chciał Cię urazić.-Yasuo przyjął dumną pozę.-Ale to oczywiste,że wybrałby mnie.

Irelia prychnęła i kopnęła go w piszczel.Ten szarpnął ją za włosy i Zaczeli się tłuc.

-CO SIĘ TU DZIEJE!?-Drzwi swojego pokoju otworzył Zed.Jego donośny głos wyblakł.Brzmiał cicho i ostrożnie ale czuć było zdenerwowanie i ostrość.-YASUO!IRELIA!-Podszedł do nich stanowczo.

-Um...-Na moment przestali się tłuc.Irelia trzymała Yasuo za szmaty,a on tarmosił ją za włosy.

-Co wy robicie,na wszytko co dobre i majestatyczne!?Jest blady świt!

-Ona obraża mnie i moje włosy!-Yasuo wskazał na Irelię,a ta sprzedała mu sierpowego w twarz aż zarył w podłogę.

-JA CIĘ OBRAŻAM,TAK!?

-Uspokójcie się.-Zed starał się dotrzeć do nich łagodnie,acz stanowczo.-Jesteście debilami,że kłócicie się o takie rzeczy.Yasuo,miałeś pewnie zrobić śniadanie.

-Ale...

-Chodź kurwo do kuchni,pozamiatam Tobą podłogę.-Irelia szarpnęła go za włosy,a on próbował się uwolnić ale ostatecznie się poddał.

-Nie cierpię Cię.-Syknął,a ona roześmiała się i wybrała najdłuższe schody prowadzące do kuchni,nadal ciągnąc Yasuo za włosy.

Obróciłem się do Zeda,który kiwał karcąco głową.

-Widzę,że Ci lepiej Mistrzu.-przylgnąłem do niego,a on pozwolił mi się przytulić,lekko krzywiąc się z bólu.-Przepraszam...-Natychmiast się odsunąłem,gdy zobaczyłem że sprawiam mu ból.

-W porządku.-Zed wziął głęboki oddech.-Cieszę się,że w końcu jesteś wolny.

-To naprawdę miła odmiana.-Uśmiechnąłem się lekko.

-Uh...Idź już na śniadanie.Zaraz dołączę.-Dotknął białego,grubego bandaża,który znajdował się na środku jego klatki piersiowej.

-Opatrunek?Przecież mogę pomóc.-Złapałem Zeda za rękę i spojrzałem w oczy.Ścisnął moją dłoń.

-Skoro chcesz...

************************************
-Przysięgam,że ogolę Cię na łyso.-Usłyszałem syk Yasuo,a potem śmiech Irelii.Ukazał mi się zabawny widok.

Oburzony Yasuo siedział na stółku,marudził jak się tylko da,a Irelia przykładała mu woreczek z lodem do części twarzy.

-Nie ruszaj się,bo Ci poprawię.-Kobieta rozesmiała się.

-Spróbuj.-Mruknął.

-A spróbuję.-Klepnęła go w policzek.

-Suka!

-Łyso Ci,bo baba Cię pobiła?-Uśmiechnęła się jadowicie.

-Pomińmy to.-Westchnął,a Irelia Roześmiała się.-Boli mnie oko.

-Nie płacz,nie płacz.-Zachichotała,a samuraj skrzyżował ramiona nadal w kosmos oburzony.

-Nie płacze!-Obruszył się i walnął w stołek.

-Sratatata!-Zarechotała,a ja też lekko się uśmiechnąłem,szykując posiłek dla mnie i dla Zeda.

-Bezduszna...

-Dobra,dobra.Chcesz czekolady?-Przerwała mu.Yasuo popatrzył na nią jak na debilkę,już miał skomentować ale po chwili westchnął tylko.

-Poproszę.

-Ha.Brzydal lubi słodycze.-Zachichotała i sięgnęła do lodówki Po batonika.

-Nie jestem brzydki!-Oburzył się.

-Jesteś szkaradny.-Irelia ponownie Zarechotała.

-A to niby dlaczego?!-Wziął się pod boki.

-Krzywo Ci patrzy z oczu.-Zarechotała ponownie.-Byłbyś nawet w moim typie,gdybyś nie był taką kurwą.

-Podobam Ci się?-Yasuo uśmiechnął się jadowicie,a ja obserwowałem to przedstawienie z uśmiechem na ustach.

-Tego nie powiedziałam.-Irelia szturchnęła go w głowę.

-Haha.Jasne.Jasne.Żadna mi się nie oprze.-Puścił jej oczko.

-Każda Cię rzuciła.-Irelia przewróciła oczami.-Brzydalu.

-Powiem Yi,że mnie podrywasz.-Uśmiechnął się,a Irelia pokiwała głową.

-Nie podrywam!-Oburzyła się.-Poprawić Ci.-Wymierzyław mu kopniaka w nogę.

-Ale Ci się podobam.-Uśmiechnął się wymownie.

-PRZECIEŻ WŁAŚNIE PRZED CHWILĄ TO POWIEDZIAŁAM!STUL RYJ!-irelka zmierzyła go zabójczo,a Yasuo zaczął sie smiać.Po chwiliw usłyszałem lekkie trzaśnięcie drzwiami.

-Uuu...Ładna pizda...-Głos Zeda rozległ się po pomieszczeniu.

-Która?Ta co mam pod okiem czy mówisz o Irelce?-Yasuo zarechotał.-Ja bym raczej powiedział "dobra świnia".

-ZARAZ BĘDZIESZ MIAŁ DRUGĄ PIZDĘ NA OKU!-krzyknęła Yasuo do ucha,a ten zaczął rechotać.

-Mogę pomóc.-Zed również się zaśmiał.

-Tak.Pobijcie mnie do nieprzytomności,ale zabawa,uuuuu...-Yasuo przewrócił oczami,a Irelia i Zed Zaczeli głośno się śmiać.

-Mistrzu!Bo wystygnie!-zawołałem Zeda,bo posiłek stał już na stole dobre dziesięć minut.

-Zrobiłeś mi śniadanie?-Uśmiechnął się do mnie.-Jakie to słodkie i kochane.-Poczułem delikatny pocałunek.

-A ja dostanę coś do jedzenia?-Yasuo spojrzał na Irelkę,a potem na lodówkę.

-Nie zasłużyłeś.-Kobieta,zasłoniła lodówkę,chowając woreczek z lodem do zamrażarki.

-Jak jestem głodny,to robię się marudny.-Yasuo zarechotał.

-Waruj.-Irelia Mruknęła i odwróciła się do patelni przykrytej pokrywką.

-Zrobiłaś mi śniadanko?-Yasuo przyjął pozę rozchichotanej osmiolatki.-Irelko,ty chyba naprawdę mnie podrywasz?!

-Milcz,psie.-Rzuciła.-Czułam się głupio,że Ci tak z rana dopierdoliłam.-Podała koledze talerz z jedzeniem,a on uśmiechnął się do niego jak pedofil do swojej ofiary.

-A widelec to gdzie?Mam jeść rękami?

-A jedz czym chcesz.Nawet chujem możesz.-Podała mu widelec,a on zignorował jej wypowiedź i zaczął łapczywie jeść.

-Ja się tak nadal zastanawiam...-Zaczął temat,żując w ustach jedzenie.-Gdzie ten Wasz demoniczny kolega co chciał nas pozabijać...

-Nie mam Pojęcia...-Zed westchnął.-Nie mógł tak zniknąć.Może znalazł inną ofiarę...

-Zed...-Nagle poczułem przypływ przerażenia.-On może się na Tobie zemścić.Przeciez go oszukałeś...

-Nie miałem zamiaru go oszukiwać ale nie pozwolę aby skrzywdził kogokolwiek z Was.

-Irelko,za mało słone.-Yasuo wtrącił się,gryzac to co miał na talerzu.-Nie umiesz gotować.

-Spadaj.Powinienes podziękować za posiłek.

-Arigatooooo!-Pisnął.-Nadal będziesz mnie podrywać?

Zed uśmiechnął się lekko.
Irelka zabiła Yasuo wzrokiem.On rechotał wesoło,a ja poczułem ciepłe uczucie w sercu.

Uczucie domu i miłości...