Dzisiaj kolejny słaby dzień w moim życiu,  otóż dlatego że idę do nowej szkoły.

Zostałabym w starej ale dlatego, że przeprowadziłam się do Nancy do innego miasta musiałam ją zmienić.

Więc tak, wstałam i zrobiłam to co zawsze rano czyli poczesałam włosy, pomalowałam się i ubrałam. Dzisiaj postawiłam na zwykłe jeansy, czarny top i szarą bluzę.

Rutyna.

Zeszłam na dół, gdzie zobaczyłam Nancy ubierającą buty w holu.

-Hejka...- przywitałam się cicho.

Nie miałam ochoty tam iść, a mój dzisiejszy wygląd przypominał zombie.

-Hej, przyjedzie po ciebie brat mojej przyjaciółki będziecie chodzić do tej samej klasy, a jest fajny, więc na pewno się polubicie. - odpowiedziała z uśmiechem

O nie, ja już ją znam. Chce mi znaleźć chłopaka.

-Wiesz co ja...-zaczęłam szybko ale dziewczyna mi przerwała.

-Nie ma nie, ja już lecę do pracy, buziaki.- szybko puściła mi buziaka w powietrzu i wyszła z domu.

Tak, Nancy jest ode mnie starsza o cztery lata ale jest dla mnie jak siostra.

Jak siostra której nigdy nie miałam.

Jest to przemiła blondynka z różowymi pasemkami, ma niebieskie oczy i piękny uśmiech. Jest dość chuda i ma przepiękną sylwetkę.

Nie to co ja...

Zrobiłam sobie szybkie śniadanie czyli zwykłe płatki z mlekiem. Oczywiście najpierw płatki.

Nie chciało mi się czekać na tego chłopaka, więc szybko wzięłam plecak z góry i otworzyłam drzwi, przez co się z kimś zderzyłam.

Spojrzałam na tą osobę, był to dość przystojny blondyn z zielonymi oczami i bardzo wysportowaną sylwetką. Chyba zauważył, że zaczęłam się mu przyglądać, bo od razu powiedział:

-Wiem, że jestem przystojny ale opanuj się dziewczyno.

Popatrzyłam się na niego spojrzeniem typu "ty tak na serio?".

-Chciałbyś.- prychnęłam i go wyminęłam.

Zaczęłam iść w kierunku, którego nie znam ale po chwili obok mnie znajdowało się już auto chłopaka. Jechał w tym samym tempie co ja szłam i cały czas się na mnie patrzył. Zatrzymałam się w miejscu i spojrzałam na niego.

-Wsiadaj, bo inaczej będę tak cały czas za tobą jeździł, skarbie. - powiedział z uśmiechem

Chwila, chwila, skarbie?

-Nie nazywaj mnie tak.- powiedziałam cicho ale i tak wsiadałam do tego auta

Zapięłam pasy, a chłopak powoli ruszył i zaczął jechać w nieznanym mi kierunku.

-Tak w ogóle jestem Jeremiah Evans ale możesz mówić do mnie Jere.- powiedział z uśmiechem patrząc na mnie kątem oka

-Stacy Brown.- odpowiedziałam mu.

Przez resztę drogi nie odzywaliśmy się do siebie co było mi w sumie na rękę. Gdy Jeremiah zaparkował samochód na parkingu od razu wysiadłam z auta i zaczęłam kierować się do wejścia.

-Poczekaj kochaniutka.- usłyszałam głos za sobą.

Po chwili chłopak objął moje ramiona swoją ręką i przyciągnął lekko do ciebie. Popatrzyłam na niego zdezorientowana ale nie komentowałam tego.

I może to był mój błąd...

Gdy szliśmy przez dziedziniec czułam na sobie dziesiątki spojrzeń. Ja rozumiem, że jestem nowa ale może bez przesady co?

Kiedy już znaleźliśmy się w środku liceum odsunęłam się od bruneta na idealną dla mnie odległość.

-Wiesz co,  ja już dam sobie radę. - powiedziałam i szybko skręciłam w jakiś korytarz.

Wiedziałam, że chłopak za mną idzie ale nie odwracałam się do niego. Skręciłam w kolejny korytarz i lekko szturchnęłam jakąś dziewczynę. Nie zwracałam na nią uwagi i chciałam ją ominąć ale poczułam, że ktoś mnie ciągnie za plecak, więc byłam zmuszona żeby się odwrócić.

-Coś nie tak?- zapytałam spokojnie.

-Jak ty tak możesz co? Wpadasz na mnie i nawet nie raczysz mnie przeprosić.- powiedziała, a obok niej stanęły dwie dziewczyny.

Typowe szkolne plastiki, na twarzy kilo tapety, a ubrania to więcej odkrywają niż zasłaniają. Popatrzyłam w stronę Jeremiah'a, który stanął za mną i przypatrywał się całemu zbiorowisku. Nic jej nie odpowiedziałam tylko patrzyłam się na nią.

-No i co się gapisz? Rodzice nie nauczyli, że się przeprasza?- powiedziała

Te słowa uderzyły we mnie z podwójną siłą

-Co ty kurwa powiedziałaś?- zapytałam i podeszłam do niej tak, że stałam idealnie przed nią.

Normalnie to nie przeklinam ale bez przesady.

W moich oczach zaczynały się pojawiać łzy ale ja za wszelką cenę próbowałam je ukryć.

-To co słyszałaś skarbie. - powiedziała przesłodzonym głosem.

Podniosłam rękę i gdy chciałam już ją uderzyć ktoś przytrzymał moją rękę i odsunął mnie do tyłu.

Odwróciłam się w stronę tej osoby- Jeremiah

No kto by się spodziewał

-Uwierz nie warto. - powiedział patrząc na mnie a ja szybko starłam łzę, która spłynęła po moim policzku. - wszystko dobrze?

-Zostaw mnie.- powiedziałam cicho.

Patrzyłam się wszędzie tylko nie na niego. Nigdy nie lubiłam jak ktoś się na mnie patrzył gdy płakałam. Pobiegłam w jakąś stronę i zaczęłam szukać łazienek, weszłam do jakiegoś pomieszczenia i wow, w środku była toaleta.

Chociaż łazienkę potrafisz znaleźć.

Popatrzyłam w swoje odbicie w lustrze, cały makijaż rozmazany. Zajebiście.

Zmyłam go wodą i chciałam wyjść z łazienki, lecz w tym momencie wpadłam na jakąś osobę.

Nie no znowu?...

Była to dość drobna blondynka, która patrzyła się na mnie ze zmartwieniem? Chyba tak mogłam to nazwać.

-Hej, kochana co się dzieje?-zapytała i się do mnie przytuliła.

Okej, to trochę dziwne.

Objęłam ją i się w nią wtuliłam, po chwili dziewczyna się odsunęła i na mnie popatrzyła.

-Co się stało?- powtórzyła pytanie.

-Nic takiego, po prostu się źle czuje.- skłamałam.

-Spoko, jak nie chcesz mówić to nie zmuszam ale nie przejmuj się słowami Kate.- powiedziała z uśmiechem.-A w ogóle jestem Ava

-Stacy.- powiedziałam z lekkim uśmiechem. Nie sądziłam, że ktoś będzie w stanie mi poprawić humor.- wiesz co, chyba muszę już iść na lekcje.

-A no tak ja też. - zaśmiała się cicho.

Pożegnała się ze mną i wyszła z łazienki.

Polubiłam ją.

Uśmiechnęłam się i wyszłam z łazienki, już miałam iść szukać sali ale zobaczyłam Jeremiah'a stojącego obok drzwi. Bez słowa podszedł do mnie i przytulił mnie.

Co oni mają z tymi przytulasami?

Objęłam go i wtuliłam się w jego tors.

-Ładnie pachniesz.- powiedziałam cicho.

Serio?! Co ty robisz Stacy?!

Zaśmiał się lekko na moje słowa i odsunął się ode mnie, a potem zaczął kierować się w stronę wyjścia. Stanęłam w miejscu i popatrzyłam się na niego.

-Gdzie idziesz?

-Raczej gdzie idziemy. - poprawił mnie.- lekcja już się zaczęła, więc nie ma sensu na nią iść, chodź.

Rozejrzałam się po korytarzu i faktycznie.

Nikogo nie było.

-Nancy mnie zabije...- mruknęłam cicho.

Chłopak wyszedł już ze szkoły, więc szybko do niego podbiegłam żeby go dogonić.

-Gdzie idziemy?- zapytałam, gdy szliśmy już ponad 10 minut.

-Zaraz zobaczysz. - odpowiedział z uśmiechem.

Po chwili byliśmy już nad piękną rzeką wokół, której była łąka z kwiatami. Usiedliśmy nad tą rzeczką i patrzyliśmy się w niebo. Po chwili ściągnęłam buty i podwinęłam spodnie, widziałam, że Jere się na mnie patrzył ale postanowiłam to ignorować.

-Co ty robisz Brown?- zapytał.

Po nazwisku jak po pysku.

-Wchodzę do rzeki.- odpowiedziałam jakby to było coś normalnego.

Weszłam do środka i się zatrzymałam, woda była tak odrobinkę bardzo zimniejsza niż myślałam. Postawiłam pierwszy krok a potem drugi i usiadłam na dużym kamieniu, na którym nie było wody. Po jakimś czasie Jere wstał i podszedł do brzegu wody.

-Musimy już iść, za 15 minut mamy lekcje.

Westchnęłam ale wstałam z kamienia i weszłam do wody, postawiłam kilka kroków do przodu i złapałam rękę chłopaka. Założyłam buty i zaczęliśmy iść w stronę szkoły.

Gdy byliśmy już na miejscu usłyszeliśmy charakterystyczny dźwięk szkolnego dzwonka.

Idealnie.

Kiedy weszliśmy do klasy od razu zobaczyłam machającą do mnie Avę. Uśmiechnęłam się lekko i usiadłam obok niej.

***

Więc tak, wszystkie lekcje minęły dość szybko i oczywiście nie obeszło się bez przedstawiania się całej klasie.

Poznałam kilka dość fajnych osób, mogłam więcej oczywiście ale nie lubię poznawać nowych ludzi. Wolę żyć sama, bo nauczyłam się tego w domu zastępczym.

Oczywiście musiałam wszystko opowiedzieć w szczegółach Nancy ale za to ją uwielbiam, za to, że chociaż trochę interesuje ją moje życie. Pominęłam tylko sprawę z plastikami i "wypad nad rzekę".

Teraz leżę w moim cieplutkim łóżku i oglądam nowy odcinek mojego ulubionego serialu.

Gdy już skończyłam oglądać wyłączyłam telewizor, ustawiłam budzik na jutro i poszłam spać.

🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥

Hejo hejo

Pierwszy rozdział książki, mam nadzieję, że się podoba i przeczytacie💗

Jak się podoba to możecie zostawić gwiazdkę albo komentarz

Papa❤️❤️❤️