Szczerze?

Nigdy bym nie pomyślała, że właśnie w tej chwili będę leżała w łóżku obok chłopaka, który wtulony jest w mój brzuch. Obok chłopaka, którego przez te kilka tygodni nienawidziłam a raczej sobie to wmawiałam, bo od początku tej znajomości coś mnie do niego ciągnęło. I którego kocham całym sercem i wiem, że mnie nie zrani.

Myliłam się...

Wplątałam dłoń w jego puszyste i lekko kręcone włosy. Uśmiechnęłam się pod nosem i lekko za nie pociągnęłam, przez co chłopak obrócił się plecami w stronę sufitu i wtulił twarz w mój brzuch przykrywając się kołdrą. Westchnęłam cicho i odkryłam twarz chłopaka.

Żeby mi się nie udusił

Chociaż w sumie...

-Jere... Daj mi wstać...- powiedziałam powoli lekko zaspanym głosem

-Ne... Moja poduszka...-odpowiedział jak dziecko ale z zajebistą chrypką

-Dam ci poduszkę ale puść mnie proszę

Chłopak odwrócił się do mnie tyłem zabierając przy tym mi całą kołdrę. Popatrzyłam na niego po czym wstałam i przebrałam się w ubrania te co wczoraj z racji tego, że u blondyna niczego nie miałam. Obróciłam się w jego stronę i zobaczyłam, że chłopak już wstał i przeglądał coś na telefonie nawet na mnie nie patrząc ani razu.

Zajebiście

Schowałam wszystkie swoje rzeczy do plecaka i założyłam go na ramię. Jeremiah przez cały czas mnie ignorował stanęłam w drzwiach i spojrzałam na niego.

-Kurwa jak masz jakiś problem i zamierzasz się na nie obrażać za nic to spoko ale powiedz mi to w twarz a nie mnie ignorujesz! Co obrazisz się o to, że chciałam wstać i się przebrać? A może w ogóle o to, że u ciebie spałam?- zaczęłam lekko zdenerwowana

Jeremiah podniósł na mnie wzrok spod komórki i obdarzył mnie zmęczonym spojrzeniem po czym znowu zajął się telefonem.

-Jak ci coś nie pasuje to tam są drzwi- pokazał głową na drzwi

-Nie wierzę...-mruknęłam cicho i skierowałam się do drzwi

Zeszłam szybko na dół przy okazji wpadając na wchodzącą właśnie do domu Emily.

-Przepraszam... Zamyśliłam się- powiedziałam szybko

Dziewczyna objechała mnie wzrokiem od góry do dołu zatrzymując się na moich oczach, przez chwilę się w nie wpatrywała aż w końcu się odezwała.

-Wszystko w porządku? Wygląda jakbyś się miała zaraz rozpłakać...-zapytała widocznie zmartwiona

-Mhm... Po prostu Jeremiah ma jakiś problem ale to w sumie nie ważne- ubrałam szybko buty i wcześniej się z nią żegnając wyszłam z domu

-Jereniah masz przejebane!!!- usłyszałam tylko krzyk Emily

Nie zareagowałam na to tylko ruszyłam w stronę parku. Chyba na razie nie jestem w stanie wrócić do Nancy i się jej z wszystkiego tłumaczyć. Usiadłam na ławce gdy już doszłam i popatrzyłam się w fontannę przede mną.

Serio myślałam że mu na mnie zależy ale widocznie jestem jego kolejną dziwką do kolekcji.

I gdy ciągle wpatrywałam się w wodę lecącą z fontanny po prostu się popłakałam. Próbowałam to jakoś opanować ale za żadne skarby mi się nie udało. W pewnym momencie kucnęła przede mną podobnego wzrostu do mnie blondynka ze ślicznymi zielonymi oczami i piękną talią. Złapała moje dłonie i lekko je ścisnęła popatrzyła się na mnie z lekkim uśmiechem.

Kojarzę ją skądś...

-Wszystko dobrze kochana?- zapytała cicho tak jakby nie chciała mnie doprowadzić do większego płaczu

Wytarłam łzy w rękaw bluzy... Jeremiaha, którą mu zabrałam przy wychodzeniu z jego domu. Popatrzyłam się na nią ze sztucznym uśmiechem.

-Tak, po prostu... W sumie to nie takie ważne - powiedziałam cicho

-Słuchaj... Wiem, że się nie znamy ale możesz się wygadać nie będę niczego oceniać - zaczęła z uśmiechem - a tak w ogóle jestem Lea

-Śliczne imię- uśmiecham się lekko- Stacy

-Jak ładnieeeee

-Mam takie trochę nietypowe pytanie mogę się tylko przytulić?- zapytałam cicho

Dziewczyna wstała i rozłożyła ręce a ja natychmiast się w nią wtuliłam. Tak, wiem, że jej nie znam ale coś mi podpowiada, że to się jeszcze zmieni. Stałyśmy tak kilka minut po czym się odsunęłam od dziewczyny i popatrzyłam na nią. Chociaż już lekko się uspokoiłam.

-Dziękuję- uśmiechnęłam się już mocniej niż wcześniej

-Nie masz za co, takie ślicznotki jak ty nie powinny płakać - zaśmiała się - więc nie rycz i weź się do garści

Popatrzyłam na nią z uśmiechem i zaśmiałam się cicho.

-Chyba po prostu muszę pobyć chwilę sama, nie, że cię wyganiam ale wiesz po prostu chcę sobie wszystko przemyśleć

Jeszcze chwilkę z nią porozmawiałam i blondynka odeszła jak się domyślam do domu. Jakiś czas siedziałam na ławce aż w końcu tak jak powiedziała Lea wzięłam się w garść i powolnym krokiem skierowałam się w stronę domu. Szłam tak i szłam rozmyślając o chłopaku, który w ostatnich dniach zamieszał mi w głowie. Wzięłam głęboki wdech poprawiając plecak na plecach i otworzyłam drzwi po czym weszłam do środka. Rozejrzałam się i zauważyłam pełno rozrzuconych ubrań na ziemi a z pokoju u góry dobiegały dość dziwne dźwięki. Odłożyłam plecak przy drzwiach i po zdjęciu butów skierowałam się w stronę schodów po których po chwili weszłam. Stanęłam przed drzwiami do pokoju Nancy i przyłożyłam głowę do drzwi, w jej pokoju jakoś nagle wszystko ucichło, więc wcześniej biorąc wdech otworzyłam drzwi jej pokoju i weszłam do środka. Wzrok natychmiast skierowałam w stronę łóżka. Nancy jak i Bradley, z którym była od razu gdy mnie zobaczyli przykryli się kołdrą najszybciej jak potrafili. Stałam jak wryta, w sumie tak jak oni. Patrzyli się na mnie cali czerwoni.

-Stacy... Szybko wróciłaś...- powiedziała szybko co znaczy, że jest lekko zaskoczona i zawstydzona

-Wiecie co ja może jeszcze zdążę na drugą lekcje- rzuciłam szybko i wyszłam z pokoju

Uśmiechnęłam się pod nosem i przebrałam się w szerokie jeansowe spodnie i biały dość krótki top a na niego czarną rozpinaną bluzę. Ogarnęłam się jeszcze trochę i wyszłam z domu zabierając po drodze plecak.

Mam nadzieję, że tego chuja tam nie będzie

Zapytacie  pewnie czemu go wyzywam. Postanowiłam ignorować go cały dzień żeby wiedział, że mnie zranił. I to cholernie...

Gdy już doszłam do szkoły weszłam do niej i zobaczyłam go. Stał ze swoją bandą na schodach. Patrzył się na mnie. Odwróciłam wzrok i zobaczyłam stojącą kilka metrów za nim Leę. Przyjrzałam jej się dokładnie. To stąd ją kojarzyłam...

Uśmiechnęłam się lekko i ruszyłam w jej stronę. Gdy przechodziłam obok Jeremiah'a chłopak stanął przed mną ze swoim przyjacielem zagradzając mi tym drogę do dziewczyny.

-Hej Stacy możemy...- zaczął ale mu przerwałam

-Nie, nie możemy- odpowiedziałam najbardziej chłodnym tonem na jaki było mnie w tym momencie stać

-Słuchaj mam to w dupie czy chcesz słuchać nie czy nie. Po prostu kot mi zdechł no i...- kolejny raz zaczął ale tym razem przerwał mu jego przyjaciel

-Ty nie miałeś kota- patrzył się na niego jak na idiotę a ten obrzucił go ostrym spojrzeniem

Popatrzyłam się na niego nie dowierzając.

-Jesteś zakłamanym idiotą - powiedziałam z bólem i szybko go ominęłam

Spojrzałam przed siebie i zobaczyłam, że Lea przygląda mi się i zapewne całej tej sytuacji. Uśmiechnęłam się sztucznie i do niej podeszłam.

-Hejka

-Hej to przez niego wczoraj...- zaczęła ale skończyła równie szybko gdy zobaczyła moją minę - do której klasy chodzisz?

Spojrzałam na jej plan lekcji i uśmiechnęłam się szeroko.

-Do tej samej co ty, chodź - weszłam do klasy i usiadłam w swojej ławce a dziewczyna obok mnie

No i że ja nie skojarzyłam, że ona chodzi do mojej klasy...

Lekcja się zaczęła chłopaki weszli do klasy. Jere popatrzył się na mnie i dziewczynę obok mnie i usiadł w ławce za nami.

Od dzisiaj mam go w dupie

Każdy się domyśla, że to było kłamstwo...

☁️☁️☁️☁️☁️☁️☁️☁️☁️☁️☁️☁️☁️☁️

Hejka!!!
Piszcie jak się podoba rozdział i zostawcie coś po sobie 😘

Miłegoooooo