Obudził mnie charakterystyczny dźwięk budzika. Spojrzałam na zegar 7:30.

Wstajemy dziewczyno...

Wyłączyłam budzik i wstałam. Podeszłam do szafy i zaczęłam się zastanawiać w co mam się ubrać.

Normalny poranek nastolatki.

Po długich rozmyślaniach postawiłam na zwykłe jeansy i niebieską sportową koszulkę. Ubrałam się, zrobiłam sobie najprostszego koka i pomalowałam się. Zeszłam na dół i i skierowałam się do kuchni. Na blacie zobaczyłam kanapki i jakiś liścik obok. Lekko się zdziwiłam ale otworzyłam go i zaczęłam czytać jego zawartość.

Hejo Stacy!
Dzisiaj musiałam wyjść wcześniej, bo muszę coś załatwić na mieście. Zrobiłam ci śniadanie i masz zjeść całe.
Jere przyjedzie do ciebie tak jak wczoraj
Miłego dnia.

Uśmiechnęłam się lekko i zjadłam kanapki, które zrobiła dla mnie dziewczyna.

Uwielbiam ją.

Wzięłam plecak z góry i czekałam na podjeździe na Jeremiah'a . Wyciągnęłam telefon i przeglądałam Instagrama, aż usłyszałam przed sobą klakson samochodu. Niechętnie podniosłam wzrok znad komórki i popatrzyłam w tamtą stronę.

-Wsiadaj skarbie.- powiedział z uśmiechem patrząc się na mnie.

Nienawidzę go.

Nie ruszyłam się tylko patrzyłam się na niego.

-Już ci coś powiedziałam o twoim "skarbie".- zrobiłam cudzysłów w powietrzu i podkreśliłam ostanie słowo.

Chłopak popatrzył się na mnie i westchnął.

-W takim razie wsiadaj Stacy.- również podkreślił ostanie słowo z niechęcią.

Uśmiechnęłam się zwycięsko i wstałam z chodnika. Upewniłam się jeszcze tylko czy zamknęłam drzwi i wsiadłam do auta. Od razu zapięłam pasy, a gdy chłopak to zobaczył odpalił auto i z piskiem opon odjechał z mojego podjazdu. Jechał dość szybko przez co złapałam się pasa.

-Możesz trochę zwolnić?- zapytałam cicho i kiedy  chłopak zobaczył, że jestem trochę wystraszona natychmiast zwolnił.

-Jasne, przepraszam.- powiedział wracając wzrokiem na ulicę.

Po chwili dojechaliśmy do szkoły, wysiadłam z auta i zaczęłam się kierować w stronę Avy, która siedziała przed szkołą i na kogoś czekała.

-Znowu to samo? - usłyszałam za sobą głos chłopaka a po chwili objął moje ramiona swoją ręką.

I znowu. Czułam na sobie wzroki innych uczniów.

-Możesz mnie zostawić?- zapytałam patrząc na niego.- i kim ty w ogóle jesteś, że każdy robi ci przejście i dosłownie wszystkie dziewczyny się na ciebie patrzą?

-Skarbie jeszcze nie zauważyłaś? Należę do szkolnej elity, każdy się mnie tu boi.- oznajmił z zadziornym uśmiechem.

-Chyba nie każdy bo ja nie.- odpowiedziałam mu tak samo i zatrzymałam się w miejscu.

Chłopak automatycznie też się zatrzymał i spojrzał się na mnie, ja korzystając z okazji szybko mu się wyrywałam i poszłam w stronę Avy, która patrzyła się na nas z uśmiechem. Chłopak westchnął i poszedł do swoich kumpli.

-Hej.- przywitałam się z dziewczyną.

-Hej, kręcisz z Evans'em?- zapytała i poruszyła dwuznacznie brwiami.

Ava, nie rób mi tego.

-O czym ty gadasz?- zapytałam patrząc na nią.

-Nie mów, że nie widziałaś jak się na ciebie patrzy.- powiedziała z uśmiechem, a ja zaczęłam kierować się w stronę szkoły a ona za mną.- na nikogo się tak nie patrzy.

Spojrzałam jeszcze w stronę chłopaka, który obejmował jakąś dziewczynę w tali. Szybko odwróciłam wzrok i weszłam do szkoły. Dziewczyna zatrzymała się przy tablicy z ogłoszeniami, więc się na nią spojrzałam.

-Nie wierzę...- powiedziała cicho.

-O co chodzi? - zapytałam podchodząc do niej.

-Są zapisy dla nowych cheerleaderek! Stacy wiesz co to oznacza?!- zaczęła krzyczeć na pół szkoły.

Nie, nie zostanę cheerleaderką.

-Oświeć mnie.- powiedziałam cicho z niechęcią.

-Zapisujemy się!- krzyknęła szczęśliwa.

-Raczej ty się zapisujesz.- poprawiłam ją.

-Kobieto popatrz na siebie, jesteś chuda, masz piękną twarz, włosy, ciało i po prostu wszystko.- powiedziała z uśmiechem.

-Przestań, bo to nie prawda, ty jesteś idealna i ciebie na pewno przyjmą.- powiedziałam ze sztucznym uśmiechem na który się wszyscy nabierają.

-Proszęęęęęę.-zaczęła mnie błagać i była blisko upadnięcia na kolana, a w oczach miała iskierki szczęścia.

Ona nie może stracić szczęścia.

Tak jak ja...

-Zgoda. - powiedziałam cicho.

Dziewczyna od razu się do mnie przytuliła. Uśmiechnęłam się lekko a po chwili zadzwonił dzwonek na lekcje, więc odsunęłam się od Avy i weszłyśmy do klasy.
Usiadłam z nią w przedostatniej ławce przy oknie i na moje nieszczęście za nami usiadł Jeremiah i jeden z jego kolegów.

Wyciągnęłam zeszyt i gdy lekcja się zaczęła zaczęłam zapisywać temat.

Nienawidzę matematyki.

Słuchałam nauczycielki aż ktoś zaczął kopać mi w krzesło. Postanowiłam to ignorować ale kopanie nie ustało, więc odwróciłam się w stronę chłopaka, który patrzył w moją stronę z zadziornym uśmiechem.

-Możesz się ode mnie odwalić?- zapytałam spokojnie ze sztucznym uśmiechem.

-Bardzo mi przykro ale nie.- odpowiedział.

Odwróciłam się w stronę nauczycielki, która patrzyła się na mnie. Uwierzcie jeżeli wzrok mógłby zabijać już bym leżała martwa.

-Coś nie tak?- zapytałam.

-Panno Brown skoro tak pani się dogaduje z panem Evans'em zapraszam do dyrektora- powiedziała z głupim uśmiechem.

Nie wierzę.

-Niby czemu?- zapytałam dość ostro.

-Nie przesadzaj.- szepnęła mi do ucha Ava.

Wstałam i wyszłam z sali, a za mną Jeremiah. Zatrzymałam się jak zamknął drzwi klasy.

-Nienawidzę cię.- powiedziałam ostro.

-A ja cię uwielbiam- powiedział zadziornie i zaczął kierować się w jakimś kierunku.

Poszłam za nim, ponieważ nie wiedziałam jeszcze dokładnie gdzie co jest. Stanęliśmy przed gabinetem i chwilę nic nie robiliśmy.

Debil.

-Ja pukam ty mówisz.- powiedziałam szybko i zanim chłopak coś powiedział zapukałam do drzwi.

Usłyszeliśmy ciche "proszę" i weszliśmy do środka. Usiedliśmy na krzesłach przed biurkiem dyrektora.

-Witam ponownie panie Evans - powiedział do Jeremiah'a z widocznym znudzeniem.

-Dzień dobry- powiedział a ja ciągle siedziałam i nic nie mówiłam.

-Pani Brown tak? - zapytał a ja kiwnęłam twierdząco głową.- co zrobiliście?

-Zaczęliśmy rozmawiać na lekcji u pani Wilson- powiedział chłopak.

-U pani Wilson... To wszystko wyjaśnia, możecie iść.- powiedział i było dość wyraźnie widać, że się nie lubią.

To czemu jej nie wywali?

-Jasne dziękujemy.- powiedziałam i wróciliśmy na lekcje.

Usiadłam w ławce i już do końca lekcji chłopaki mi nie kopali krzesła.

Dzwonek.

Wyszłyśmy z sali razem z Avą i skierowałyśmy się w stronę sali gimnastycznej, ponieważ teraz zaczęły się "przesłuchania" do drużyny cheerleaderek.
Weszłyśmy na salę i o dziwo była tylko jedna dziewczyna, która próbowała zrobić gwiazdę ale się wywróciła.

Nie śmiej się Brown, to wcale nie jest śmieszne.

Poczekałyśmy na naszą kolej i gdy już przyszła nasza kolej pierwsza poszła Ava, zatańczyła bardzo ładnie do piosenki, którą słyszałam pierwszy raz w życiu ale była dość fajna. Dziewczyna która przesłuchiwała zapisała coś na kartce i spojrzała się na mnie.

Moja kolej...

Ava stanęła z boku, a ja przed dziewczyną. Popatrzyłam się na nią i czekałam co powie.

- Możesz zatańczyć do jakiejś piosenki, zrobić jakieś gwiazdy czy co chcesz.- powiedziała z uśmiechem.

Uśmiechnęłam się i odeszłam kawałek. Wzięłam rozpęd i zrobiłam gwiazdę, kilka fiflaków, salto i na koniec szpagat.

Idealnie.

W wejściu stał Jeremiah i jego banda, stali wryci w miejscu i patrzyli się na mnie zaskoczeni. Uśmiechnęłam się zwycięsko i popatrzyłam się w stronę dziewczyny, która pisała coś w zeszycie. Popatrzyła się na mnie a potem podeszła i stanęła przede mną.

-Dałaś czadu laska.- powiedziała z szerokim uśmiechem.- jesteś cudowna i wiesz... Potrzebujemy liderki a ty byś się na nią nadawała.

Popatrzyłam zaskoczona na Avę, która kiwała do mnie głową, że mam się zgodzić. Wróciłam wzrokiem do dziewczyny, która czekała na moją odpowiedź

-No nie wiem...- powiedziałam cicho.- mogę to przemyśleć?

-Jasne masz czas do jutra.- powiedziała z uśmiechem i wróciła na swoje miejsce.

Zabrałam swoje rzeczy i ominęłam chłopaków, którzy nadal się na mnie patrzyli. Za mną poszła Ava i wróciłyśmy na lekcje, gdy usłyszałyśmy dzwonek.

-Japierdziele kobieto skąd ty to potrafisz?- zapytała mnie z uśmiechem.

-A tak jakoś się nauczyłam. - odpowiedziałam.

-Jesteś cudowna.- powiedziała podekscytowana.- powinnaś się zgodzić.

-Pomyślę nad tym.

***

Właśnie ściągałam buty w domu, kiedy zobaczyłam Nancy nakładającą do stołu. Podeszłam do niej i się przytuliłam.

-Hejka.- przywitałam się.

Dziewczyna odsunęła się ode mnie i na mnie popatrzyła zdziwiona.

-Co ty taka szczęśliwa? - zapytała z uśmiechem.

-Bo wiesz... Wzięłam udział w przesłuchaniach do drużyny cheerleaderek i...- chciałam dokończyć ale mi przerwała gdy położyła na stole jedzenie.

-Nie wierzę, ty? I co?- popatrzyła się na mnie.

-I chcą żebym była liderką...- powiedziałam cicho.

-Mam nadzieję, że się zgodziłaś bo jak nie to się zgodzę za ciebie.- uśmiechnęła się szeroko.

-Nie, ale chyba się zgodzę.

-Moja krew kochana.- powiedziała i usiadła przy stole.- masz kolację.

Zjadłam kolację i przez cały czas rozmawiałam z Nancy, gdy ona też skończyła poszłam na górę i położyłam się na łóżku. Wyciągnęłam telefon i napisałam szybką wiadomość do Avy.

S: zgodzę się

Wyłączyłam telefon i zamknęłam oczy. Nawet nie wiem kiedy odpłynęłam...

🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥

Hejo hejo

Jak tam wakacje?

Mamy nowy rozdział jak się podoba to możecie coś po sobie zostawić

Jak macie jakieś pytania to piszcie w komentarzach

Papa 💗💗💗