Z przyzwyczajenia otworzyłam paczkę papierosów i zapaliłam jednego..dość mocno się zaciągając.

Po jednym machu,wróciły do mnie, nie miłe wspomnienia..

Nocne dyskoteki,złe towarzystwo,narkotyki,alkohol,policja..i obrzydliwe rzeczy,które wiele, wiele razy udało mi się zobaczyć..m.in..se*s w łazience z nieznajomym pod wpływem środków odużających,substancji psychotropowych oraz tego typu rzeczy.. do ,których chętnie dołączały moje koleżanki,zachowujące się przy tym,jak tanie dzi*ki.Najgorsze w tym wszystkim było to,że im ulegałam,bo byłam sama,a one działały we trzy.

Zapatrzona w jedno miejsce,rozmyślałam nad swoją przeszłością,kiedy z nie dużej odległości usłyszałam stukot butów..

Wystraszona tym,że ktoś może zobaczyć mnie stojącą z zapalonym papierosem,była nie do wyobrażenia i jeszcze gdyby zobaczył to Michael..

Błyskawicznie zgasiłam go i szybkim ruchem rzuciłam go, jak najdalej ode mnie.

Selena!-usłyszałam ten sam łagodny głos,który dotarł do moich uszu,za pierwszym razem.

Spanikowałam..jeśli..poczuje on przykry zapach z moich ust..będzie po mnie.

Wdech,wydech,wdech,wydech powtarzałam tą czynność jeszcze kilka razy...

Spokojnie..tylko spokojnie-mówił głos w mojej głowie.

Nie no nie mogę..cholera,akurat teraz musiałam go zapalić.

Dobra cii ..mówiłam do siebie,jak jakaś wariatka.

Kiedy Michael,był coraz bliżej ..wzięłam wielki wdech i postanowiłam,że wstrzymam oddech na tak długo jak tylko będzie trzeba.

-Selena,czemu do nas nie..-zaczął,kiedy zorientował się ..po moim śmiesznym grymasie na twarzy,że coś jest nie tak.

-Co ci jest..-zapytał,chichocząc.

Nie no,nie wytrzymam-pomyślałam.-zaczęłam dyszeć,próbując wyregulować oddech.

-O boże,wszystko w porządku?-zapytał,podchodząc do mnie bliżej,chwytając oba dłońmi,za moje ramiona.

-Taa,wszystko okay,byłam ciekawa ile wytrzymam bez oddychania,więc.. zrobiłam sobie taki mały ...teścik?-zmyśliłam.-po czym uświadomiłam sobie,jak głupio musiało to brzmieć.

-Ej..czekaj,czujesz to samo co ja?-zapytał,po czym zaczął ,,niuchać''.

-Eee ale,że co?-zagryzłam wargę ze zdenerwowania i czekałam na reakcję,mając nadzieję,że się nie

zorientuje.

Mężczyzna błądził oczami,,,niuchając'' nosem dookoła mnie..

Wszystko było okay..do momentu,kiedy zmrużył swoje czarne oczy,wskazując palcem na mnie..wyszeptał ,,TYYY''..

-Paliłaś?-zapytał,wiedząc,że to ja jestem sprawcą ..tego śmierdzącego powietrza wokół nas.

-Cooo?że jaa?Pfff..Nieeee- odparłam ze sztucznym uśmiechem..

-Nie kłam,-wziął głęboki oddech i powiedział..

no widzę,że nie pozostaje mi nic innego, jak cię ukarać.-wyszczerzył zęby,śmiesznie poruszając głową.

-To znaczy?..mam się bać?-podniosłam brwi do góry i otworzyłam szeroko oczy.

-Hmm..Nie..ale myślę,że wystarczającą choć odrobinę nietypową karą dla Ciebie będzie,jak podasz mi swój numer i adres zamieszkania,a ja to wykorzystam.. i będę dzwonił do Ciebie o każdej porze dnia i nocy,nękał i prześladował

Cię, aż do śmierci ,a jeśli nie będziesz odbierać ode mnie telefonu ,to zakradnę się do Twojego pokoju i zamieszkam w szafie lub pod Twoim łóżkiem,a wtedy pożałowałabyś,że mnie poznałaś.-powiedział,starając się być bardzo poważny i w stu procentach przekonujący.

Przez chwilę patrzyłam na Michaela jak na jakieś ,,ufo'' po czym wybuchnęłam głośnym śmiechem,nie mogąc przestać go powstrzymać.

-Co cię tak śmieszy?-dodał,brechtając.

-Nie nic..haha- kontynuowałam mój zanoszący się coraz bardziej śmiech..w miedzy czasie,kiedy szukałam,w swojej torebce długopisu oraz notatnika.

Wyjęłam go,zapisałam w nim swój numer i aktualny adres zamieszkania..po czym wyrwałam kartkę i dałam ją Michaelowi,dodając:

Proszę,tu masz wszystko napisane..wpadaj, kiedy tylko chcesz.-odparłam,już w pełni opanowując swój chichot.

-Okay.-odparł.-czekaj na telefon.

Mężczyzna rozłożył swoje długie ręce,podszedł bliżej mnie i mocno przytulił.

-Zapraszam ponownie,moje drzwi dla was są zawsze otwarte.-dodał,nie wypuszczając mnie, ze swoich ramion.

***

Po powrocie z Neverlandu,ułożyłam wszystkie sierotki do snu,z pomocą innych opiekunek,które miały wtedy nocną zmianę.

Siedziałam przy łóżku Annie,czytając jej ulubioną bajkę o Minnie.

-Sielenaaa- zaczęła.

-Tak?-popatrzałam na małą.

-Kocham go,jeśt siupel.-odparła nieśmiało.

-Ale,kogo?o kim mówisz, kochanie?-zapytałam.

-Majkuula- dodała,śmiesznie wypowiadając jego imię.

Uśmiechnęłam się do dziewczynki i pogłaskałam po policzku.

-On ciebie tez..on wszystkich was kocha-zapewniłam.-a teraz śpij już-dodałam i otuliłam ją różową kołderką.

Kiedy wychodziłam z sierocińca zaczepiła mnie Margaret,była niezmiernie ciekawa,jak spędziliśmy cały dzień z Jacksonem.

-Seli,czekaj..jak było?-zapytała,otwierając szeroko oczy i nerwowo bawiąc się dłońmi.

-Super.-odparłam.

-I tyle?-zrobiła kwaśną minę.

-Patrz,która godzina Margo.-(często zwracałam się tak do niej, zdrabniając jej imię).-innym razem,jestem zmęczona,spotkamy się gdzieś i wtedy pogadamy.Ok?-dodałam.

-Ohh no dobra,dobra-wymamrotała ze smutkiem.-wyśpij się.

Pomachałam kobiecie na pożegnanie,powoli się oddalając.

***

Spojrzałam na zegarek w telefonie,było już grubo po drugiej w nocy.

Byłam co raz bliżej swojego domu,więc sięgnęłam do torebki po klucze ,a kiedy już stałam przy samych drzwiach, włożyłam je w zamek i przekręciłam dwa razy,w lewą stronę.

Pociągnęłam za klamkę i otworzyłam drzwi ,jednocześnie wchodząc po cichu do środka.

W każdym pomieszczeniu było ciemno,więc zapaliłam światło w salonie,po tym co zobaczyłam..stwierdziłam,że to był zły pomysł...

*****

Obiecałam,więc jest..:D

Next-5 gwiazdeczek :*