-Miło mi cię poznać.-powiedział Loki.
-Mi ciebie również.-powiedziałam i uśmiechnełam się promiennie. Jakąś chwile temu koleś mnie dusił a teraz... Jest miły. Gorzej niż baba w ciąży. No ale cóż... Przyzwyczaje się.
-Od urodzenia masz takie włosy?-pyta Loki.
-Nie. Normalnie mam brązowe. Przefarbowałam sobie.- powiedziałam. Serio nie wie że istnieje farba do włosów? No dobra... Złapałam kosmyk swoich włosów i zaczełam się nimi bawić. Po 3 minutach zabawa włosami mi się znudziła.
-Loki?-spytałam niepewnie.
-Słucham cię.-powiedział i odwrócił się do mnie.
-Nudzi mi się.-powiedziałam.
-Na to nic nie poradze.-powiedział.
-A może pomożesz mi kontrolować moją moc?-spytałam.
-A co będe z tego miał?-spytał.
-Będe ci wdzięczna.-powiedziałam.
-Nie pomoge ci.-powiedział i uśmiechnoł się chytrze.
-Prosze...-powiedziałam podeszłam do niego i zrobiłam wielkie oczka.
-Nie.-powiedział.
-Prosze...-ponowiłam swoją próbe.
-Nie.- powiedział.
-No dobra. Łaski bez.-powiedziałam i usiadłam na pryczy. O matko... Kiedy Avengersi ruszą swoje tyłki otworzą tą szklaną klatke i wypuszczą mnie do domu?! Postanowiłam ich zwabić. :-) No dobra. Swoją mocą utworzyłam napis: Ruszcie tyłki! Nudzi mi się! Napis ten wysłałam do Avengersów. Dobrze że były kamery. Po jakiś 2 minutach Avengersi się zjawili. I takim oto tęczowym napisem zwabiłam Avengersów.
-No wreście! Wiecie jak mi się nudziło?!-krzyknełam.
-Nie unoś się.-powiedział ze spokojem Konserwa.
-Jak mam się nie unosić?Strasznie tu nudno.-pytam.
-Nornalnie.-powiedział Stark.
-No dobra. Teraz otworzycie tą klatke i mnie puścicie do domciu.-powiedziałam przesłodzonym głosem.
-Nie moja droga. Teraz idziesz na przesłuchanie.-powiedział Stark po czym otworzył klatke wzioł mnie za nadgarstek i wyprowadził z klatki. Zamknoł klatke poszedł do windy ze mnią i resztą Avengersów kliknoł jakiś guziczek. Po minucie znajdowaliśmy się na jakimś piętrze w pokoju przesłuchań.

Hej. Przepraszam za błędy i za długą nieobecność. Myśle że napawie to.