Godzina 7:54, chłopacy stoją na korytarzu czekając na lekcje i rozmawiają. 

- Jak mi ciebie tu brakowało! - Prawie wykrzyczał Edd. 

- Mi też. Musiałem siedzieć z jakimś idiotą który cały czas do mnie gadał..z tobą nie miałem tego problemu. - Oznajmił Tom. 

- Ja tam nie zauważyłem różnicy. - Zażartował Matt. 

- Zaraz twoja pierwsza lekcja od dwóch miesięcy. Jak się czujesz? Dasz radę? - Wypytywał Tom na co Tord pokiwał głową.

Nastolatkowie rozmawiali o tym, co się działo, gdy usłyszeli dzwonek. Podnieśli plecaki i stanęli pod salą. Po około 2 minutach zjawił się nauczyciel i wpuścił dzieciaki do środka. 

- Sprawdzam obecność. - Oznajmił profesor i zaczął wyczytywać nazwiska. 

Norweg mocno stresował się tym, że będzie musiał odpowiedzieć,  gdy padnie jego nazwisko, zwłaszcza po tej sytuacji ze staruszką w autobusie. Zaczął się lekko trząść co zauważył jego kolega z ławki. 

- Wszystko okej? - Spytał zmartwionym tonem niebieskooki. 

Brak odpowiedzi. 

Po trzydziestu sekundach ciszy Tom postanowił nie czekać już dłużej i złapał Torda za rękę dodając mu pewności i wyszeptał, że da sobie radę. 

- Stillhet.

- Obecny. 

///
Więc to już koniec woah
Ogólnie to rozdział miał być wcześniej ale przypadkiem złamałem koleżance rękę i źle się z tym czułam 3:

Wiem, że krótkie. Może jeszcze kiedyś napisze jakiegoś fika, ale póki co nie ma szans bo wyleczyłam się z gejozy (jak ktoś posiada zastrzyki z autyzmem to chętnie kupię).

Myślę, że powstaną jeszcze 2-3 dość istotne flashbacki więc to koniec ich historii, a nie książki

Jeszcze standardowo fanarty które udało mi się znaleźć:

Wszystkie świetne.

Przypominam jeszcze, że oferta "rozgrzeszenie i dwie nastolatki za followa" jest wciąż aktualna + oddam wam no_noshee na jeden dzień

Ps. Piosenka z mediów to aktualnie moje życie

To chyba tyle, miłego dnia/nocy