Okurken oy vermeyi ve bol bol yorum yapmayı unutmayın lütfen💜

Annem uzaklaştı hep benden, benliğimden. Kimse kendimi iyi hissetmem için bir neden vermedi bana. Yaslandım duvara, kokusundan en çok nefret ettiğim sigarayı çektim ciğerlerime defalarca.

Küçükken mahallede beraber oynamak istediğim arkadaşlarım bile beni dışladı. Aslında hiçbir zaman arkadaşım olmamışlardı, sırf yüzümde çillerim var diye sevmemişlerdi beni. Almamışlardı beni yanlarına, kalbimin kırıklarını avuçlarımın içinde kanatarak büyümüştüm. Hiç gülmemiştim mesela, güldürmemişlerdi beni çünkü. Her şeyimle eksik yaşamıştım. Çocukluğum, umutlarım, hayallerim, ideallerim olmamıştı kırık insanlar gibi.

Kırıldık ama neye kırıldık? Büyüdüğünde insan geç fark ediyor çoğu şeye kırılabileceğini. Değer verdiğin bir insanın, seni unuttuğunu varsayarak; hayatına devam edip, başkalarını hayatına sokabilirsin ama o kişinin sana verdiği gerçek arkadaş hissiyatını unutamazsın.

Ben o hissi hiçbir zaman yaşamadım.

Arkadaşlarımın olmaması sorun değildi aslında, benimle dalga geçmeleri sorundu. İnsan neden dış görünüşü için birilerini dışlardı ki? Bu büsbütün kalpsizlikti.

Fark ettin mi? Artık düşüncelerimin içinde değilsin. Sana seni hâlâ sevdiğime dair hiçbir şey belirtmedim ya da yazmadım çünkü her şekilde gelmeyeceğini bilerek devam etmeye çalışıyorum hayatıma.

Annem hayatımdan çıkıp beni yalnız bıraktığından beri çoğu şeyi düşünerek kanat germeye çalıştım. Zihnimin içindeki anne motifini öldürdüğümü bilerek yaptım bunu. İnsanlara muhtaç yaşamadım mesela, kendi paramı kendim kazandım ama nasıl kazandım bir bilsen... Ah, keşke bilsen.

Eskisi gibi kalbim kulaklarımda atmıyor, heyecanlanmıyorum. Sıkıcı hayatıma giren ya da çıkan kimse yok. Avuçlarım, elime tutuşturduğun yarım kalbinle terlemiyor mesela. Düşün artık, senin yokluğunda nelerle mücadele ettiğimi.

Bugün yeni bir gün. Güneş penceremden içeri sızıyor, ruhum karanlık. Kırılırsam toparlar mısınız acaba beni? Size artık sevdiğim diye hitap etmek gelmiyor içimden. Bayım diye hitap edebilir miyim peki? Tıpkı iki yabancıymışız gibi, hiç tanışmadan varsayalım birlikteliğimizi.

O zaman ne olacaktı sahiden?

En azından daha az hüzünlü bir camdan kadın olmuş olurdum.

*

Bölümü nasıl buldunuz?

Bu bölüm ziyangil 'in Camdan Kadın hikâyesine ithafen yazmış olduğum bir bölümdü.

Ziyan olduk ziyadesiyle, ziyan.

Ruhunuzun kirlenmemesi dileğiyle.

Seviyorum sizi.

-merve