Witam moje jelonki! Jak dobrze widzicie, dobrnęliśmy do końca. Przyznam, że droga którą przebyłam podczas pisania tej książki była żmudna, momentami ciężka. W połowie straciłam nadzieję na dobrą historię, zwątpiłam w to, że umiem pociągnąć cokolwiek, co nie ma dodatkowego napędu w postaci pierwotnego uniwersum. Mimo to ''Zakrywając Rany'' ukazało się i zostało zakończone, i nawet jeśli moja pierwsza w pełni samodzielna praca wymaga jeszcze dużego dopracowania, jestem z niej dumna. Oddałam jej duży kawałek serca i mam nadzieję, że czytając ją, poczujecie to, co ja. Nieraz smutek, niepewność i zwątpienie, ale również radość i dumę. Definitywnie jestem z niej dumna, bez względu na wszystko. Dziękuję, że towarzyszyliście mi w tej przygodzie.