Piszą, masz talent.

Ja to czytam i upadam jeszcze bardziej.

Jeszcze niedawno się kruszyłem jak piasek.

Nie widziałem, że coś może nadejść.

Żyłem bez celu.

Dzisiaj tyle osób to docenia.

Wtedy było tyle przeszkód.

Dzisiaj mogą mnie tylko oceniać.

Tych marzeń była tylko garść.

Dobrze że zawsze miałem pomysł.

Dzisiaj już nie chcę stąd zwiać.

Miałem moment, gdy ten talent ciążył.

Dzisiaj ten talent ratuje.

Dzisiaj mogę napisać wszystko.

Tylko emocje to warunek.

Chyba stało się to jak ten symbol.

Jak ja mogłem chcieć to skończyć.

Gdy widzę, jak to urosło.

Chociaż dalej czuję się tym obcym.

Gdy widziałem talent, to wyciągnąłem dłoń.

Teraz gdy urosłem troszkę, piszą jacyś ludzie.

Piszą, że chcą urosnąć.

Zapominają, że muszą najpierw coś umieć.

Zapominają, że jestem osobą.

Niektórzy tylko piszą, bo chcą tej promocji.

Ja już tylko chcę spokoju.

Te demony muszę odgonić.

Muszę się pozbyć tego chaosu.

Dobrze, że jeszcze piszą o tym talencie.

Dzięki temu jeszcze w siebie wierzę.

Ja chcę, żeby było tylko to najlepsze.

A czuję tylko to brzemię.