Tak jak ptaki 
Tam na niebie
Wciąż tułamy się 
Bez końca 
I szukamy drugich siebie 
W lustrach jezior
Gór i miast 
Mało komu zdarzy się
Osiąść gdzieś 
Na stałe 
I dlatego nieustannie
Mkniemy
Byle dalej 
Byle dalej 
Aż w końcu wiatr
Poniesie nas 
W krainy nie znane
Myślom
Słowom
Snom
Gdzieś tam 
Odnajdziemy swój dom 
I będziemy żyć 
Wieczność
Albo jeszcze dłużej

/16.10.2018/ ~pozwoliłam sobie ominąć jeden temat, mam nadzieję, że nie macie mi tego za złe