Przykro mi patrzeć
Na nas wszystkich wokół
Jak jesteśmy psuci przez świat
Dzień za dniem 
Tracimy tą chęć by żyć 
I gnijemy powoli od środka
Nie ma już tej ekscytacji
I troski o nowych przyjaciół
Nie ma już wyobraźni
Różowego patrzenia na świat
Dzień za dniem 
Szarzejemy 
Od tak 
Bo inaczej 
Nie umiemy

/22.11.2018/