„Fryzjer"
Siedzę na obrotowym krześle
Bujam nogami
Pół metra nad ziemią
Dziwne, ale znów czuję się jak dziecko
Z wyjątkiem tego
Że na ziemię spadają
Strzępki włosów
Czyich?
Moich własnych
A z nimi resztki godności
Przywiązania i nadziei
Do wszystkiego co "moje"
/09.11.2018/
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro