„Nie powiem ci tego w twarz"
Nie powiem
Wylewności dni przeminęły z wiatrem
Nastała cisza
W której słychać
Kulejące bicie serca
Nie odpowiem ci
Na te pytania z chwil rozmawiania
To była słabość
Garda zbyt nisko upadła
Tylko proszę, nie patrz na moje pozory
Którymi usilnie staram się bronić
Od upadku w zranienie
W brak zrozumienia
Wystarczy, że spytasz
Prawdziwie zechcąc odpowiedzi
Otrzymasz
Z nawiązką, bo ja chcę opowiadać
Nie powiem
Bo usilnie staram się udawać
Że ten cichy szloch na dnie mojego serca
To wcale nie jestem ja
/16.06.2019/
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro