Pomiędzy belkami

za deskami teatru

za ekranem telewizora

wszystko takie samo

to już było

chowasz się

pomiędzy szczelinami

nie wyróżniasz się

nie masz czarującego głosu

fałszywego szeptu

znikasz w tłumie

głubiąc rozum

wychodzisz z cienia

skrzydła utulają

potrzebujesz zrozumienia

płynącego z ludzkiego serca