Ostatni
Nie chce mi się nic
Zrobić też nie mogę nic
Ręce, nogi, głowa bolą mnie
Leże tu pośród nieżywych, lecz ja żywy trup?
Zawołać nie mogę, ponieść i rzucić kamieniem
Ugh co za utrapienie!
Ktoś koło mnie krzyczy, lecz ja nie widzę
Tylko słuch pozostał mi
Tylko tam, tylko raz jedno słowo
pozostawione na wieki
Tylko tunel
Światło i droga przez, którą nie mogę iść
Tylko w nas miłość przez którą cierpię
Jak to odreagować?
Moje życie klęka
Ja podnieść się nie mogę z dna
Chciałabym móc ostatni raz zajrzeć w twe oczy
I utonąć w nich ostatni raz.
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro