Dzień zapowiadał się spokojnie dla Alexy. Był weekend, więc mogła trochę odpocząć od lekcji. Oczywiście codziennie chodziła do Gravestone'a po eliksiry, gdzie czasem ucinali sobie krótką pogawędkę.

Aktualnie Alexandra siedziała w bibliotece próbując znaleźć jakąś książkę z czarno-magicznymi zaklęciami, ale na marne.

Nagle ktoś w nią wpadł. Był to Tom.

- Nie uwierzysz, co udało mi się zrobić - powiedział lekko podekscytowany.

- Co takiego?

- Znalazłem coś... Coś o czym reszta słyszała jedynie z legend! W dodatku Slughorn dał mi pozycję prefekta, bo poprzedni coś nabroił.

- Oh, to bardzo miło słyszeć, że jesteś prefektem! A co takiego znalazłeś? Legend jest sporo i...

- Komnatę tajemnic - powiedział szeptem.

- Czekaj... Co?! - zapytała nieco głośniej.

- Ciii! Bo ktoś usłyszy. Udało mi się otworzyć komnatę tajemnic, w dodatku w środku jest bazyliszek, który się mnie słucha. Muszę to wykorzystać!

Alex spojrzała na niego przestraszona.

- Nie pamiętasz przysięgi? Nie będziemy krzywdzić osób półkrwi i mugoli...

- My ich nie będziemy krzywdzić, lecz bazyliszek - uśmiechnął się w dość przerażający sposób.

Nagle złapał ją za rękę i zaczął prowadzić w jemu znaną stronę.

- C-co ty robisz? - zapytała.

Nic nie odpowiedział, tylko wciągnął ją do toalety.

- Te umywalki to jest wejście. Haajasashii hajaahasiiieej - zaczął coś bełkotać.

- Tom... Ty umiesz mowę węży... Otworzyłeś komnatę. Jesteś spokrewniony z Salazarem Slytherinem! - powiedziała.

- Też o tym myślałem - powiedział i wskoczył do środka.

- Co za dzban - powiedziała i wyszła stamtąd jak najszybciej. Położyła się w swoim dormitorium i zasnęła starając się nie myśleć o niczym.

Wstała parę godzin później, ponieważ ktoś ją obudził. Była to jedna z dziewczyn że starszego roku.

- Coś się stało Elizabeth? - zapytała.

- Ponoć jakiś potwór grasuje po szkole i kazali każdego powiadomić - powiedziała.

- A czasem Tom nie powinien tego rozpowiedzieć? - zapytała zdziwiona.

Riddle coś ty narobił.

- Niby tak, ale nie ma go, więc postanowiłam ją to zrobić, bo on jest taki slodkiii... - rozmarzyła się nagle.

Nie ma go... Czy ten idiota wypuścił bazyliszka?

Walkson szybko wstała i ruszyła gdziekolwiek, byleby znaleźć Toma.

Przeszła przez całe lochy i wyszła na korytarz, kiedy to usłyszała rozmowę na schodach.

- Co jej się stało? - zapytał Riddle.

Nagle Alex zauważyła pielęgniarki, które niosą kogoś na noszach. Szybko schowała się, aby jej nie zauważyli.

- Została spetryfikowana. Szkoła już nie jest bezpieczna Tom. Ktoś wypuścił na wolność potwora. Obawiam się, że będziemy zmuszeni zamknąć szkołę, przynajmniej na jakiś czas. - powiedział Dumbledore.

- Nie może Pan tego zrobić. Tu jest mój dom. Nie chce tam wracać - odpowiedział wystraszony.

Co się dzieje.

- Niestety chyba nie będziemy mieli innego wyjścia.

- A jeśli te ataki by ustały? Co wtedy?

- Wtedy nie zamkniemy szkoły. Tom chcesz mi coś powiedzieć? - zapytał, a Alex wręcz umierała ze strachu.

- Tak, postaram się odnaleźć sprawcę tych ataków. Jako prefekt dam z siebie wszystko.

Bała się już, że chciał się przyznać.

- Tylko uważaj na siebie. Muszę już iść.

Usłyszała kroki, więc wyszła.

- Tom, czy ty zdurniałeś do reszty? - zapytała szeptem.

- Nie sądziłem, że będzie chciał zamknąć szkołę. Ja to odkręcę - powiedział.

- Czemu go wypuściłeś do cholery? Mówiłam że to zły pomysł - zapytała się go, kiedy szli w stronę lochów.

- To był dobry pomysł i nie podważaj tego więcej Alexandro... - odpowiedział zdenerwowany.

- Nie pomyślałeś, że mogą teraz odkryć nad czym planujesz idioto? - zapytała - Jak chcesz niby to odkręcić?

- Wrobię kogoś, kto lubi takie stwory - powiedział.

Czy on... Nie...

- Nie chcesz tego zrobić, prawda? - zapytała, ale ten tylko odszedł bez słowa.

Co za debil...

Alex właśnie miała wracać, kiedy nagle usłyszała jakieś dziwne odgłosy. Szybko poszła w stronę dźwięków i usłyszała płacz. Dobiegł on z toalety dziewcząt. Zaciekawiona Alex weszła do niej. Nagle płacz ustał

- Halo? Wszystko w porządku? - zapytała, ale nikt jej nie odpowiedział.

Z kabiny wyjawił się duch. To była Marta Warren z Ravenclaw!

- To jest dziwne! Nie patrz mu w oczy, bo skończysz tak jak ja! - powiedziała.

- S-slucham? Chcesz mi powiedzieć, że ktoś cię zabił?!

- Nie ktoś tylko coś. Wąż... Wielki wąż.

Nagle za Alexą zaczęło coś szeleścić.

- Nie odwaracaj się! - powiedziała nagle.

Na podłodze było sporo wody, więc zerknęła na nią i jej oczom ukazał się bazyliszek, który chciał ją ugryźć. Szybko odskoczyła, lecz pech chciał, że spojrzała w lustro i w jego oczy...

Tom już rozmyślał, jak wrobić Hagrida, ale dyrektor Dippet mu przerwał

- Panie Riddle, musi to Pan zobaczyć - powiedział.

Bez słów ruszyli w stronę skrzydła szpitalnego. Kiedy przeszli przez drzwi, w oczy rzucił mu się Dumbledore ze smutną miną i Gravestone, który patrzył w jedno miejsce. Slughorn popłakiwał.

- Coś się stało? - zapytał Riddle.

- Stało... - odpowiedział Dumbledore.

Nagle oczom Riddla ukazała się jego przyjaciółka Alexandra, która leżała w bezruchu z otwartymi oczyma. Obok niej na łóżku leżała Marta z Ravenclaw, tyle że ona miała zamknięte oczy.

- C-co się stało? - zapytał lekko przerażony.

- Bazyliszek zabił Martę... Mało brakowało, a zabiłby Alexandrę, ale... - zaczął mówił Gravestone.

- Ale kazałam się jej nieodwaracać, bo ten potwór stał za nią i chciał ją zjeść! - wypowiedział duch Marty. 

- Jak to? - zapytał.

- Tak to! Odsunęła się szybko, ale przypadkowo spojrzała w lusterko i ją spetryfikował. W dodatku ją ugryzł w rękę. Próbowałam go odgonić, ale niestety jakbyś nie zauważył jestem martwa! - zaczęła krzyczeć i odeszła płacząc.

- Jej rodzice już wiedzą, że nie żyje. Niestety... - powiedział Dippet - Co do Alex i Kasandry... Obie są spetryfikowane i obudzą się dopiero, jak nasze pielęgniarki zrobią lek z mandragor - powiedział Dumbledore.

Riddle pierwszy raz nie wiedział co zrobić. Nagle usłyszał w głowie "u mnie w gabinecie, już".

Gravestone wyszedł z Sali, podobnie jak dyrektor i Dumbledore. Został tylko Riddle i Slughorn.

- Ona jest najlepszą uczennicą razem z tobą. Nie chciałbym, żeby zmarła - powiedział.

Tom nic nie mówiąc, skierował się do Grindelwalda. Zapukał i wszedł bez pozwolenia. Profesor szybko zamknął drzwi, rzucił zaklęcia i zaczął mówić.

- Domyślam się, że to twoja sprawka, Tom. Dlaczego wybudziłeś bazyliszka do cholery? - zapytał.

- Chciałem tępić szlamy! Nie sądziłem, że bazyliszek kogoś zabije, a w szczególności, że zaatakuje Alex! - zaczął się bronić.

- Masz to odkręcić i módl się, żeby nic się już więcej nikomu nie stało. Nagiąłeś przysięgę wieczystą... Ciesz się, że żyjesz, a teraz wynocha!

Ależ się porobiło.

- A-ale dlaczego bazyliszek zaatakował ją? Ona...

- Jest półkrwi, a teraz wynoś się stąd.

Ona półkrwi... W sumie on też jest półkrwi, ale ona nie jest z krwi Salazara... Dlatego ją zaatakował, bo jej nie będzie słuchał...

Trzeba to odkręcić.