Korel Karahanlı'dan Geçmiş

6 Ay Önce...

Çalıştığı büronun önünde mesaisinin bitmesini bekliyordum.

Şu sıralar fazlasıyla önemli bir davayla ilgilendiği için kendini çok kasıyor, haliyle yoruluyordu.

Ve saatlerini büroda geçirdiği için gün içinde görüşemiyorduk.

Sadece geceleri eve geldiğinde bir kaç saat onunla beraber uyuyor, sabah yine tek kalkıyordum.

Evleneli üç sene olmuştu.

Bu süre zarfında ikimizde her şeyimizi çalışmaya ve birbirimize vermiştik.

Fakat son bir kaç haftadır Sidel o kadar çok çalışıyordu ki...

Ve ben bu süre içinde karımı doğru düzgün göremiyordum bile!

Bu yüzden şimdi karımı alıp, güzel bir yere götürecektim.

Sürpriz yapacağım için geldiğimden haberi yoktu.

Sabah söylediğine göre beş dakika önce çıkmış olması gerekiyordu.

Bir kaç dakika sonunda beklenenin aksine bembeyaz bir yüzle bürodan çıktı.

Aceleyle çantasından telefonunu çıkartmaya çalışıyor, bir yandan etrafa bakınıyordu.

İyi olmadığını anlayınca kapıyı hızlıca açıp arabadan indim.

Bir eliyle dağılmış saçlarını geriye atıyor, diğer yandan telefonundan bir şeyler yapmaya çalışıyordu.

Telefonum çalınca elimi cebime götürdüm.

Ses ile o da bana döndü.

Beni görünce elindeki telefonu kapatıp yanıma geldi.

" Korel ben, ben bir şeye bulaştım. Nasıl çıkacağım bilmiyorum, korkuyorum. Yardım et..."

Elimi yanaklarına koyup akmaya başlayan göz yaşlarını sildim.

" Ne oldu bebeğim? Anlat, neye bulaştın? "

Burnunu çekti.

" Burada olmaz, evimize gidelim orada anlatacağım."

" Sidel, ne demek burada olmaz anlat hadi güzelim. "

" Yapamam, soru sorma. " yalvarır gibi çıkan sesine anlam verememiştim.

" Tamam, tamam evimize gidelim. "

Arabaya bindiği gibi üstündeki ceketi çıkartıp arka koltuğa attı.

Yolculuk boyu benim ona ne olduğunu sormam ve onun geçiştirmeleriyle geçmişti.

En sonunda eve geldiğimizde elindeki dosya çantasından sayfalarca dosya çıkartmıştı.

Normalde işi eve taşımadığı, davaları benden sakladığı için şaşırmıştım.

Anlamsızca dosyalara bakarken Sidel anlatmaya başladı.

" Geçen gün, büroya bir kaç adam geldi. Dilini tutabilen, güçlü bir ceza avukatı istediklerini söyleyince patron da beni söyledi. " elindeki dosyaları bana uzattı.

" Sonra, benim odama girdiler. Hükumete çalışacağımı söylediler ama sanıldığı gibi hükumet için değil, hükumet ülkeden bir şeyler gizliyor. O gizledikleri tüm işlerini benim yönetmemi istediler. "

" Başta kabul etsem de sonraki gelişlerinde bir şeyler olduğunu anladım. Benimle anlaşmak için tehdit ettiler. O sırada anlamadığım bir çiplenme çalışmasından bahsettiler. Bende denemek istediler. İstemediğimi söyledim. Kafama silah dayadılar- "

Dosyaları kenara atıp ayaklandım.

" Ne- Ne demek silah dayadılar amına koyayım kim bu herifler? " gözleri yeniden doldu.

Yanıma gelip kafasını göğsüme yaslayınca kollarımla sardım.

" Çok korktum, korkuyorum... Bana bir şey yapmalarından, sana bir şey yapmalarından... Onlarla anlaşmazsam işimi bırakmamı söylediler. Size bir şey yapacaklarını söylediler. "

Elimi sırtında gezdirdim.

" Her yerde adamlarımız var bebeğim. Kimse hiçbir şey yapamaz bize, sakinleş biraz. Yanındayım, tamam mı? Buradayım... "

" Korel korkuyorum... "

Saçlarına öpücükler bıraktım.

" Biliyorum. Şimdi yapmamız gereken tek şey beklemek. Bir kaç gün büroya gitme. Tamam mı? Bende şirkete gitmeyeceğim. Evde beraber vakit geçiririz. "

Cevap vermese de içinin rahatladığını biliyordum.

" Gel bakalım sen. " koltuktaki dosyaları kenara attım.

L koltuğa uzanıp yanımı boş bıraktım.

Sidel yavaş yavaş gelip yanıma kıvrılınca kolçaktaki pikeyi alıp üstümüze örttüm.

Sidel arkasını dönüp uzanınca bir elimi beline atıp kendime çektim.

Omuzları sarsılıyordu. Ağlıyordu.

" Güzelim, böyle yapma... Benim içim acıyor. Sana bir şey olmasına izin verir miyim sanıyorsun? "

Bana döndü.

Elleriyle üstümdeki tişörtün yakasını kendine çekti.

Bunu içgüdüsel olarak yaptığını biliyordum.

" Ben kendimden korkmuyorum ki. Ben size bir şey yapmalarından korkuyorum. Bana- Bana dediler ki
eğer işimi de bırakmazsam size bir şeyler yapacaklarmış. Ben sensiz yapamam, ben sizsiz yapamam... "

" Kimse kimsesiz bir şey yapmak zorunda kalmayacak Sidel. Söz veriyorum. Kimse kimsesiz kalmayacak. Halledeceğim. "

Belli belirsiz kafasını salladı.

Bir elimle saçlarını okşayıp diğer elimi sırtında gezdirirken bir süre sonra düzenli nefeslerinden uyuduğunu anlamıştım.

Benim ise yapmam gereken şeyler vardı.

Önce Sidel'i kucaklayıp odamıza götürdüm.

Pantolonuyla gömleğini nazikçe çıkartıp rahat bir pijama takımı giydirdim.

Kalkacakken bileğimden gevşekte tutmuş " Gitme " demişti.

" Geleceğim " demiştim.

Ne şekilde geleceğimi söylememiştim...

Günümüz Sidelya Özkan'dan

Arabayla eve dönerken kendi kendime mırıldanıyordum.

" Sen bir gerizekalısın Sidel, cidden tam bir salaksın. " elimle yüzüme vurdum.

" Tamamen salağım... Nasıl gidip sarılırım ona ya! "

Bir kolumu araba kolçağına yasladım.

" Birde öptü! Allahım... Dengesiz herif! "

Elimi dudağımda gezdirdim.

" Madem böyle yapacaktın, neden boşandın aptal! Neden ya? "

Ofladım.

" Ama o kadar kolay değil, Korel. Hiçbir şey olmamış gibi yapmana bu sefer izin vermeyeceğim. Bu sefer değil. Gideceğim. Göreceksin gözünün içine baka baka gideceğim. "

Aklıma bebeğim gelince gözlerimi kısa bir süre karnıma indirdim.

" Babanla tanışamayacağın için bende üzgünüm, bebeğim. Ama olması gereken bu. Seni mutsuz bir ailede büyütmektense çok güzel bir yerde, çok güzel şartlarda büyüyeceğim. Söz veriyorum... "

Sitenin sokağına girip arabayı park ettim.

Hava hafiften kararmıştı.

Çantamı alıp arabadan indim.

Eve yürürken aklıma gelen şey ile duraksamıştım.

" Çağlar... "

Umarım gecikmemişimdir...

Kapının önündeki Çağlar'ı fark edince adımlarımı hızlandırdım.

Merdivenlerden aceleyle çıkıp bir yandan da anahtarı çıkartıyordum.

" Çağlar, çok özür dilerim ya. Biz- Alışverişteydik de zamanın nasıl geçtiğini fark etmemişiz. Kusura bakma. "

Gülümsedi.

" Ne kusuru Sidel, sıkıntı yok. "

Derin bir nefes verdim.

" Geçsene sen içeri. "

Ayakkabılarımı çıkarttıp elime aldım.

" Ben gidecektim aslında, gelmeyeceğini düşündüğüm için ama gireyim madem. " geçmesi için kenara çekildim.

Çağlar ayakkabılarını çıkartıp ayakkabılığa koydu.

Bende aynı şeyi yapıp salona geçtim.

" Kahve ister misin? Ben malum, içermiyorum ama istersen sana yapabilirim. "

Koltuğa oturup telefonunu ve araba anahtarını bıraktı.

" Ben sana uyarım. Ne içiyorsan ondan koyabilirsin fark etmez. "

Onu salonda bırakıp mutfağa geçtim.

Buzdolabından yeni yaptığım naneli limonataları çıkartıp büyük bardaklara doldurdum. İçlerine de buz atıp salona götürdüm.

" Tamamen doğal. Kendim yaptım. Nanesini bile bir tanıdığım bahçesinde yetiştiriyor. "

Uzattığım limonatadan bir yudum alıp kaşlarını " Vay be. " dercesine kaldırdı.

" Sidelya, müthiş bir şey bu. Çoğu kafede içtiğimden de iyi. Hemen tarifini ver bana bunun. "

Gülüp yanına oturdum.

" Tarifi sır. "

" Öyle olsun... "

Konuya bir şekilde girmemiz gerektiğini anlayıp konuşmayı ben başlattım.

" Ben gitmekte gerçekten kararlıyım. Hemde en kısa sürede. Karnım büyümeden gideyim ki peşime düşmesin istiyorum. O yüzden bana işimi yapabileceğim, güzel bi yer bulabilirsen çok iyi olur Çağlar. "

Başını salladı ama aynı zamanda bana anlamaz gözlerle bakıyordu.

" Neden ona söylemiyorsun Sidel? Sonuçta o adam karnındaki çocuğun babası. Büyüdüğünde... Sormayacak mı sanıyorsun? Demeyecek mi bu çocuk herkesin babası onun yanında benim babam nerede diye? "

Bugün yaptırdığım tırnaklarımda gezdirdim gözlerimi.

" Soracak... Tabi ki soracak ama benimde bazen bencil olmam gerekiyor. Ona bakılırsa diyelim ki bizimle beraber büyüdü. İleride elbet birisi diyecek annenle baban ayrıydı diye. Ki ben bunu Korel'e söylesem yeniden birlikte olacağımız ne belli? "

Çağlar alayla güldü.

" Birbirinize olan aşkınızdan gözünüz hiçbir şeyi görmüyor sizin Sidel? Hala gelmiş birlikte olacağımız ne belli diyorsun...  "

Sebepsizce sinirlenmiştim.

" Korel'i bunu anlayacak kadar tanımıyorsun bile Çağlar! Onun iyi bir baba olacağını bilebilir misin mesela? Bilemezsin! Ama ben biliyorum. Korel çocuklardan nefret eder.

" Baba olmayı istiyordu ama bize ait bir parça olacağı için istiyordu. Bunu göze alıp çocuğumuz olmasını istememişken şimdi üstelik ayrıyken, onu isteyip istemeyeceği bile belli değilken nasıl söylememi bekleyebiliyorsun? "

Sessiz kaldı.

" Şimdi, bana yardım edecek misin? " mırıldandım.

Derin bir nefes aldı.

" Sana bununla alakalı bir şey söylemem gerekecek. Orada çalışman için oturum izni alman lazım. Bunun içinde evli olman. "

Duyduğum şeyle şaşkınlıkla ona döndüm.

" Ama neden? "

Omuz silkti.

" Bilmiyorum. Arkadaşımla konuştum. Durumunu da ona anlattım. Bir şey değiştirmeyeceğini söyledi. Evli olman gerekiyor. "

Ofladım.

" Ne yapacağım peki? "

Çağlar sıkıntıyla yerinde kıpırdandı.

" Aslında bir fikrim var ama kabul eder misin bilmiyorum.  "

Kaşlarımı çattım.

" Neymiş o? " limonatamdan bir yudum aldım.

" Evlenelim. "

Limonatadan aldığım yudumu olduğu gibi püskürtürken öksürüyordum.

Çağlar sırtıma vurup öksürüğümün dinmesini bekledi.

" Öyle değil. "

Öksürüğüm bitince sordum.

" Ne? "

" Beni zaten biliyorsun. Bu sevgililik işleri falan bana göre değil. Annemde evlenmemi istiyor. Klasik 'mürüvvetini göreyim ' muhabbetleri.
Senin de oturum izni alman için evli olman gerekiyor. İstersen her şey hallolunca boşanırız, bana fark etmez. Ama ben ona babalıkta yaparım Sidel. O yokluğu çekmesini istemiyorum. Biliyorsun... Ben bunu yaşadım. Onu anlarım. "

İstemsizce gözlerim doldu.

" Çağlar... Müthiş bir arkadaşsın. Gerçekten. Teşekkür ederim. " ona yaklaşıp sarıldım.

Sırtımı sıvazladı.

" Ben kalkıyorum o zaman? Düğün işini en kısa zamanda halledeceğim. Sen merak etme. İstersen gelinlik ve damatlık da giymeyiz.
Sonuçta, özel bir şey bu. " düşünceliliğine gülümsedim.

" Olur, sen nasıl istersen. "

Çağlar anahtarını ve telefonunu alıp ayaklandı.

Kapıya kadar ona eşlik ettim.

Son kez sarılıp vedalaşırken merdivenlerden bize bakan, elindeki çiçekle kapıda duran Korel'i gördüm.

Çağlar da baktığım yere bakınca onu gördü.

" Korel? " fısıltımı sadece Çağlar duydu.

Karşılaşmaları hiç hoş olmayacaktı...

Selamlarrr

Öncelikle bölüm bir tıkçık geç geldi.

Malum sınav haftası falan derken...

Ancak bitti ve uzuncaa bir bölüm yazdım size.

Umarım beğenmişsinizdir.

Bölüme gelirsek

Son sahnede Korel tam elinde çiçeği ile kalan Kuzey Tekinoğlu değil mi KFKWKFJWKDK
WJDKQJFKWJFQKFJWKFJQMFMQMFMWMFMQMFQ yazarken bile aklımdan o geçti

Geçmişleri hakkında ne düşünüyorsunuz??

Peki yaşanan olay??

Çağlar'ın teklifine ne diyorsunuz,
sizce evlenecekler mi??

Sidelya??

Korel??

Çağlar??

Bölüm hakkındaki yorumlarınız??

O zaman bir sonraki bölümde görüşmek üzeree

Oy verip yorum yapmayı unutmayınnnn

Kendinize iyi bakın 💌

1380 kelime