Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Chapter 6

"Suspicion"

JANG

I was just quiet while eating. Appa, Mr and Mrs Soe's was talking.

Nag angat ako ng tingin ng mapansing may nakatitig sa akin at nag salubong ang paningin namin ni Jungwon. Nagtitigan kami't walang sino man sa aming dalawa ang gustong mag patalo hanggang sa sirain niya ang katahimikan sa pagitan naming dalawa sa pamamagitan ng biglaan niyang pag salita na naka agaw sa pansin ng mga nag-uusap.

"Ninong," Appa stopped talking and turned to look at him. While I just focused my eyes on Jungwon.

What will he say?

"Yes, hijo?" Nakangiti si Dad, ngumiti din si Jungwon. Isang ngiting may panunuya't dahil do'n ay nakaramdam ako nang inis pero pinanatili kong walang expression ang aking mukha.

"I saw Yang, earlier." I clenched my fist because maybe he was planning to tell Appa that he saw me at the Bar.

"Oh, really hijo? Where? Where did you see my daughter?" Dahil sa tanong ni Appa ay lumawak ang ngisi ni Jungwon, I hate seeing him smirking, hindi bagay sa mukha niya dahil nagmumukha siyang manyakis.

"Sa ba-awts!" He couldn't continue what he was going to say when I kicked him hard in his manhood. Napapikit siya't medyo na mutla dahil sa ginawa ko, namimilipit pa siya sa sakit. Yeah, I know that's too much but I don't even feel guilt for what I did.

Asshole, tsk!

"Oh my god! Son, are you okay?" Nag-aalalang tanong ni Mrs. Soe. Hindi agad naka sagot si Jungwon dahil namimilipit pa ito sa sakit pero maya-maya lamang ay humugot ito ng malalim na hininga't pinakawalan saka uminom ng tubig before turning his gaze to his Mother. Ako naman ay pinagpatuloy lang ang pagkain na para bang wala akong ginawa sa ilalim ng table na ito.

"Y-yes Mom. I'm okay, mayroon lang surot na kumagat sa hita ko." He emphasize that word 'surot' that's why napatingin ako sa kaniya at nakita ko ang tila nagbabaga niyang mga tingin sa'kin pero sa halip na makaramdam ng takot ay walang ganang tingin lamang ang sinukli ko sa kaniya.

I've never been scared of anyone, except for Ravel.

After dinner, Appa and Mr. & Mrs. Soe decided to talk about the marriage. Habang ako naman ay mas pinili lang na makinig sa kanila ngunit hindi ko pinahalata na I'm not interested about the wedding.

Gamit ang phone ay nag-tipa ako ng message para kay Margaux.

To: Margaux

We need to talk. I'm going to your condo tomorrow. You have arrears to pay.

Sent

"That's it, the date of wedding is clear. Tomorrow, I will talk to the planner coordinator so we can be ready for the wedding." Gusto kong kumontra pero hindi pwede dahil baka masira ang pagpapanggap na ginagawa ko. Masyado pang maaga, ni hindi ko pa nabibigyan ng hustisya ang pagkamatay ni Yang.

I have to be careful, especially with that Jungwon. He may even be the reason I can't find the person who killed my sister.

Bumuntong hininga ako at kasabay no'n ay ang pag tayo ni Appa mula sa sofa dito sa living room. Appa shook hands with Jungwon's parents, habang ako naman ay niyakap ang mag asawa't maging si Jungwon din para hindi mahalata saka ako nag bow. Matapos no'n ay nauna na akong lumabas sa mansion ng mga Soe at si Appa ay nagpapaalam pa.

While waiting for Appa here outside the gate I felt someone beside me and even if I didn't look, I knew it was Jungwon. Also based on the perfume he uses, it's Versace Eros Eau De Parfum.

"Who are you?" Dahil sa tanong niya ay napatingin ako sa kaniya ng bahagya.

"What are you saying?" Ngumiti ako saka siya tiningnan sa kaniyang mga mata pero seryoso ang mababakas do'n.

"Narinig mo ang sinabi ko," Tinitigan din niya ako sa'king mga mata, tila muli ay nag tagisan na naman kami ng tingin, "You are not Yang."

I laughed softly because of what he said. "How can you say I'm not Yang?"
Sasagot na sana siya nang bigla'y nag salita ulit ako.

"Look at me, Jungwon. I'm Yang, her face is my face so I'm really Yang." Naningkit ang mga mata niya, titig na titig ngunit matapang ko 'yong sinasalubong.

"Yeah, you're right. Her face is your face too, it looks like you two have one face but you still have a difference," Natigilan ako sa sinabi niya, gusto kong humalakhak ng malakas dahil tama siya. Iisa lang ang mukhang mayroon kaming dalawa pero maraming pagkakaiba hindi sa itsura kun'di sa ugali namin.

"When Yang smiles or laughs, you can see it in her eyes. Her eyes are shining because those smiles are real, joy reaches her eyes, but the smiles or laughter I have seen with you earlier are strange. Those smiles are different than before, your smiles and laughter do not reach your eyes. Your smiles are fake and just mean you're not really Yang, so tell me who are you?" Nawala ang ekspresyon ng mukha ko't napalitan ng cold expression. Ang totoong ekspresyon ni Jang.

Gusto ko siyang palakpakan dahil napaka husay niya para malaman ang bagay na 'yon samantalang ang sarili kong ama ay ni ang simpleng bagay na 'yon ay hindi man lamang napansin o pinaghinalaan. Maging si Nanay Fey ay napansin o naramdaman na ako si Jang pero si Appa ni katiting na pakiramdam ay wala.

Gusto ko mang bulyawan si Appa pero 'di ko pwedeng gawin. Totoo bang kilala niya si Yang at ako? Dahil bakit ang ibang tao ay napansin ang kaibahan ni Yang sa akin pero si Appa kahit kaunti ay hindi? But despite of that, I'm still grateful because if Appa had felt right away, maybe I wouldn't be here in Korea anymore. Maybe I'm in the philippines now and back to my old life.

"But still, that's not a solid basis." I said to him, he suddenly gasped because of what I said. Hindi niya siguro inaasahan na magagawa ko pang makasagot matapos lahat ng sinabi niya.

Well, you don't know me.

"If so, I will do everything to find a solid basis or else a proof. I will look for proof that you are not Yang." I gave him a look without emotion. As if nothing was interesting in what he said.

I know I shouldn't show him this habit but there's nothing I can do. He's seen me like this earlier and another, this is the habit I will never be able to get rid of, even if I insist

Nang makita ko na si Appa na malapit na't nakatingin sa amin ay dahan-dahan akong lumapit kay Jungwon saka hinaplos ang kaniyang pisngi't inabot ang kaniyang tainga.

"Good luck, then..." Bulong ko sa tainga niya at sinadya kong halikan ang tainga niya, when I thought of something stupid, I put out my tongue then slowly licked the lower part of his ear because of that I felt he was shaking.

"Babe." Again I resumed what I was about to say by whispering in his ear, in a husky voice. After that I walked away and went to my car, ngumiti ako kay Appa bago siya pumasok sa dala niyang sasakyan.

Before I could get in my car, I turned my gaze to Jungwon who was still stunned. I shook my head then left.

What an ass, tss!

***

Ey, Bravies! I'm sorry it took so long to update this story, I focus more on Tale of Santuaria because I want to end that already. But even so, I will do my best para maka pag UD for this story even kaunti lang nag-babasa at nag-aabang nito. Whoever you are, thank you so much for reading this story especially for waiting my update.

Love lots (◠‿◕)

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro