Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

YMOM 14


Everything went okay habang nasa byahe kami ni kenzo, di parin talaga maka get over sa mga nangyayare.

Pinag ti-tripan lang talaga siguro ako ng lalaking to eh.

"Bakit parang kabado ka?" tanong saakin ni kenzo, tiningnan ko naman siya.

"Hindi ah" sambit ko at humalukipkip na lamang.

"They won't eat you atsaka kong maka kabahan ka naman akala mo girfriend kita na ipapakilala sa parents ko HAHAHAHAHHA"

aba't ang kapal ng mukha!

"Di rin makapal ang mukha mo no?!" mataray kong sambit, he just chuckle.

"Deny ka pa but i know you like it" aba't talaga

"Hoy Higante! di ko gusto na makasama ka no! ang kapal nito!" sambit ko.

"Then sino ang gusto mong kasama?" biglang seryoso niyang sambit.

aba't tignan mo nga naman oh!

Mang-aasar tapos biglang maiinis?!

"W-wala" sagot ko.

"Do you like lance?" out of nowhere niyang tanong, seryoso lang yung mukha niya.

"What? ofcourse not atsaka bakit mo naman tinatanong?" sagot ko.

"Nothing, i just saw you with him yesterday and seems happy" i sense sadness on his voice.

Bakit?

"Huh? eh kasi-

"Where here" di ko na natapos ang sasabihin ko dahil tumigil na kami sa tapat ng isang malaking bahay.

"Whoah! bahay niyo talaga to?" mangha kong tanong,

Bumusina siya at maya maya ay may nag bukas ang malaki at mataas na gate.

This is so beautiful! sa T.V lang ako nakakakita ng ganito kagandang bahay, mahaba pa ang daan na tinahak namin bago marating yung pinaka harap ng bahay.

"Yeah, let's go my mom and my sister is waiting" nauna siyang bumaba kaya't sumunod naman ako.

"Wow!" sambit ko, at sobrang namangha talaga ako sa laki at pagkakadesinyo nito.

para itong palasyo jusko.

Sumunod lang ako kay kenzo at pagkabukas niya nang pinto ay may mga nakahilirang katulong.

"Good morning sir" inikot ko ang mata ko at di ko talaga maiwasang ma amaze kasi may malaking chandelier at magarbong sofa na kulay white.

"Where's mom?" tanong nito sa mga katulong.

"Im here son!" napadako ang tingin ko sa isang babae na sa tantya ko ay nasa 40's na, ang ganda niya at kamukha ni kenzo.

"Hello mom!" sambit ni kenzo.

nakangiting lumapit naman saamin yung mama niya at niyakap si kenzo.

"Thank you at nakarating ka, i miss you so much son" Naka yuko lang ako sa likod ni kenzo.

Naalala ko kasi bigla si mama.

"Ofcourse mom! ikaw pa ba?" sambit ni kenzo, napadako naman ang tingin saakin ng mommy ni kenzo kaya't nakaramdam ako bigla ng hiya.

Kasi naman ang gaganda ng sout nila samantalang ako naka Blue lang na polo at jeans tas medyo madumi pa yung sout kong sapatos.

"Who's this kid with you?" tanong bigla nito kay kenzo, tumingin naman ako sa mommy ni kenzo at pilit na ngumiti.

"H-hello po im Art ala-

"He's art my Friend." nagulat ako ng akbayan ako ni kenzo at nginitian ako.

"Oh! hi art! ang cute mo! Im Diane! kenzo's mom!" lumapit siya saakin at bigla akong niyakap.

napatingin naman ako kay kenzo na nag kibit balikat lang.

Kumalas naman sa pagkakayakap saakin ang mommy ni kenzo.

"You know what you are the first friend na dinala ni kenzo dito sa bahay kaya im so happy!"

"ah ganun po ba? heheheh" iyon nalamang ang nasagot ko.

"Anyway mom, where is khen?" tanong ni kenzo.

"Nasa taas pa you know naman yung kapatid mong yon hindi lalabas ng kwarto hangga't hindi maayos ang mukha." sambit ng mommy niya.

"Anyway halika na kayong dalawa, let's go art im going to show you something." nagpahila lang ako sa mommy ni kenzo.

At nilingon ko si kenzo and he's just smiling.

Mukhang tama nga siya na mabait ang mommy niya.

"Ayan siya nakuu! dati pa talaga yan siyang nag gigitara" napatango nalang ako habang ikwenekwento saakin ng mommy ni kenzo iyon.

ipinakita kasi niya saakin ang mga picture ni kenzo noon at tawang-tawa ako kasi ang taba pala niya dati.

"Ang cute niya po dito banda" humahagikhik kong sambit habang nakatingin sa picture kong saan parang galit na galit yung mukha niya sa picture.

"That was the time na 9 years old palang siya at naiinis siya kasi ayaw ko siyang payagan na lumabas para makipag kita sa kanyang mga kaibigan niya." kwento pa niya.

Nang i next na niya ang album ay may tatlong bata na masaya sa picture namukhaan ko kaagad si kenzo at may kasama siyang dalawang bata.

nasa gitna nila ang isang cute na lalaki at pareho silang naka kapit sa lalaki.

"Sino po ito tita?" tanong ko at itinuro ang dalawa

"Ahh i remember this, this one is kenzo and yung sa kabila ay si lance" nagulat naman ako sa sinabi ni tita.

"Si lance po? yung kasama niya sa band?" tanong ko.

"Yeah si lance this cute little boy is-

"Mom! what are you doing with art?" napaangat ang tingin namin kay kenzo na nakatayo sa harap namin.

"Well ipinapakita ko lang sakanya yung mga picture mo noon" nakangiting sambit ni tita diane.

"What?! mom!" bigla nalang hinablot ni kenzo yung photo album.

"Why? ayaw mo bang makita ng kaibigan mo ang pictures mo?" natatawang sambit ng mommy niya at si kenzo naman ay hiyang-hiya.

"Mom naman eh nakakahiya!" natawa naman ako kay kenzo, namumula kasi yung taenga niya.

"Ano ka ba naman kaibigan mo naman siya eh! diba art?" sabay baling saakin.

"Hehehe"

"Anyway art call me tita diane okay?" sambit niya.

"Sige oo maam- este tita." sagot ko.

"Akin na yan kenzo may ipapakita pa ako sakanya-

"No! art come with me" bigla nalang akong hinila ni kenzo patayo.

"Teka kenzo saan tayo pupunta?" tanong ko, napatingin ako sa wrist ko na hawak hawak niya.

"Hay naku kenzo sige na nga ihahanda ko na yung foods" sambit ni tita.

"Basta" sagot ni kenzo at hinila ako paakyat sa hagdan.

habang paakyat kami ay namamangha parin ako sa design ng bahay nila.

Nakakalula yung laki.

Nang makarating kami sa second floor ay tumigil kami sa harap ng isang pinto.

"This is my room" sambit niya atsaka binuksan.

tumambad saakin ang isang malaking kwarto na may malaking kama at may mga nakasabit na poster sa pader.

ang laki nito.

"Wow!" sambit ko, infairness malinis ito unlike yung sa kwarto niya sa condo niya.

Pumasok kami sa loob at di ko mapigilan ang sarili ko na suriin ang kabuan nito.

May Piano sa may gilid at isang violin at meron ding shelves na puro libro at mga Cd's.

"I used to live here noong hindi pa ako nagiging artista." sambit niya.

Umupo naman siya sa dulo ng kama niya.

"This is so big, di ka ba natatakot? kasi sobrang laki nito atsaka kasing laki na yata to ng isang normal bahay eh" sambit ko.

"Well why would i?" he said at tumayo at lumapit sa sa piano.

Lumapit din ako doon dahil bigla siyanv umupo at pinindot ang isa sa mga keys nito.

"Dati ka na talagang nag aaral ng music?" di ko mapigilang tanong at tinignang mabuti ang piano.

"Yup! and piano ang una kong natutunan and then other music instrument because i love music." sagot niya.

"Halata nga" nagsimula siyang mag piano.

"Why do you love music?" tanong ko.

"Well because it is the only thing that stay when everyone is gone" sambit niya at tumigil at tumingin sa mga mata ko.

may kung anong meron sa mga mata niya na hindi ko maintindihan.

"But somehow Someone is already back but it doesn't even remember anything" patuloy pa niya.

"Sino?" tanong ko.

i sad smile form on his lips.

"My first love."

Sagot niya.

Parang may something na tumusok sa puso ko sa sinagot niya.

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro