Η ζωή μπορεί να παίξει άσχημα παιχνίδια. Έτσι τώρα, και με την ζωη της Anna να κρέμεται από μια λεπτή κλωστή. Αν κοπεί όμως αυτή η κλωστή δεν θα υπάρχει γυρισμός. Είναι η Amna τόσο δυνατή για κρατήσει αυτή την κλωστή; Αυτό είναι ένα ερώτημα στο οποίο κανείς δεν μπορεί να απαντήσει πάρα μόνο η ίδια η ζωή.
Στον θάλαμο αναμονής του California Hospital βρίσκεται η μητέρα της, ο αδερφός της, ο Lucas και στην αγκαλιά του η Sophie, η οποία δεν έχει σταματήσει να κλαίει από την στιγμή που έμαθε τι έχει συμβεί. Ο Dylan από την άλλη στέκεται έξω από το δωμάτιο της, από την ώρα που την έφερε στο νοσοκομείο. Στην αίθουσα αναμονής μπαίνει λαχανιασμένος και ο Jake.

"Τι έγινε, που την έχουν; "

"Εσύ δεν ήσουν στους αγώνες; "

Τον ρωτάει η Sophie όλο έκπληξη.

"Όχι ακυρώθηκαν και έχω γυρίσει από το πρωί. Μου έστειλε ο Lucas μήνυμα ότι είχε ατύχημα η Anna και ήρθα όσο πιο γρήγορα μπορούσα. "

"Είναι στο δωμάτιο 402 αλλά... "

Δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει την φράση του ο αδερφός της Anna και ο Jake είδη είχε φύγει.

"Αν τον δει εκεί θα κάνει καυγά, πήγαινε σε παρακαλώ Lucas μαζί του. "

"Εντάξει αγάπη μου, ηρέμησε πάω. "

Έδωσε ένα φιλί στο μέτωπο της Sophie και έτρεξε πίσω από τον Jake. Δεν τον πρόλαβε όμως, Ο Jake είχε φτάσει ήδη έξω από το δωμάτιο της. Ξαφνιάστηκε όταν είδε να κάθεται εκεί ο Dylan.

"Τι κάνεις εσύ εδώ ρε; "

Ο Dylan γύρισε τον κοίταξε φευγαλέα, χωρίς να του δώσει ιδιαίτερη σημασία και γύρισε πάλι το βλέμμα του στο παράθυρο του δωματίου του.

"Εσύ φταις, έτσι; Εσύ της το έκανες! "

Πήγε προς τα εκείνον
, τον έπιασε από τον ώμο, τον γύρισε προς το μέρος τους και του έριξε μπουνιά στο πρόσωπο. Ήταν αρκετά εκνευρισμένος που έβλεπε τον Dylan έξω από το δωμάτιο της κοπέλας του και δεν μπόρεσε να κρατήσει το θυμό του. Την ώρα που πήγε να ανταποδώσει ο Dylan μπήκε στην μέση ο Lucas και τους χώρισε.

"Ρε πάτε καλά; Η κοπέλα κινδυνεύει να χάσει τη ζωή της εκεί μέσα και εσείς μαλώνετε; "

"Στον φίλο σου να τα πεις. Εκείνος το ξεκίνησε! "

Είπε πιάνοντας την μύτη του ο Dylan που έτρεχε πολύ αίμα.

"Εσύ πήγαινε να βάλεις κάτι στην μύτη σου, να σταματήσει το αίμα και άσε τον φίλο μου, θα του μιλήσω εγώ. "

Απάντησε κοφτά ο Lucas. Ο Dylan κοίταξε και τους δύο θυμωμένος και έφυγε κρατώντας τη μύτη του.

"Ρε πας καλά; Τι είναι αυτά που κάνεις; "

"Μπορείς να μου πεις τι δουλειά έχει αυτός εδώ; "

"Ήταν εκεί την ώρα του ατυχήματος και την έφερε στο νοσοκομείο. Ειδοποίησε την Sophie και την μητέρα της και ήρθαμε όλοι. "

"Ωραία και γιατί είναι ακόμα εδώ δεν καταλαβαίνω; "

"Γιατί έχει τύψεις που δεν πρόλαβε να την σώσει από το αυτοκίνητο. Εσύ τι πρόβλημα έχεις ρε Jake; "

"Απλά δεν θέλω τύπους σαν τον Parker κοντά στην Anna. "

"Ναι γιατί εσύ είσαι καλύτερος νομίζεις από αυτόν; Τα ίδια σκατά είσαι και εγώ ετσι ήμουν. Αλλά εγώ από τότε που έμπλεξα με την Sophie... "

"Έγινες φλώρος, έλα μην ντρέπεσαι πες το. "

"Άλλαξα Jake, άλλαξα προς το καλύτερο , είτε σου αρέσει, είτε όχι. "

Δεν είπαν κάτι άλλο, δεν χρειάστηκε να πουν. Η ένταση υπήρχε στον αέρα. Ο Jake κοίταξε μια τελευταία φορά τον φίλο του εκνευρισμένος και έστρεψε γρήγορα το βλέμμα του στο δωμάτιο της Anna. Πλησίασε και τωρα μπορούσε να δει καλύτερα μέσα από το παράθυρο. Η Anna ήταν ξαπλωμένη πάνω σε ένα μεγάλο μονό κρεβάτι, φορούσε μια λευκή ποδιά και γύρο από το κεφάλι της υπήρχε τυλιγμένη μια λευκη γάζα. Είχε ένα μεγάλο μωβ σημάδι πάνω από το δεξί της φρύδι και δύο, τρία μικρότερα κάτω από τον λαιμό της. Στο δεξί της χέρι υπήρχε το σωληνάκι του ορού και στο αριστερο υπήρχε το καλώδιο που την συνέδεε με τον καρδιογράφο. Η γραμμη της καρδιάς της ήταν σταθερή σχηματίζοντας μικρά ημιτελή τρίγωνα στην οθόνη του μηχανήματος. Ο Jake βούρκωσε με την εικόνα της Anna να βρίσκεται σε τέτοια κατάσταση και χάθηκε στις σκέψεις του, αλλά μια τσιριχτή φωνή τον ξύπνησε γρήγορα.

"Θα σας παρακαλούσα να περάσετε στην αίθουσα αναμονής. Θα έρθει σε λίγο να σας ενημερώσει ο γιατρός, για την κατάσταση της κοπέλας. "

Δεν απάντησε κανένας από τους δύο. Ο Jake έσκυψε το κεφάλι του και άρχισε να απομακρύνεται από το δωμάτιο και ο Lucas τον ακολούθησε. Όταν μπήκαν στην αίθουσα αναμονής Ο Lucas πήγε και έκατσε δίπλα στην Sophie και την πήρε στην αγκαλιά του για να την ηρεμήσει. Ο Jake πήγε και έκατσε στην μόνη πολυθρόνα που υπήρχε απέναντι από την θέση που καθόταν ο Dylan. Τα δύο αγόρια κοίταζαν εχθρικά ο ένας τον άλλο για αρκετή ώρα, μέχρι που εμφανίστηκε ο γιατρός.

"Καλησπέρα, είστε συγγενείς της Anna Jones; "

"Μάλιστα! "

Απάντησε ο αδερφός της και όλοι κρέμονταν από τα χείλη του γιατρού.

"Η κοπέλα ξεπέρασε τον κίνδυνο και πριν από λίγο ξύπνησε. Είναι μόνο λίγο τρομαγμένη γιατί το ατύχημα ήταν πολύ απότομο. Θέλει λίγη προσοχή γιατί έχει χτυπήσει στο κεφάλι και οποιαδήποτε ταραχή μπορεί να είναι επικίνδυνη για την υγεία της. Μπορείτε για λίγο ένας- ένας να πάτε να την δείτε. "

Αφού ευχαρίστησαν τον γιατρό και εκείνος έφυγε πρώτοι πήγαν στο δωμάτιο της ο αδερφός της με την μητέρα της, έπειτα η Sophie με τον Lucas και μετά ο Jake. Η Anna σήκωσε το βλέμμα της και μόλις είδε τον Jake να μπαίνει στο δωμάτιο τα μάτια της έλαμψαν και ένα χαμόγελο απλώθηκε στο πρόσωπο της. Την πλησίασε και την αγκάλιασε απαλά. Την φίλησε στα χείλια και για λίγο έμειναν σιωπηλοί κοιτάζοντας ο ένας τον άλλο.

"Νόμιζα ότι ήσουν στην Florida για τους αγώνες. "

"Όχι έχω γυρίσει από εχθές το βράδυ. "

"Και γιατί δεν μου το είπες; "
"Ερχόμουν σήμερα το πρωί να σε βρω, για να σου κάνω έκπληξη αλλά μου την έκανες εσύ τελικά. "

Είπε και έσκυψε το κεφάλι του θλιμμένος.

"Τι εννοείς. "

"Δεν ξέρεις; Δεν σου είπαν τίποτα; "

"Τι να μου πουν; "

"Εγώ σε έφερα στο νοσοκομείο. Την ώρα που σε χτύπησε το αυτοκίνητο ήμουν μπροστά. "

"Τι; μα εγώ νόμιζα πως ... "

"Τι νόμιζες; "

"Τίποτα ξεχνά το ιδέα μου θα ήταν. "

Είπε προβληματισμενη και τον φίλησε στα χείλη.

"Εντάξει. "

Είπε ο Jake και της χαμογέλασε δειλά.

"Είναι κανένας άλλος έξω για να με δει; "

"Όχι... όχι κανένας. Τώρα πρέπει να πηγαίνω και εγώ γιατί ο γιατρός είπες να κάτσουμε για λίγο μόνο. Θα έρθω το πρωί ξανά για να σε δω. "

"Εντάξει. "

Απάντησε απογοητευμένη. Εκείνος την φίλησε μια τελευταία φορά και βγήκε από το δωμάτιο ικανοποιημένος που φάνηκε σαν ήρωας στα ματιάς της. Ή έτσι τουλάχιστον νόμιζε εκείνος. Εκείνη την ώρα είδε τον Dylan να πλησιάζει στο δωμάτιο. Έβαλε το χέρι του μπροστά και τον σταμάτησε.

"Που νομίζεις ότι πας; "

"Να δω την Anna. "

Του απάντησε σαν να ήταν κάτι αυτονόητο.

"Σορρυ φίλε αλλά το επισκεπτήριο τελείωσε. Και εμένα με έβγαλαν έξω. "

Είπε με μια σιγουριά στο πρόσωπο του. Έπρεπε να φανεί πειστικός αλλιώς το παραμικρό λάθος μπορούσε να του χαλάσει το σχέδιο.

"Δεν πειράζει ένα λεπτό θα κάνω. "

Πήγε να ανοίξει την πόρτα αλλά για μια ακόμα φορά ο Jake τον σταμάτησε.

"Έπεσε για ύπνο και δεν πρέπει να την ενοχλησουμε. "

"Καλά. "

Απάντησε ο Dylan καχύποπτα και έφυγε.

"Αν νομίζεις πως θα μου πάρεις εσύ την κοπέλα είσαι πολύ γελασμένος. "

Σκέφτηκε ο Jake χαιρέκακα και έφυγε και εκείνος.

Η Anna ήταν πολύ προβληματισμένη. Δεν μπορούσε να καταλάβει αυτά που της είπε ο Jake. Ήταν σχεδόν σίγουρη πως δεν ήταν εκείνος εκεί την ώρα του ατυχήματος. Ήταν γαλάζια τα μάτια που είδε πριν χάσει τις αισθήσεις της, αλλά δεν ήταν του Jake. Έμοιαζαν γνώριμα, πίστευε, ήθελε να πίστευει ότι ήταν του Dylan. Γιατί όμως ήθελε τόσο πολύ να είναι του Dylan; Γιατί να θέλει να ήταν ο Dylan εκεί; Πολλά τα ερωτήματα στο κεφάλι της και για ακόμα μια φορά καμία απάντηση. Έκλεισε για λίγο τα μάτια της για να ξεκουράσει το κεφάλι της και ένας γλυκός ύπνος την πήρε γρήγορα.

.....................................................................................................................................................

Τι λέτε να σχεδιάζεις ο Jake, η Anna θα μάθει ποτέ της αλήθεια;
Ελπίζω να σας άρεσε το καινούριο κεφάλαιο. Μην ξεχνάτε να ψηφίζετε και να σχολιάζετε αν σας αρέσει η ιστορία μου, γιατί με βοηθάει πολύ.
Μέχρι το επόμενο κεφάλαιο να περνάτε όλοι υπέροχα. ❤💙💚💛💜✌