Έχει διάφορα το να  επιβιώνεις απλά με το να ζεις πραγματικά την ζωή σου, να ζεις ουσιαστικά. Εγώ πλέον ανήκω στην πρώτη κατηγορία. Θα μπορούσε κανείς να με πει και ζωντανή νεκρή. Κοιμάμαι, ξυπνάω, πάω σχολείο, επιστρέφω σπίτι και όλο αυτό πάλι από την αρχή. Όλο αυτό γίνεται περίπου μια εβδομάδα. Δεν μιλάω με κανέναν, δεν θέλω να μιλήσω με κανέναν. Όσα έγιναν με έχουν επηρεάσει πολύ και δεν μπορώ να εμπιστευτώ κανέναν. Έχω άπειρα μηνύματα από τον Jake, τον Dylan και τα κορίτσια. Δεν θέλω να δω κανέναν τους όμως. Ο Jake με απάτησε, ο Dylan δεν παραδέχτηκε την αλήθεια για το ατύχημα, η Mia εξαφανίστηκε και ακόμα δεν μου είπε τον λόγο και τέλος η Sophie μας αγνοεί για να είναι συνέχεια με τον Lucas και τώρα ξαφνικά ενδιαφέρεται για το που είμαι.Ψέματα, ψέματα και πάλι ψέματα. τους έχω βαρεθεί όλους!

Καθόμουν στον καναπέ μου και σκεφτόμουν όλα αυτά μέχρι που χτύπησε το κουδούνι. Σηκώθηκα βαριεστημένα και πήγα να ανοίξω.

"Μπορείς να μου πεις που στο διάολο είσαι τόσες μέρες; "

Η Mia μπήκε μέσα στο σπίτι μέσα στα νεύρα. Γύρισα προς το μέρος της κλείνοντας την πόρτα. Είχε σταυρώσει τα χέρια της κάτω από το στήθος και κούναγε νευρικά το αριστερό της πόδι.

"Δεν έχω καμία όρεξη να το συζητήσω, αν θες μείνε, αν θες φύγε. "

Πήγα και έκατσα στον καναπέ χωρίς να την κοιτάζω. Εκείνη ήρθε και έκατσε δίπλα μου.

"Βρε Anna μου ανησυχούμε όλοι. "

Γύρισα απότομα προς εκείνη και ήταν η σειρά μου να ξεσπάσω.

"Εγώ δηλαδή δεν ανησύχησα όταν έφυγες. Με ρώτησες πως ένιωσα όταν το έμαθα από την μητέρα σου αντί να το μάθω από εσένα; Με ρώτησες τι πέρασα όσο ελλιπές; Τι μ
πέρασα μόνη μου Mia ! Χωρίς να έχω κανένα να μιλήσω. ! Όχι δεν με ρώτησες τιποτα. Γιατί δεν σε νοιάζει τι πέρασα. Το μόνο που σε νοιάζει είναι πως θα βρεις γκόμενο ! "

Τόση ώρα με κοιτούσε με ανοιχτό το στόμα. Στην τελευταία μου φράση όμως το πρόσωπο της αγρίεψε. Με χαστούκισε και έφυγε χωρίς να μου πει κάτι. Ίσως αυτό το χαστούκι μου άξιζε. Ίσως δεν έπρεπε να της μιλήσω έτσι. Ήταν η πρώτη φορά που μιλούσα έτσι σε κάποια φίλη μου. Δεν ξέρω τι με έπιασε. Σίγουρα μου άξιζε αυτό το χαστούκι. Κούρνιασα σε μια γωνία του καναπέ και άρχισα να κλαίω σιωπηλά.

Η επόμενη μέρα δεν άργησε να έρθει. Εγώ έφτασα στο σχολείο καθαρά μετανιωμένη για ότι είπα εχθές στην Mia. Ήθελα να την βρω και να ξεκαθαρίσω τα πράγματα μαζί της γιατί δεν θα άντεχα μέσα σε όλη αυτή την κατάσταση να χάσω και την καλύτερη μου φίλη. Δυστυχώς δεν κατάφερα να την βρω πριν την πρώτη ώρα. Το κουδούνι χτύπησε και εγώ κατευθύνθηκα προς την αίθουσα της ιστορίας. Ο Dylan καθόταν εκεί και χάζευε στο κινητό του  Έκατσα δίπλα του χωρίς να του δώσω ιδιαίτερη σημασία. Ο καθηγητής μπήκε στην αίθουσα και το μάθημα άρχισε.  

Η ώρα πέρασε γρήγορα και το κουδούνι για διάλλειμα χτύπησε. Ο Dylan σηκώθηκε και έφυγε χωρίς να μου ρίξει ούτε μια ματιά. Την προηγούμενη εβδομάδα είχα μιλήσει και σε εκείνον αρκετά άσχημα.

Flashback

Έχουν περάσει δύο μέρες από το σκηνικό στο προαύλιο και είναι η πρώτη φορά που βλέπω τον Dylan μετά από αυτό. Είμαστε στο μάθημα ιστορίας και ευχαριστώ τον θεό που μπήκε καθυστερημένος στην αίθουσα. Δεν ήθελα να του μιλήσω. Ούτε σε αυτόν ούτε σε κανέναν τους. Το κουδούνι για το διάλλειμα ήταν αυτό που με πρόδωσε. Πήγα να φύγω αλλά με έπιασε απαλά από το χέρι και με σταμάτησε.

"Τι θες; "

Τον ρώτησα απότομα.

"Να δω πώς είσαι  "

Μου απάντησε σαν να ήταν κάτι αυτονόητο.

"Μια χαρά είμαι. Θες κάτι άλλο; "

"Τι έπαθες ρε Anna και μου μιλάς έτσι. "

"Τίποτα απλά βιάζομαι. "

"Μην λες ψέμματα. Δύο μέρες τώρα μόλις με βλέπεις αλλάζεις γωνία. Με αποφεύγεις Anna. Το βλέπω δεν είμαι ηλίθιος. "

"Χα! Για κοιτα να δεις ποιός μιλάει για ψέμματα. "

"Για αυτό τα εχεις βάλει μαζί μου; "

"Με ρώτησε εκνευρισμένος

"Νόμιζα ότι το λύσαμε αυτό. "

"Τίποτα δεν λύσαμε. Με δύο ασήμαντα φιλία δεν λύνετε τίποτα. Ούτε αλλάζει το γεγονός ότι είσαι ψεύτης και εγωιστής. "

Με κοίταξε έκπληκτος και προφανώς δεν περίμενε να του πω κάτι τέτοιο.

"Ωραία αφού το θες έτσι. "

Είπε αυτή την φράση που ειλικρινά εκείνη την στιγμή δεν κατάλαβα τι εννοούσε και έφυγε.

Τώρα

Τώρα καταλαβαίνω όμως  Τον έχω θυμώσει και με αγνοεί πλήρως από εκείνη την μέρα. Τα παιχνιδάκια του Dylan όμως είναι το τελευταίο πράγμα που με ενδιαφέρει. Βγήκα από την αίθουσα και πήγα στα ντουλάπια,  όπου για καλή μου τύχη ήταν εκεί η Mia.

"Μπορώ να σου μιλήσω;"

"Δεν νομίζω να θες να μιλησεις σε μια εγωίστρια. "

"Mia σε παρακαλώ! Έκανα λάθος συγγνώμη. "

Πήγα να βάλω για μια ακόμα φορά τα κλάσματα. Η Mia το κατάλαβε και αμέσως με πήρε αγκαλιά. Η Mia μπορεί να είναι πολλά άλλα σίγουρα όχι εγωίστρια . Βγήκα από την αγκαλιά της και την κοίταξα μετανιωμένη.

"Εντάξει ίσως είχες και λίγο δίκιο σε αυτά που είπες. Δεν σου είπα το λόγο που έφυγα και αυτό ήταν λάθος. Σε όλα τα υπόλοιπα κανείς λάθος όμως. Φυσικά και νοιαζομουν για το τι περνούσες, απλά επειδή ηξερα ότι σου ήταν δύσκολο εκείνο το διάστημα δεν σε ρωτούσα για να μην σε πιέσω. "

"Δεν το σκέφτηκα έτσι. Ένιωθα προδομένη από όλους για αυτό αντέδρασα έτσι. "

"Εντάξει, δεν πειράζει, μην το σκέφτεσαι τώρα. "

Της χαμογέλασα και εκείνη έκανε το ίδιο.

"Έφυγα γιατί είμαι ερωτευμένη με τον αδερφό σου Anna. "

Είπε ξαφνικά και είναι κάτι που το περίμενα αλλά δεν πίστευα ποτέ πως αυτός θα είναι ο λόγος.

"Γιατί να φύγεις όμως για κάτι τέτοιο; "

"Γιατί δεν μπορούσα να διαχειριστώ τα συναισθήματα μου. Μπορεί να είχα και άλλες σχέσεις αλλά έτσι πρώτη φορά νιώθω. Έφυγα μήπως μου περάσει, μήπως τον ξεχάσω. Το μόνο που κατάφερα όμως ήταν να γίνει χειρότερο. Δεν άντεχα μακρυά του και για αυτό επέστρεψα τόσο γρήγορα. "

"Γιατί απλά δεν του το λες. "

"Anna, ο αδερφός σου δεν θέλει να με βλέπει μπροστά του. Και άλλωστε ξέρεις πως είναι με τις γυναίκες. "

"Ο Nate που κολλάει μέσα σε όλα αυτά. "

Φάνηκε να κομπλάρει για λίγο με αυτή την ερωτησε αλλά τελικά απάντησε.

"Είχα συνεννοηθεί μαζί του να έρθει στο μπαρ για να κάνω τον David να ζηλέψει. Δεν τα έχω στα αλήθεια μαζί του. Άλλωστε εκείνος έχει μάτια μόνο για την Natalie. "

"Κατάλαβα ... Πάντως συγγνώμη για ότι σου είπα. "

"Σου είπα δεν πειράζει. "

Αρχίσαμε να μιλάμε για άσχετα πράγματα. Της εξήγησα τι είχε γίνει όσο έλειπε και το σκηνικό με τον Dylan την προηγούμενη εβδομάδα.

"Σχεδόν ένα μήνα έλειψα και μόνο το τέλος του κόσμου που δεν ήρθε. "

Γελάσαμε και οι δύο. Μετά από λίγο χτύπησε το κουδούνι και εμείς πήγαμε στην αίθουσα των μαθηματικών.