- Potrzebujemy pomocy - powiedziała żona pana Carlisle'a.

- Jak to pomocy? - zapytałam.

Nie chciałam grzebać im w głowach, aby czegoś się dowiedzieć. Chcę, aby sami mi wszystko wyjaśnili, a jeśli nie, to wtedy coś zrobię.

- Nie wiem, czy wiesz, ale Bella urodziła dziecko - powiedział Edward.

Aa, to. O tym to wiem od dawna.

- Dziecko urodziło się, gdy jeszcze Bella była człowiekiem? - zapytałam, bo jeśli nie, to naprawdę mają problem.

Edward pokiwał głową.

- Volturi wie? - zapytałam.

- Nie - powiedziała Esme.

- Gdzie Bella i dziecko? Muszę sama to sprawdzić - powiedziałam.

Cullenowie zaprowadzili mnie do Belli i dziecka. Gdy weszliśmy do salonu ujrzałam Belle i małą dziewczynkę.

- Bella, to jest Rosalie Night - powiedział Edward.

Podeszłam do dziewczynki.

- Renesmee. Piękne imię - powiedziałam do dziewczynki uśmiechając się.

- Skąd...? - zaczęła Bella, ale jej chłopak ją ubiegł.

- Potrafi czytać w myślach - powiedział Edward.

W tym samym czasie Renesmee pokazała mi swoje wspomnienie. Było niesamowite. Pokazywało tą małą dziewczynkę jak jeszcze była w ,,brzuchu" mamy.

- Co zamierzacie zrobić? - zapytałam Cullen'ów.

- Na tą chwilę zbieramy naszą rodzinę i tych, co chcą nam pomóc przeciwko Volturi - odpowiedział Carlisle.

- Wilkołaki również zdecydowały się pomóc - powiedziała Esme.

- Jak będziecie ich werbować nie wspominajcie o mojej obecność. Narazie - powiedziałam.

Wyszłam z salonu razem z państwem Cullen.

- Kiedy ma to wszystko się rozegrać? - zapytałam.

- Za kilka dni, w sobotę. A wszyscy będą za dwa dni - odpowiedział Carlisle.

- A więc przyjdę za dwa dni i zobaczymy, co dalej - odpowiedziałam.

Pożegnałam się i wróciłam do domu, gdzie położyłam się na łóżku myśląc nad wszystkim. To będzie ciężki czas.