Obudziłaś się leżąc na poniszczonym chodniku, a gdy tylko otworzyłaś oczy ujrzałaś przed sobą mężczyznę który cię napadł, leżącego w wielkiej kałuży krwi.

Wrzasnęłaś przeraźliwie odsuwając się od niego na tyle ile mogłaś, a podczas czołgania się wciąż na tyłku, poczułaś że na kogoś wpadasz.

Niepewnie skierowałaś wzrok w stronę tej osoby, i był to owy Alastor dla którego siedziałaś właśnie pod nogami.

- Coś ty mu zrobił!?- spytałaś przerażona wskazując palcem na martwe ciało.

Radiowy demon lubił fakt, że się bałaś. Sprawiało to że czuł się bardziej potężny a jego pewność siebie natychmiast wzrosła w momencie gdy ta twoja malała.

- Obroniłem cię. Czy to nie po to mnie tutaj przywołałaś?- spytał w dość uwodzicielski sposób, podczas gdy wstawałaś na równe nogi.

- Morderca.- powiedziałaś krótko lekko drżącym głosem.

Ten na to uśmiechnął się w dość straszny sposób a ty schludnie otrzepałaś swoje ubrania używając ręki.

- Przepraszam, za wcześniej.- dodałaś bardzo cicho, po czym odwróciłaś wzrok.

- Co? Chyba nie dosłyszałem.- odparł nastawiając ucho.

- Przepraszam.- powtórzyłaś wyraźniej, mimo lekkiego poirytowania.

- Wybaczam.- odrzekł uśmiechając się, a ty znów poczułaś że tracisz jakąkolwiek władzę.

- Dziękuję, że mi pomogłeś. Możesz już wracać.- stwierdziłaś.

- Wolę zostać z tobą~- szepnął, na co lekko wzdychnęłaś.

- Rozmawialiśmy na ten temat Alastor.- powiedziałaś.

Chłopak podniósł lekko brew widząc, że znów mu się opierasz. Z pewnością chciałby z tobą pogrywać jeszcze bardziej, jednak przypominając sobie sytuację z niedawna trochę się hamował.

- Czyli mam cię tutaj zostawić? Tak samą? Co jeśli znów ktoś napadnie naszą kochaną Vee's?- spytał próbując cię sprowokować.

Zanim zdążyłaś odpowiedzieć zadzwonił do ciebie telefon, przez co trochę olałaś chłopaka i odwracając się do niego plecami odebrałaś komórkę.

- Tak Velvette?- spytałaś.

- Vox kazał przekazać, byś przyszła bo chcę z tobą pogadać.- oznajmiła krótko, a ty zamiast tylko jej nie zbyt zadowolonego głosu usłyszałaś również jakieś krzyki i kłótnie w tle.

- Co tam się dzieję?- spytałaś lekko zszokowana.

- Valentino chyba "dostał okresu". Rozwala mi właśnie biuro, a nasze TV próbuję go uspokoić.- powiedziała poirytowana, a ty zaśmiałaś się delikatnie.

- Ta ćma ma "okres" całe życie. Dobra, niedługo będę.- oznajmiłaś zmieniając temat, a dziewczyna chwilę później się rozłączyła.

- Jeśli tak nie chcesz mnie opuszczać, misiaczku, to możesz mnie odprowadzić.- oznajmiłaś dość chytrym głosikiem, na co Alastor uśmiechnął się zadziornie.

- Jasne słodziutka~- odrzekł.

Chwilę po tym bardzo ostrożnie obeszłaś trupa, o którym zapomniałaś na moment, po czym z Alastorem u swojego boku zaczęłaś kierować się w stronę budynku Vee's.

Szliście tak w ciszy, a ty mogłaś zauważyć że chłopak zerka na ciebie co jakiś czas, jednak to ignorowałaś.

Przypominając sobie o wcześniejszych sytuacjach, nie miałaś najmniejszej ochoty wracać do twoich wspólników, jednak nie zbyt miałaś jakikolwiek wybór.

- Wszystko okej?- spytał przejętym głosem, widząc twoją dość mizerną minę.

- Mhm.- wymamrotałaś, nie zbyt chcąc z nim gadać.

- Skoro tak mówisz... Wiesz, jakby co to zawsze możesz mi się wyżalić. Chętnie cię pocieszę.- powiedział bardzo miłym, radiowym głosem, a ty byłaś zdziwiona skąd wzięła się w nim ta uprzejmość.

- Jasne. Nie skorzystam, ale dzięki.- odparłaś drwiącym tonem, nie chcąc ukazywać swoich słabości dla tego demona.

- No weź. Próbowałem być miły, a ty co?- spytał lekko poirytowany.

Chłopak bardzo nie lubił, gdy ktoś traktował go niepoważnie.

- przecież podziękowałam. Teraz już się zamknij, chcę ciszy.- odrzekłaś. Widząc jak go irytujesz, miałaś tylko ochotę brnąć w to jeszcze bardziej.

Chłopak zamilkł, a ty nawet się z tego ucieszyłaś. Czułaś, że w końcu masz nad nim kontrolę i miałaś ochotę czerpać z tego ile tylko się da.

-time skip-

Jakiś czas później doszliście już do wierzy Vee's, a ty jedynie wzdychnęłaś bezradnie, po czym powiedziałaś:

- Możesz wracać już do hotelu, w razie czego cię przywołam.- rzekłaś to, nawet się na niego nie patrząc.

- Jak uważasz "księżniczko"- rzekł chichocząc, a ty już miałaś na niego nakrzyczeć, jednak ten rozpłynął się w powietrzu.

Przewróciłaś oczami i pchnęłaś za klamkę, a nie całe 5 minut później byłaś już przed wejściem do głównej hali.

- Jest i nasza kompanka. Tęskniliśmy.- rzekł Valentino, który palił swojego szluga leżąc rozłożony na sofie.

- Poważnie? Jeszcze jakiś czas temu próbowałeś zabić mnie wazonem.- odparłaś poirytowana idąc w jego stronę.

- Ahh, zapomnijmy o tym. Miałem.. małą pogawędkę z naszym kochanym TV, i wyjaśniliśmy sobie BARDZO jasno parę kwestii.- oznajmił znacząco spoglądając kątem oka na Voxa, który siedział na drugiej z kanap naprzeciw niego.

- Zgadza się. Vivi.. pomimo, że ostatnio nie jest między nami najlepiej, to wiedz że mimo wszystko zawsze będziemy po twojej stronie i pomożemy ci w potrzebie.- oznajmił miłym głosem telewizor, a ty skrzyżowałaś ręce zakładając je na klatkę piersiową.

- Jak mam polegać na kimś, kto nawet nie umie wypowiedzieć mojego imienia!?- spytałaś wkurzona faktem, że po raz kolejny chłopak użył twojego fałszywego mienia.

- Wybacz Y/N, trochę się zapominam..- odparł łapiąc się za tą płaską mordę.

- Wracając. Pamiętaj, że jesteś członkinią Vee's a to nie jest byle co. Jesteś nam potrzebna.- dodał, po czym stał z kanapy kierując się w twoją stronę.

- Nie czuję tego! Zawsze mam wrażenie, że do was nie pasuje.- syknęłaś, a w twoich oczodołach mimowolnie zaczęły zbierać się łzy.

- Oh, kochana...- oznajmiła Velvette opiekuńczym głosem, po czym podeszła do ciebie i objęła cię ramionami.

- Oczywiście, że pasujesz. Demony cię kochają. Bez ciebie, to nie byłoby to samo.- rzekła głaszcząc się po plecach.

Odwzajemniłaś niepewnie jej uścisk, czując przyjemne ciepło wypełniające twoje ciało.

- Wybacz. Zbyt się rozkleiłam.- powiedziałaś po jakiejś minucie, po czym sprawnym ruchem dłoni otarłaś łezkę z policzka.

Dziewczyna uśmiechnęła się do ciebie ciepło, co od razu odwzajemniłaś.

- Możesz już tu wrócić. Wyrzucenie cię tak nagle, to nie była najlepsza decyzja. Nie musisz też szukać tej całej duszyczki Alastora, zajmiemy się tym później we czwórkę.- wtrącił Vox sympatycznym głosem, a na wzmiankę o duszy radiowego demona na twojej twarzy od razu pojawił się chytry uśmieszek.

- Wiecie.. Zapomniałam wam o czymś powiedzieć.- rzekłaś, starając się jak najbardziej przedłużyć tą chwilę napięcia.

- Hm?- wymamrotał Val, który paląc papierosa nawet na ciebie nie patrzył.

- Właściwie, to już posiadam duszę Alastora.- oznajmiłaś pewnie po chwili namysłu, a dla reszty Vee's aż szczęka opadła.

- I dopiero teraz to mówisz!? Y/N! To znakomita wiadomość! Nawet nie wiesz, jak bardzo jestem z ciebie dumny!- wykrzyczał wręcz podekscytowany Vox, po czym skierował się w twoją stronę i położył swoje ręce na twoich barkach.

- J-jak to zrobiłaś?- zająkał się Valentino, który pomimo swojego wyraźnego zadowolenia, był też w niezłym szoku.

- No cóż.. Ma się swoje sposoby.- zachichotałaś.

- Opowiadaj.- wtrąciła również podjarana Velvette rozsiadając się na sofie obok ćmy.

Opowiedziałaś im o wszystkim wraz z jak najmniejszymi szczegółami, o tym w jaki sposób przejęłaś duszę demona, oraz o tym dziwnym trafie ze zmieniającą się kartą. Pominęłaś jedynie drobne kwestie o tych całych zalotach Alastora, gdyż nie chciałaś by zaraz wywracali oczami.

- Wygląda na to, że przyszłość piekła należy teraz do Vee's.- oznajmił Vox, jakieś 30 sekund po tym jak skończyłaś swoją nie krótką wypowiedź.

Zaśmialiście się wszyscy w dość psychopatyczny sposób, wiedząc że jest to w stu procentach prawda.

Ta... Tu się zdziwicie robaczki.