ღამეული ვოიაჟებით მეტად კმაყოფილი ირენე კომპანიაში ამაყად თავაწეული   შევიდა და მაშინვე საკუთარ სამუშაო კუთხეს მიაშურა...

- ქალბატონო, ბატონმა კიმმა თავისთან დაგიბარათ - სწრაფად გადასცა ჯონგიონის დანაბარები ასისტენტმა და ირენესაც ღიმილი სახეზე შეახმა, გულმა უგრძნო ამჯერად საქმე სერიოზულად იყო, ამიტომ სასწრაფოდ კიმის კაბინეტს მიაშურა და კარზე ფრთხილად დააკაკუნა

- შეიძლება? - კეკლუცი ღიმილით შეაღო კარი, მაგრამ მაშინვე შეეცვალა გამომეტყველება როგორც კი მამაკაცის სერიოზული სახე დალანდა

- შემოდი ირენე....

- ჩემი ნახვა გსურდათ.

- მინდა კარგად ჩაიბეჭდო გონებაში ის რასაც ახლა გეტყვი, რადგან აღარასდროს მოვცდები მისი განმეორებით.  ის ფაქტი რომ ჩემი შვილი გხმარობს აქ არავითარ პრივილეგიას არ განიჭებს, როგორ ბედავ სამსახურში დაგვიანებას? შენი თავი ვინ გგონია? ფიქრობ რომ შეუცვლელი ხარ? მიგაჩნია რომ სხვებზე მეტად დაფასებული უნდა იყოო? ცდები, თეჰიონი შენით კარგად ერთობა, ეს შენი პრობლემაა რომ ამის უფლებას აძლევ, თუმცა ეს შეიძლება ნებისმიერ წამს დამთავრდეს. ის ქორწინდება, მე არ მაღელვებს თქვენი ურთიერთობა გაგრძელდება თუ არა ამის შემდეგ, მაგრამ თუკი ჩარჩოებში არ მოექცევით იძულებული ვიქნები აქდან საერთდ გაგაქრო. იმედია ხვდები, რომ  ამას დიდი ძალდატანების გარეშე  შევძლებ.

- ბატონო მე - ძლივს ამოილუღლუღა ლიმ,  თუმცა კიმმა დაბოლოვება არ დააცადა

- არ მაინტერესებს რით გაიმართლებ თავს,  არ მაღელვებს მიზეზი. უბრალოდ გაფრთხილებ, მსგავსი ინცინდენტი არ განმეორდეს. ამას არ ავიტან....... ახლა დამტოვე - ირენე ბოსის კაბინეტიდან ერთიანად აცახცახებული გამოვარდა და საპირფარეშოში გაიქცა რათა მისი ცრემლები არავის დაენახა.

- წყეულო ბებერო, გგონია შეურაცხყოფა მომაყენე? ცდები...... შევძლებ ცოტა მოვითმინო. როცა თეჰიონი გახდება პრეზიდენტი ვეღარაფერს გააწყობ... აი მაშინ ნამდვილად დავიკავებ ამ  კომპანიაში იმ ადგილს რომელსაც მოვისურვებ....... უბრალოდ  მოვიცდი. საბედნიეროდ ზუსტად ვიცი, როგორ დავითანხმო შენი შვილი........

...........................................

კიმი როგორც კი ჯისუს მოშორდა ისევ საკუთარი აუდიტორიისაკენ გაემართა. ჯერ ისევ ჩაესმოდა მისი სიტყვები, გოგონა მას  მონსტრს უწოდებდა. ეუბნებოდა რომ ეზიზღებოდა, სძულდა. ჯანდაბა, ამის  გამო თავი უცნაურად იგრძნო. თითქოს იქ შიგნით რაღაც  საშინელი დისკომფორტი შეექმნა. თითქოს მისი სიტყვების  გამო  განწყობა კიდევ უფრო გაუფუჭდა. წესით ახლა ძალიანაც კარგად უნდა გრძნობდეს თავს, რადგან იმ სიმდიდრის მაძიებელ ნერდს თავისი ადგილი მიუჩინა, მაშინ პირიქით რატომ ხდება? რატომ უნდოდა ეკოცნა, ლამის თავი დაკარგა როცა მისი სურნელი  შეიგრძნო. მისი უნაზესი მოტკბო სუნი, რომლის მსგავსი ადრე არასდროს უგრძვნია. მისი ტუჩები, ღმერთო ვინ იცის რამდენად უჯდება ყოველ შეხვედრაზე ამ ტუჩებს მთელი არსებით არ დაეწაფოს. გასული ღამეც კარგად ახსოვს თეჰიონს, ახსოვს როგორ აუდგა მხოდ ჯისუს ტუჩების, მისი კანის გახსენებაზე...... ეს რატომ ხდება? რატომ გრძნობს ასეთ დაუძლეველ ვნებას იმ გოგოს მიმართ..... რაც უნდა იყოს არ დავუშვებ ამან ჩემზე გავლენა იქონიოს. მე შენს არსებობას გაუსაძლისს გავხდი. ეს ისაა რაც შენ დაიმსახურე....... მიგიღებ მაშინ როცა ამის სურვილი მექნება, რამდენიმე დღე და ოფიციალურადაც ჩემი სათამაშო გახდები. - ვის ბოროტად ჩაეცინა და სალექციოში შეაბიჯა სადაც ჯონგუკი ისევ იყოფებოდა.

- როგორც იქნა გამოჩნდი, შეიძლება გავიგო სად ჯანდაბაში გაქრი? - ცივად ამოილაპარაკა ჯონმა
- ნერდი ცოლად მომყავს
- პფფფფ, რაა ? კარგი ხუმრობაა ძმაო მაგრამ უადგილო - სიცილით გადააქნია თავი გუკმა თუმცა როცა კიმის სიკვდილამდე სერიოზულ სახეს შეხედა მიხვდა საქმე სახუმაროდ არ ჰქონდა და თავადაც დასერიოზულდა
- რა მოხდა?
- იმ გოგომ ყველაფერი გათვალა, დეიდამისს ჩაუკაკლა რაც მოხდა იმ ღამით კლუბში, იმ ქალმა კი მამაჩემისგან კომპენსაციის სანაცვლოდ  ფული და ჩვენი დაქორწინება მოითხოვა, აზრზე ხარ? მამაჩემის გამო იძულებული ვარ ეს გავაკეთო. უნდა დავქორწინდე მასზე მაგრამ ამას უსასყიდლოდ არ ვიზამ
- მოიცა მოიცა ვი, რას გულისხმობ ყველაფერი დაგეგმა? საკუთარი გაუპატიურება დაგეგმა? ცოტას ხომ არ აზვიადებ? მგონი ყველაფერი ისე არაა როგორც გარედან ჩანს. იმ გოგოს უსამართლოდ ექცევი ძმაო.
ჯონგუკ კარგი რა შენ რა მას იცავ?
- არავის ვიცავ, ვცდილობ რეალობა დაგანახო, ნუ გააკეთებ ისეთ რამეს რომ მერე ინანო....
- მამაჩემივით ნუ მელაპარაკები, რატომ უნდა ვინანო რამე, და მით უფრო იმ ნერდთან დაკავშირებით?  ვაღიარებ ეს ქორწინება ჩემთვისაც სარფიანი იქნება, საწოლში ძალიან კარგია,
- წარმოუდგენელი ხარ - თავი გადააქნია ჯონგუკმა და იმ წუთს შემოსულ ლექტორზე გადაიტანა ყურადღება, ვის კი ნაგლურად ჩაეღიმა....... ჰო, ეს მსხვერპლი ნამდვილად ღირს......

....................................

სახლში შესულ ჯისუს
ლიზა მაშინვე ეცა  და თავისი ოთახისკენ გათრევა დაუწყო.
- რა ჯანდაბა ხდება? - გაბეზრებით იკითხა გოგონამ რომიც მოულოდნელად უზარმაზარი ყუთებია გარემოცვაში აღმოჩნდა.

- აქ ყველაფერია რაც  გჭირდება რომ კიმებისთვის შესაფერისი რძალი გახდე. აქვეა საქორწილო კაბაც, შენი ძველი ტანსაცმელი გადავყატე, დროა ისე დაიწყო ჩაცმა როგორც ნორმალურ გოგოს შეეფერება და არა როგორც გიჟ წიგნის ჭიას.
- რას ნიშნავს გადაყარე? ეს რა? ეს რა ტანსაცმელია? ამას არ ჩავიცვამ გამკრიცხულია
- მაშინ  რა შიშველი ივლი? ფული არ გაქვს რომ რამე იყიდო. ვერაფერს იზამ, მაინც მოგიწევს ამის ტარება. - ლიზამ ოთახი დატოვა ჯერ კიდევ  დაბნეული ჯისუ კი იძულებული გახდა ბედს დამორჩილებოდა
- იყოს ისე, როგორც შენ გინდა დეიდა, იყოს ისე როგორც თქვენ ყველას გინდათ, მაგრამ  როცა ჩემი დრო დადგება, ყველაფერი ისე იქნება, როგორც ამას თავად მოვისურვებ, უბრალოდ უნდა მოვიცადო, გონება გავთიშო და მოვიცადო..... ცოტა კიდევ მოვიცადო......

...................................

ახალგაზრდა მამაკაცი ჩუმად მიაბიჯებს  თითქმის ჩაბნელებულ ქუჩებში და ცდილობს ახალი ამბით დამძიმებული გონება ცოტა განტვირთოს, უშედეგოდ..... მთელი მისი არსება მხოლოდ ერთ ადამიანზე  ფიქრებითაა შეპყრობილი. მის გულშიც მხოდ ის ცხობრობს. არა ჯინიანგს არადროს ჰქონია იმედი რომ ჯისუ მას შეიყვარებდა, მაგრამ არც იმაზე შეეძლო ფიქრი რომ გოგონა სხვა მამაკაცის საკუთრება გახდებოდა. ამის წარმოდგენაც კი უბრალოდ ანადგურებდა. თავში უამრავი გიჟური იდეა მოუვიდა, ისიც კი იფიქრა რომ ჯისუს ქორწილანდე გაიტაცებდა და თავად იქორწინებდა მასზე, მარგრამ საბოლოო ჯამში მაინც ია გადაწყვიტა რომ უბრალოდ გოგონას გვერდით დარჩენილოყო როგორც მისი  საუკეთესო მეგობარი...... გადაწყვიტა რომ უბრალოდ დალოდებედა ხელსაყრელ შანსს გოგონა თავისი გაეხადა. გული უგრძნობდა რომ ადრე თუ გვიან ეს მომენტი დადგებოდა........... ჯინმა ღრმად ამოიოხრა და  მალე მისი ფიგურა ღამის აჩრდილებს შეერია.....

........................................

სააბაზანოდან ახლადგამოსული ჯისუ ოხვრით მიუახლოვდა "ახალ ტანსაცმელს" და ყველაზე შესაფერისი ვარიანტის ძიებას შეუდგა.
- ჯანდაბა, წყეული კუდიანი, აიშ ახლა რა ვქნა, აქედან უნდა ავარჩიო სხვა გზა არ მაქვს. - საბოლოოდ როგორც იყო მოახერხა და  ჩაიცვა

ამ სტილში თავს არაკომფორტულად გრძნობდა, თუმცა სხვა არჩევანი არ ჰქონია, ხელი ჩაიქნია და ის იყო სახლიდან გასვლას აპირებდა რომ ტელწფონის ხმაც გაისმა
- ჯინ? - სწრაფად უპასუხა როგორც კი ეკრანზე მეგობრის გაღიმებულ სახეს მოჰკრა თვალი.
- გარეთ ვარ, გელოდები...
- უკვე გამოვდივარ- გაეღიმა გოგონას რამდენიმე წამში კი პარკის მანქანასთან აღმოჩნდა, ბიჭი ჯერ მას ვერ ხედავდა რადგან ქუჩის  მეორე მხარეს განთავსებული ბანერების თვალიერებით იყო გართული
- ჯინ აქ ვარ, წავიდეთ - წყნარად გაისმა გოგონას ხმა და ბიჭიც მისკენ მობრუნდა, დანახულმა კი ადგილზე გაშეშება აიძულა
- სოია, ეს.... ღმერთო რა ლამაზი ხარ - პარკი ჯისუს თვალს ვერ სწყვეტდა. გოგონა მართლაც შეუდარებლად გამოიყურებოდა. აბრეშუმის თმა მხრებზე ჰქონდა ჩამოშლილი. ღია ვარდისფერი ბლუზი მის წვრილ წელს ეკვროდა. საკმაოდ მოკლე ქვედაბოლოს კი სრულყოფილი ფეხები სააშკარაოზე გამოჰქონდა....  იგი უბრალოდ არარეალურს ჰგავდა.
- აიშ კარგი რა, წავიდეთ და გზაში ყველაფერს გიამბობ, წავიდეთ რა სანამ ლიზა მოსულა - ხელზე დაქაჩა ჯისუმ ჯერ კიდევ მასზე მიშტერებულს და თავად მანქანაში ჩაჯდა.
- აჰ, კი ახლავე  - ნერწყვი ძლივს გადააგორა პარკმა და ერთიანად გაფითრებული საჭეს მიუჯდა. თავისდაუნებურად თვალი ჯისუს ჩამოქნილ ბარძაყებზე დაესვენა და ბიჭი მიხვდა რომ წინ რთული გზა ელოდა......

...........................

უნიბერსიტეტის ეზოში უსაქმოდ მდგომი  კიმი მორიგ გოგონას აბამდა როცა მასთან ყვირილოთ ჯონგუკინ შეიძლება ითქვას მივარდა.
- ახლავე წამოდი, ეს უნდა ნახო - ძლივს ამოღერღა სირბილით დაქანცულმა.
- მალე გნახავ ლამაზო - თვალი ჩაუკრა წითურს ვიმ და ძმალაცს მიუბრუნდა - რა მოხდა?
- შენი თვალოთ უნდა ნახო.... არ დამიჯერებ. ჯისუ... - ჯონს სიტყვა დასრულებულო არ ჰქონდა კიმი უკვე უნივერსიტეტისკენ გარბოდა.
- ხომ გავაფრთხილე, ალბათ ისევ იმ სირთანაა - გამოსცრა კბილებში თუმცა დანახულმა მეტყველების უნარი დააკარგვინა... მის წინ  საკმაოდ ღიად ჩაცმული ჯისუ იდგა, ჯინიანგს  მთელი გულით უღიმოდა და ყველაზე უარესი ის იყო, რომ  უღმერთოდ  გამოიყირებოდა.              - საერთოდ როგორ შეიძლება ასეთი ლამაზი იყო - ჩაიბურტუნა თავისთვის. გოგონას დაჰიპნოზებული უყურებდა, გონს მხოლოდ მაშინ მოვიდა როცა  ჯინიანგი ჯისუს მოეხვია და გულზე მიიკრა..... მეორე წამს იგი ასფალტზე ეგდო
- შენი ხელები ჩემს ცოლა მოაშორე ნაბიჭვარო, შენ კი - ჯისუს მიუბრუნდა კიმი - ხომ აგაფრთხილე არ მიახლოებოდი. გინდა რომ მოვკლა?  - ამ სიტყვებით თეჰიონმა გოგონას ხელი ჩასჭიდა და მისი გათრევა დაიწყო
- ხელი გაუშვი, სწრაფად - ფეხზე წამოდგა ჯინიანგიც და გოგონას მეორე ხელი დაიჭირა.
- ხელი გაუშვი, და არავიმ დაშავდება, სანამ ამას ადამიანურად გთხოვ - ამოიღრინა თეჰიონმა
- არც ვიფიქრებ - ჯიუტად განაცხადა ჯინიამგმაც და ის ოყო კიმს მისთვის ისევ უნდა დაერტყა  ჯისუმ მისი ხელი დაიჭირა
- წავიდეთ, ჯინიანგ გთხოვ გამიშვი, მე კარგად ვიქნები.
- ჩუ...
- ნუ ღელავ  დაგირეკავ. -  ჯისუს სურდა ბიჭს მოხვეოდა თუმცა კიმმა ამის საშუალება არ მისცა... საბოლოო ჯამში უნივერსიტეტის ყველაზე მიგდებულ ადგილას აღმოჩდნენ.
- ჩემი გაგიჟება გინდა? მიპასუხე რა გინდა კიმ ჯისუ - ცივად გამოსცრა თეჰიონმა
- რას ამბობ, საიდან მოგაქვს მსგავსი სისულელეები.
- რატომ ჩაიცვი ასე? გინდა რომ თავი მომაწონო არა, მიზანი მიღწეულია? გინდა რომ აქვე გიხმარო? თავს ძლივს ვიკავებ, ჭკუიდან რატომ გადაგყავარ.
- არ ვაპირებ ჩემი ჩაცმულობა შენთან განვიხილო ახლა გამიშვი გაიბრძოლა გაბრაზებულმა.
- და რა თუ არ მინდა? - ახლოს მიიკრა გოგონა ვიმ და მის სახესთან მიახლოება  დაიწყო. - რას იზამ ნერდო????......