Krew. Dużo krwi.

Jej czerwień powoli pokrywała pożółkłe kartki tomu wierszy.

Niebieski długopis, wraz z głośnym wrzaskiem barwi się na czerwono.

Czerwone usta.

Kobieca twarz pokryta czerwienią. Jej gałki oczne wpływają z oczodołów wraz z wodospadem krwi.

Krew rozbryźnięta na chodniku.

Głośny strzał. Krew na ścianie.

Kilkadziesiąt głośnych strzałów z kilku stron. Krew jest wszędzie.

Spogląda na swoje dłonie splamione krwią. Patrzy w lustro i widzi swoją twarz, tak obrzydliwie ubrudzoną krwią wszystkich ludzi, których skrzywdził.

Wtedy za sobą ujrzał Yoongiego, który delikatnie zasłania jego oczy, a następnie Jungkook budzi się zdyszany i spocony. Rozgląda się po swojej sali pogrążonej we śnie.

- To tylko koszmar - szepnął sam do siebie, wtulając się w poduszkę i starając się odrzucić myśl, że naprawdę teraz się bał.