Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

CHAPTER 19

"Fuck, bud! Don't you dare! Hell! Don't you—shit!"

"Ah, Arje! Arje, move away waaah!"

"Lumayas ka d'yan, Kit, hindi ako makalabas!"

"Tariuuus!"

Samu't saring sigawan namin habang patuloy pa rin sa pagsabog ang mga bahay namin.

"Tarius naman! Pinaghirapan ko pa naman 'yung bahay ko." Nakangusong sabi ko, ipinatong ko sa hita ko ang cellphone ko saka masamang tumingin sa laptop. Kasalukuyang kavideo call namin sila Tarius, Kit, Romeo, at Wence. Nasa Cafeteria kasi silang apat habang kami namang mga babae ay nasa loob ng classroom at upo sa sahig. Kasalukuyan din naming kasama si Tober.

"Alam mo namang kakagawa ko paang no'n, 'di ba?! Bakit mo naman pinasabog kaagad! Apakabobo naman! " Napipikon na saad ni Tessia. 

Napahawak naman sa batok si Tarius. "Sorry naman. Putek, malay ko bang may Creeper doon—aray!" Pagrereklamo pa niya kaya sinapok siya sa braso ni Wence.

"Bwisit ka talaga, lalaking luya! Tang'na dahil sayo sumabog ang kalahati ng bahay ko! Worst is yung Laboratory ko! Papatayin talaga kita!" Nanggigigil na ani ni Kit. 

Nanlaki ang mata ni Tariys "Darn, bud. 'Wag naman ganyan mahal ko buhay ko—aray, puta!" And once again, nakatanggap siya ng sapok.

"Gago sa Minecraft lang tanga." Naiiling na tugon naman ni Kit. 

"Hindi ka ba naman kasi siraulo bakit ba kasi sa ilalim ka ng mga bahay namin naghanap ng mga diamonds mo?!" Reklamo pa ni Dianxia.

"Ang bahay ko..." Naiiyak na sabi ni Secret habang nakatingin sa screen ng cellphone niya.

Hindi ko na lang sila pinansin. Kinuha ko ang cellphone ko na nasa hita ko at doon ko na lang itinuon ang atensyon ko. Ni-respawn ko ulit ang character ko saka ni-rebuild ang bahay kong sumabog.

While I'm rebuilding my house, naririnig kong bumubulong-bulong naman si Tober na nasa isang sulok.

"Bwisit ka talagang anak araw ka! Hintayin mo lang na matapos ako dito, I'mma gonna blow up your house later." Gigil na bulong nito.

Tarius' house? Blow up? TNT? Napangisi ako at tumayo mula sa kinauupuan ko sak tumabi kay Tober na nasa sulok.

Napalingon siya sa akin. "Not now, Sellen. Napipikon ako sa anak araw na 'yon baka madamay ka." Saad niya. 

"Are you planning on getting revenge?" I asked with a grin. 

Pinanliitan niya ako ng mata. "It's none of your business." Inirapan niya ako at itinuon niya muli ang kanyang atensyon sa nilalaro niya.

Lihim akong napangiti. I shrugged at itinuon din ang atensyon ko sa nilalaro ko. "Hm, okay." Bumuntong-hininga ako. "I was planning on something like i'll dye Tarius' orange sheep into yellow and magenta then I'll take all of his precious diamonds." Pagpaparinig ko pero mukhang hindi siya nakikinig. 

"And I also heard na meron daw siyang Emeralds." And that made him stop making me giggled secretly.

Tumingin siya sa Akin "For real?" Hindi makapaniwalang sabi niya. I gave her a single nod habang hindi ako nakatingin sa kanya. Palihim akong napangisi nang marinig ko siyang napamura. "Shutaness emeralds!"

On my peripheral vision, nakita ko na ibinaba niya ang kanyang cellphone. Hindi na ako nagulat ng hawakan niya ang dalawa kong balikat at iniharap niya ako sa kanya.

"Babaita ka! I want that emeralds, Selenn! Do you hear me? I want all the Emeralds! Shutaness ka!" Madiin ang pagkakasabi nito sa akin habang niyuyugyog niya ang balikat ko. 

Mahina akong natawa dahil sa naging reaction niya. 

I didn't expect na masaya pala ang maglaro ng minecraft.

After ng parade namin kaninang 8:15 a.m, nag-announce ang mga teachers na mamayang 1:00 p.m pa daw magaganap ang yell kaya inaayos na ng mga students na naka-aasign sa pagde-design ng bleachers samantalang kami naman ay tamang tambay lang muna because by 12 noon, magpa-practice ang lahat para sa yell.

Pinagplanuhan namin ni Tober kung ano ang gagawin namin. He told me na siya ang kukuha ng mga kayamanan ni Tarius while I distract him then after that, ako naman ang magkukulay ng mga sheep niya while Tober will distract him. And last but not the least, magtatanim kami ng bomba sa ilalim ng bahay ni Tarius

This is going to be exciting!

Akmang gagawin ko na ang pangdi-distract kay Tarius nang kausapin ako ni Miks.

"Hey, Selenn, 'di ba magpapractice ka pa? Sinabi ni Ate Kiendra kanina." Sabi ni Arje habang nakatuon ang kanyang mata sa cellphone. 

Ngumuso ako bago nagsalita. "Yep, I know pero mamaya pa namang 12:00 p.m 'yon. Saka hinihintay ko pa si Xyrex. He told me that he'll come with me. Tinawag kasi siya kanina ni Ma'am Reya, mukhang may ipapagawa," sagot ko. 

"Psh! I have tiwala kay Selenny na she can do it." Ani ni Tober habang naglalagay ng liptint sa labi niya. 

"Yup I agree! And hey we're talking about drums here alam naman nating lahat na magaling yan. Lodi ko yan e." Saad naman ni Tessia saka gintungan niya ng tawa. Nangingiti akong tumingin sa kanya saka siya kinindatan na ikinatawa naming dalawa.

"Selenn is cool! Lalo na pagdrums ang pinag-uusapan natin!" Nakatuon ang atensyon sa cellphone na sabi ni Arje.

"Don't be like that guys. You're flattering me too much." Pagbibiro ko.

As we, Tober and I, prepared to execute our plan, we exchanged a determined look, ready to put our scheme into action.

"Okay, Tober, remember the plan. You grab the diamonds while I keep Tarius distracted," I whispered, trying to keep my voice steady despite the adrenaline coursing through my veins.

Tober nodded, a mischievous glint in his eyes. "Got it. I'll be quick."

With stealthy movements, we began our respective tasks. I approached Tarius, trying to appear nonchalant as I engaged him in conversation.

"Hey, Tarius, have you seen the new updates in Minecraft?" I asked, hoping to steer his attention away from his house.

Tarius, always eager to talk about the game, eagerly responded, "No, what's new?"

Meanwhile, Tober slipped away unnoticed, making his way to Tarius's house to collect the precious diamonds.

As Tarius and I chatted, I did my best to keep him distracted, my heart pounding with nervous excitement. "Oh, you know, just some new mobs and biomes. Nothing too exciting."

Little did Tarius know, his treasures were disappearing right under his nose.

With the loot secured, Tober made his way back to my side, a grin spreading across his face. "Mission accomplished," he whispered.

I smiled back, relief washing over me. "Great job. Now, let's plant the bombs and make our getaway."

Our hearts racing with adrenaline, we planted the explosives beneath Tarius's house, ready to detonate at the perfect moment.

With everything in place, we shared a quick fist bump before making our escape, leaving Tarius none the wiser until it was too late.

As we watched from a safe distance, Tarius's house erupted in chaos, the explosions sending shockwaves through the Minecraft world.

Tober and I couldn't help but laugh as we witnessed our prank unfold. It was a successful mission, and I knew that together, we made a formidable team.

As the chaos unfolded before us, Tober and I couldn't contain our laughter. Watching Tarius scramble around in confusion was priceless.

"Wow, that was even better than I expected," Tober chuckled, slapping me on the back.

I grinned, feeling a rush of exhilaration. "Definitely worth all the planning. Tarius will never see it coming."

We watched as Tarius tried to salvage what was left of his destroyed house, his frustration evident even from a distance. It was all too amusing.

After a while, the commotion began to die down, and Tarius seemed to resign himself to his fate. With a satisfied sigh, I turned to Tober.

"Well, I'd say that was a job well done. We make a pretty good team," I remarked, feeling a sense of camaraderie with my partner in crime.

Tober nodded in agreement, a grin still plastered on his face. "Absolutely. We should definitely do something like this again sometime."

I chuckled, already looking forward to our next adventure. "Count me in."

Nagpatuloy lang kami sa paglalaro hanggang sa hindi ko namalayang nasa tabi ko na pala si Xyrex.

"Kanina ka pa?" Tanong ko sa kanya. I switched off my phone and placed it on my lap.

He gently kissed my temple then uttered, "Yeah, 'bout 10 minutes ago."

Napangiwi ako sa sinabi niya. "Sorry, 'di kita napansin. I was busy playing with them." I felt his arm snaking around my waist kaya isinandal ko ang aking ulo sa kanyang balikat. 

"Nah, it's fine." He answered.

"It's almost your time for your practice. Shall we go?" Paalala ni Xyrex.

Kaagad akong napabalikwas nang marinig ko 'yon. "Shocks, oo pala! I nearly forgot about that!" Nanlalaki ang mga matang bigkas ko.

Tinulungan ako ni Xyrex na ayusin ang mga gamit ko saka kami nagpaalam sa mga kaibigan namin.

Habang naglalakad kami, ramdam ko ang pagpapawis at panginginig ng kamay ko. Dumapo ang tingin ko sa kamay naming dalawa ni Xyrex na magkadaop.

"T-Teka, basa kamay ko…" aniko.

Tinaasan niya ako ng kilay saka pinasadahan ang kamay naming dalawa.

"The hell I care. Ang importanteng mahalaga ay hawak ko ang kamay ng bebe ko." Ngising aniya sabay kindat dahilan kaya mahina akong napatawa.

"Landi mo!" Turan ko.

"Atleast sayo lang." Sagot naman niya. 

"Aba dapat lang," pagbibiro ko.

"'Wag kang mag-alala, bebecakes ko. Kay Selennia Iccen Coftia lang kakalampag si Luther Xyrex Alexei Magnus!" 

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro