beş saat elli bir dakika on yedi saniye

"Hâlâ gelmemiş olmaları tuhaf." dedi Ginny, Hermione ve Ron'u kastederek.

Harry, umursamazca omuz silkti.

"Bence hâlâ gelmemiş olmalarının illaki geçerli bir sebebi vardır."

Kızıl saçlı kız, kaşlarını kaldırarak ona baktı.

"Kavga etmiş olmasınlar?" Harry, ayaklarını toparladı ve yavaşça süpürgesini aşağı doğrulttu.

"Onlar kavga etmiş olsa, tüm Hogwarts ayaklanırdı. Biliyorsun, Hermione onun üzerine böyle durumlarda kuş salıyor."

Ginny hafifçe kıkırdadı.

"Doğru."

Ayakları sert, çim zemine deyince toparlanıp ayağa kalktılar.

"Peki sence neden hâlâ ortada yoklar o zaman?" dedi Ginny, süpürgeyi yerden alıp omzuna atarken.

Harry, omzuna attığı süpürgeyi yere geri bıraktı ve Ginny'nin önüne geçip aniden .

İki elinin parmaklarını birleştirdi ve Ron'un taklidini yaparken sağ elinin parmaklarını açıp kapadı, sanki konuşuyormuş görüntüsü vermek için.

"Hermione," dedi rleri telafuz etmeden. Ginny gülmeye başladı.

"Seni seviyorum." dedi yine r harfini kullanmadan.

Sonra, diğer elinin parmaklarını açıp kaparken sesini inceleterek kız taklidi yaptı.

"Oh, ben de seni Ronald." Sonra ellerini birbirine yaklaştırdı ve tuhaf sesler çıkararak ellerini öpüşüyor gibi gösterdi.

Ginny, gülerek ona dirsek geçirdi.

"Umarım gerçekten de böyle olmuştur."

Harry iç çekti.

"Umarım! Artık birbirlerine imalı imalı bakıp konuşmamaları canımı sıkmaya başladı."

Ginny, alçak sesle mırıldandı.

"Dün de Hermione aynısını bana demişti."

Sonra, içinden ekledi.

Ama o, sen ve benden bahsediyordu.

Ginny de böyleydi işte.

Kalbi çok kırıldığı için, kendisi ve Harry'e biz demeye bile çekiniyordu.