Czekałam, czekałam i czekałam. Nie mogłam usiedzieć w miejscu.

- Dlaczego nie dzwoni... Może ja powinnam...? - westchnęłam cichutko, biorąc telefon i dzwoniąc do niego.

- Szybciej! - usłyszałam czyjś jęk w słuchawce. Od razu się rozłączyłam wystraszona.

Co to było...? Kto to był...? I... Czy z moim tatusiem...?

- Może mnie okłamuje i taką pracę ma... - mruknęłam, idąc do łazienki.

Wzięłam długą i relaksującą kąpiel, myśląc o tym wszystkim. Z zamyśleń wyrwał mnie dzwonek telefonu. Daddy.

- Tego mi jeszcze brakowało... - wyszeptałam i odebrałam. Nie mówiłam do słuchawki nic.

- Córeczko?

- Co chcesz? - mruknęłam.

- Jakim tonem znowu zaczynasz?

- A Ty co robiłeś przed chwilą? Okłamałeś mnie, prawda?

- Z czym? A byłem w pokoju hotelowym...

- Jeszcze się przyznajesz? - prychnęłam.

- Dasz mi skończyć? - warknął, a ja ucichłam. - Byłem po telefon, bo zostawiłem go na spotkaniu. Wiem, co tam się działo i nie był to dla mnie przyjemny widok.

- Jak to...? To nie byłeś z tą panią... Ty...?

- Dlaczego miałbym to zrobić? Wiem, że mnie nie znasz, wiem też, że nawet się nie spotkaliśmy, ale obiecuję Ci, że takiego czegoś Tobie nie zrobię, Księżniczko. Dobrze?

- D-Dobrze... P-Przepraszam... - wyszeptałam. Bałam się, że znowu dostanę karę do kolekcji...

- Nic się nie stało. A teraz grzecznie z tatusiem porozmawiasz?

- Tak...

- Jak Ci minął dzień, Słoneczko?

- Bez tatusia... Tak nudno. - powiedziałam smutno.

- Już niedługo będziemy spędzać dnie razem. Przy sobie. Wtuleni. - powiedział z uśmiechem, a mnie przeszła miła fala ciepła. Był kochany.

- Mam taką małą nadzieję. - zachichotałam słodko.

- To niech będzie większa, tak? - zaśmiał się.

- Dobrze, Daddy. - uśmiechnęłam się.

- Księżniczko?

- Tak?

- Uwielbiam Cię. - te dwa słowa trafiły we mnie chyba za mocno.

- T-Tatusiu... - wyszeptałam.

- Naprawdę. - uśmiechnął się.

- Tatuś jest kochany. - zachichotałam uroczo.

- A Ty urocza, Słońce moje. - usłyszałam w słuchawce coś podobnego do wysłania buziaka.

- Jeju... - szepnęłam, zakrywając usta rączką.

- Czo?

- Daddy...?

- Tak, Kochanie?

- I like you... - wyszeptałam i rozłączyłam się z małym uśmiechem.

~~~*~~~

Uwaga! Jutro z samego rana wyjeżdżam ( Gdańsk, ktoś, coś? Mogę się spotkać, żeby poznać więcej kpoperek. ^^ ), więc zapewne przez dwie godziny w pociągu napiszę trochę więcej rozdziałów na zapas, ale i tak będę publikować po jednym wieczorem albo najwyżej do 24:00. Później postaram się nie dodawać, bo dzień bez rozdziału chyba będzie złym dniem. :c

EDIT: Z okazji tego, że pokazało mi 652 miejsce w ff, jutro dodam chyba dwa, bo dzisiaj już nie dam rady. Chcecie?