
Bölüm 7
İlk ders Kimya.Bu dersten nefret ediyorum.Sınıfımın yerini öğrenip Tony'e veda ettim.Kolidorda yürümeye başladım.O kadar büyüktü ki.Yürümekten ayaklarım kopmuştu.Sonunda sınıfı bulduğumda kapıyı çalıp içeri girdim.Öğretmen tahtaya birşeyler yazıyordu.Beni görünce gözlerini bana yönlendirdi.Hoş bir kadındı.Omuzlarına dökülen simsiyah saçları vardı ve gözleri harikaydı.Ona doğru ilerleyip elime verdikleri kağıdı uzattım.Gözümle boş yer ararken en arkada tek başına oturan gözlüklü bir kızın yanında oturmaya karar kıldım.Kızın yanına oturup sıcak bir gülümsemeyle elimi uzattım.''Ben Sasha.''KIz bir anda kıpkırmızı olmuştu.Gözlüğünü düzeltip elimi sıktı.''I...Isabelle.''Gülümsedim ve önüme döndüm.Adını bilmediğim öğretmen yanıma doğru ilerledi.''Sınıfa kendini tanıt tatlım.''İşte bu benim en büyük korkumdu.Babamın Tony Stark olduğunu öğrendiklerinde ne yapacaklardı acaba?Ayağa kalktım.Boğazımı temizleyip konuşmaya başladım.''Merhaba.Adım Sasha.''Biraz duraksadıktan sonra devam ettim.''Sasha...Sasha Stark.''Kafamı öne eğip bunu dediğim için kendime lanetler savuruyordum.Sınıfta büyük bir uğultu kopmuştu.Öğretmen oturmamı işaret etti.Konuşmaların arasında sadece ''Aman tanrım bu kız ciddi mi?'' ve ''Tony Stark'ın kızı mı?'' oldu.Oturdum ve kafamı önüme eğdim.Gözyaşlarım hücum ediyordu.Dökülmek için savaşıyorlardı.Ağlayamazdım.Elimin tersiyle gözlerimi hızla sildim.Acaba Isabelle nasıl bir tepki vermişti?Göz ucuyla Isabelle'e baktığımda tahtadakileri not ediyordu.Beni sorgulamamıştı.En ufak bir tepki bile göstermemişti.Şu an içimden ona sarılmak geliyordu.Teneffüs zilinin kulak tırmalayıcı sesiyle yerimde sıçradım.Bir kız yanıma geldi.Sonra başka biri, daha sonra başka biri.Şu an tüm sınıf yanımda duruyordu.Aralarından siyah saçlı sempatik bir çocuk konuşmaya başladı.''Gerçekten Stark'ın kızı mısın?''Yeter artık!Abartıyorlar yani kızıysam kızıyım onları ilgilendirmez.Sinirlerime hakim olmaya çalıştım.''Evet kızıyım ve bu gayet normal birşey.Bu kadar tuhaf olan ne anlamadım.''Çocuk alaycı bir gülümseyişle konuşmaya devam etti.''Stark'ın bir eşinin olduğunu hatırlamıyorum.Eminim ki olsaydı bilirdim.Söyle bakalım, baban hangi sürtükle yattı?''Bu bardağı taşıran son damlaydı.Kimse annemle veya babamla bu şekilde konuşamaz!Hiç kimse!Gözlerim sinirden yanarken elimi sertçe sıraya vurdum ve sıramı tekmelercesine geriye iterek kalktım.''Sakın annem hakkında bir daha böyle konuşma.Böyle birşeyi demeye nasıl cürret edersin?!Emin ol bu okulda yeni olmasam senin o koca kıçına çoktan tekmeyi basmıştım.Dua et ki yeniyim, ilk günden disiplin cezası yemek istemiyorum.Şimdi yanımdan defol git!Tek bir hatanı bile görürsem emin ol bu sefer affetmem!''Sonlara doğru ses tonum çığlığa dönüşmüştü.Çocuk teslim olmuşçasına ellerini kaldırdı.''Pekala Stark.Fakat burda benim kurallarım geçerli.''arkasını dönüp hızla uzaklaştı.Diğerleri hala bana uzaylıymışım gibi bakıyordu.Elimi sıraya hızla vurdum.''Defolun!''Hepsi korkmuş görünüyordu ve dağılmaya başladılar ama gözleri hala üzerimde hissedebiliyordum.Isabelle'e döndüm.Kitap okuyordu.''Hey Isabelle?''Isabelle kitaptan kafasını kaldırdı.Etrafına bakındıktan sonra''Bana mı diyorsun?''dedi.''Tabi ki sana diyorum şapşal.Başka Isabelle mi var?''Kızarmıştı.Utandığı her halinden belliydi.Bu kızı kısa zamanda çok sevmiştim.''Neden sende diğerleri gibi davranmadın?Yani şey annem ve babam...?''Kitabı kapatıp bana döndü.''Bu herkesin başına gelebilir de ondan.Üstelik Brendon öyle dediği için gerçekler de öyle olacak değil.''Kasılan çenem ve çatılmış kaşlarım yavaşça gevşedi ve eski halini aldı.Minik bir gülücük yolladıım.''Teşekkür ederim.''Bana bakıp aynı şekilde gülümsedi.Sanırım şimdiden bir arkadaşım olmuştu.
*******************************************8 SAAT SONRA***********************************************
Özel okulun kötü yanı bu.Daha fazla ders işleniyor.Isabelle'e veda edip bahçeye çıktım.Tony bahçede siyah jipine yaslanmış beni bekliyordu.Etrafıma bakındığımda sınıfımdakiler bir ona bir bana bakıp duruyorlardı.Tony'e doğru koştum ve sarıldm.''Ne olur burdan hemen gidelim.''dedim onu bırakırken.Anlamayan gözlerle bana baktı.''Ahh, arabada anlatırım.''Onaylarcasına başını salladı ve sırt çantamı alıp bagaja attı.Ön koltuğa yerleşirken pencereden sınıf arkadaşlarıma baktım.Bu yöne bakıp konuşuyorlardı.Tony sürücü koltuğuna binip arabayı çalıştırdı.''Öt bakalım.''Derin bir nefes aldım ve herşeyi anlattım.Benim bir Stark olduğumu öğrendiklerinde ne yaptıklarını, dedikodumu yapmalarını, bana uzaylı görmüş gibi bakmalarını ve Isabelle'in bunu gayet normal karşılamasını anlatım.Ama annem hakkında ne dediklerini anlatmadım.O kibirli gülümsemesini yüzünde görebiliyordum.''Stark olmak bunu gerektirir tatlım.Buna alışmalısın.Merak etme kısa sürede sana alışır ve severler.''dedi. Bir iki saniyeliğne bana baktı ve önüne geri döndü.Kafamı cama yasladım.Gözlerim ağırlaşmıştı.Uyumak istemiyordum.Fakat daha fazla dayanamayıp uykuya teslim oldum.
***
BÖLÜM SONU
Herkese merhabalar.Öncelikle kitabımı okuyan herkese sonsuz teşekkürlerimi ve sevgimi sunuyorum.Beni ne kadar mutlu ettiğinizi bilemezsiniz :) Sınavlarım başladığı için biraz geç yazdım lütfen affedin.Bundan sonra tabi eğer bir aksilik çıkmazsa her hafta cuma günü yeni bölüm paylaşmaya gayret göstereceğim.Tekrardan hepinize teşekkür ederim.Hepinizi çok seviyorum Marvel aşıklarııı umarım bu bölümü beğenirsiniz <3 ^_^
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro