Tony'nin üzerini örter örtmez gözlerini açıp bana baktı. Hala uyku sersemiydi. Bir iki adım geriledim. Utanmıştım. ''Sasha?" Kafamı yerden kaldırıp ona döndüm. "Hey. Merhaba." Tony dirseklerinin üzerinde doğruldu. Oturur pozisyona geçti. "Hoşgeldin." Sehpaya koyduğum kağıtları alıp düzenledi ve tekrar sehpaya koydu. "Şey kalacağım oda nerde? Eşyalarımı yerleştirmem gerekiyor."Tony ayağa kalktı ve evin içindeki asonsöre ilerledi. Onu takip ettim. Asonsöre bindiğimizde 4.kata bastı ve asansör hareket etmeye basladı. Minik yolculuğumuz boyunca ortama sessizlik hakimdi. Asansör durduğunda sol kolidora döndü ve bir odanın kapısının önüne geldi. "İşte burası.  Keyfine bak." Hafifçe gülümsedi ve uzaklaştı. Odanın soğuk tokmağını tutup çevirdim. Daha önce bu kadar şaşırdığımı hatırlamıyordum. Hafifçe gülümsedim. Burası harikaydı. Evimdeki odamla neredeyse aynıydı. Duvarda sevdiğim grupların posterleri ve annemin resimleri vardı. Neredeyse birebir aynıydı. Elimi duvara koydum ve duvarı bırakmadan odanın içinde tur attım. Pürüzsüz duvar elimin altından kayarken bir cızırtı duydum. Ani bir hareketle kapıya döndüğümde kimse yoktu. "Merhaba Bayan Stark." Gözlerim delicesine odayı tarıyordu. "Kim var orda? Kimsin sen?" Gözlerim odada geziyordu. "Kusuruma bakmayın Bayan Stark kendimi tanıtmayı unuttum. Adım Jarvis." Jarvis, Jarvis...Evet Jarvis mesajda bahsetmişti. "Pekala memnun oldum o zaman." Dedim hafifçe gülerek. "Odayı beğendiniz mi?" Odaya tekrar göz gezdirdim. "Evet burası harika." "Beğenmenize sevindim. Bay Stark beğenmiyeceğinizden korkuyordu." O beni mi düşünmüştü? Bu fikir karşısında içimde anlamsız bir mutluluk oluştu. Dudaklarımda belli belirsiz bir gülümsemenin oluştuğunu aynadan görebiliyordum. Odadan çıkıp Tony'i bulmak için kolidorlarda dolaştım. "Jarvis? Orda mısın? "Jarvis' in sesi kulaklarımı doldurdu. "Nasıl yardımcı olabilirim?" "Tony'i nerde bulabilirim?" "Şu an salonda efendim." "Teşekkürler Jarvis." Merdivenleri hızla indim. Salona ulaştığımda az kalsın Tony'e çarpıyordum. "Hey yavaş ol." Yine o alaycı gülüşünü yüzüne yerleştirdi. Ne yapacağım hakkında hiçbir fikrim yoktu. Birden Tony'nin boynuna atladım  ve ona sıkıca sarıldım. Tanrım ben napıyordum böyle? Tony'nin şaşırdığını hissedebiliyordum. Bundan rahatsız olmuştu sanırım. Ondan ayrılmak için ellerimi boynundan çekmeye çalıştığımda ellerini belimde sarılı olduğunu farkettim. Bu nedense mutlu olmamı sağlamıştı. 16 yıldır babasız büyümüştüm ve şimdi o karşımdaydı. Ona sarılıyordum. Parfümünün kokusu burnumu dolduruken göz yaşlarımı hissettim. Yanaklarımdan usulca süzülüyordu. Ellerimle hızla sildim. Tony'den ayrılıp gözlerine baktım. Gözleri yaşlıydı. Tavan arasında bana söylediğini hatırladım.  "Ağladın mı sen?" Aklıma gelince gülümsedim. "Ağladın mı sen?" Aynı ses tonuyla söylemeye gayret etmiştim ve aynı pis sırıtışı. Bana bakarak devam etti. "Haha çok komik küçük hanım." Kahkaha atıp kafamı göğsüne yasladım. Çok şaşırdığım birşey yaptı. Saçlarıma minik öpücükler bırakıyordu. Kafamı kaldırıp güldüm. "Kibirli Stark'ı bu halde göreceğim aklıma bile gelmezdi." Gülümsedi tam birşey diyecekken onu kapı zili susturdu. "Jarvis?" Jarvis konuşmaya başladı. "Bayan Romanoff,  Bay Barton, Bay Rogers, Bay Banner ve Thor geldi efendim." Tony benden ayrılıp kapıya yöneldi. Kapıyı açtığında biri kız 5 kişi gelmişti. Tanrım! Bunlar yenilmezler! Sakin kalmaya çalışarak bir koltuğa oturdum. Kadın beni görünce şaşırdı ve baş parmağıyla beni göstererek Tony'e döndü. Fısıldayarak konuştu. "Bu o mu?" Tony cevap vermek üzereyken ben konuşmaya başladım. "Sadece bir metre arkandayım. Seni duymayacağımı mı sandın?" Dedim onun fısıldamasını taklit ederken. Tony'nin kıkırdadığını hissettim. Kadın konuşmaya başladı. "Kesinlikle bu o. Baksana aynı kibir onda da var. Ben Natasha." Uzattığı eli sıktım. "Sasha." Sırayla diğerlerinin elini de sıkarken adlarını ögrenmiş oldum. Pelerinlinin adı Thor'du. Askard'tan mı ne ordan geliyormuş. Gözlüklünün adı Bruce, diğerlerinin adı Clint ve Steve'miş. Hepsiyle tek tek tanıştıktan sonra koltuğa tekrar oturdum. Onlar birşeyi tartışırken televizyonda kanalları hızlıca değiştiriyordum. Hepsi kalktılar ve kapıya yöneldiler. Tony'i tutup nereye gittiğini sordum. "Akşam seni biriyle tanıştıracağım. Şimdi onun yanına gidiyorum. Hazırlansan iyi olur minik prenses." Deyip anlıma sulu bir öpücük bıraktı. Onu ne kadar çabuk kabullenmiştim böyle. Kendime şaşırıyordum. Ama onu sevmiştim. Onun da beni sevdiğini umut ediyordum. Hafifçe gülümsedim ve arkasından kapıyı kapadım. Beni tanıştıracağı kişiyi çok merak ediyordum.

                                                                                ***
                                                               BÖLÜM SONU