Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

PART# 3

HM: theek hai apko sach jannah hai hum apko bataein gay par abhi is waqt yahan nahi. Par wada kijeay ap humain phir rokain gi nahi.

Ks: theek hai hum wada kartay hain.

Haseena is sitting in her cabin alone and thinking how to tell karishma Singh about their relationship.

HM: hum ks ko sab sach nahi bata saktay kyun k yeh Anubhav ki izzat ka sawal hai, par sach toh batana hai poora na Sahi adhora hi Sahi.

She texts her and say to meet her in her house.

************

HM: aaen ks baithain chai lyn gi ya coffee.

KS: kuch nahi humain pehlay sach jannah hai MS aakhir aaisi kiyà baat hai Jo ap ko hum say dour kar rha hai.

HM: karishma Singh dekhain Jo baat hum apko batanay ja rhay hain iska zikar ap nay kisi say bhi nahi Karna hai wada Karen ap hum say.

KS: theek hai nahi karen gay kisi say bhi zikar hum ab bataein baat kiyà hai.

HM: Karishma Singh yeh baat sach hai k hum Anubhav ko 8 saal say jantay hain or hum yeh poray yaqeen say Sath keh rhy hain k hum Anubhav yani ap k bhaiya ko apkay Ammi ya ap say bhi zayda Jantay hain, unki koi bhi baat koi bhi raaz hum say chupa nahi hai, unki pasand unki na pasand un say zayda humain pata hai.

KS: par kaisay ap janti hain Anubhav bhaiya ko.

HM: aaj say 8 saal pehlay hum Anubhav say academy mei milay thy, phir ek Sath rehtay rehtay humari jan pehchan ho gae hum thoray shoq or chanchal qism k thy, har kisi say Hans k baat karna , har kisi ko tang Karna prank Karna humari aadat thi par humain nahi pata tha k ek din humara sab kuch badal jaey ga har pal hansnay wali larki ki muskan ki jagha aansoo lay lyn gay,aaj bhi humain woh 8th Feb ka din aachi tarha yad hai jis din say humari khushiyun tabahi ki shruwat hui thi, us roz sham k 7:00 baj rhy thy or hum academy k garden k pass say guzar rhy thy hum nay Anubhav ko us roz rotay or cigarettes peetay deekha uski aankhain laal ho rhi thi maloom yeh hota tha k Kai ganton say woh ro rha hai, humari himaat nahi hui k hum us say us kay ronay ka kaaran jan saken, par pata nahi kyun ro woh rha tha or takleef humain ho rhi thi, dil chah rha tha kaisay bhi kar k un k Honton par muskan saja dyn, kuch bhi kar k uski takleef dour kar dyn us k woh aansoo hum say deekhay nahi ja rhy thy par aaisa kyun tha humain khud samjh nahi aa rha tha, hum nay faisala kiyà k hum uski friend erum say kahen gay k woh baton baton mei pochain par Anubhav nay smartly woh baat hans k taal di, us k bad bhi hum nay usay Kai baat subha laal ankhon k Sath academy aatay deekha tha. Phir hum nay faisala kiyà k hum khud us k pass jaen gay us say uska dard bantaein gay, waqt guzarta gaya hum achay dost ban gay or humain pata bhi nahi chala k humain kab Anubhav say pyar ho gaya , par woh Lavanya ko chahta tha or humari himmat bhi nahi thi k hum usay apnay dil ki baat bata saktay din guzartay ja rhy thy or humara pyar din ba din barhta ja rha tha na janay kab kaisay hum nay dilagi say pyar phir mohabat or phir ishq ki Manzil tay kar li Anubhav ki Khushi ko hi hum nay apni zindagi ka maqsad bana liya hum junoon ki had tak usay chahnay lagay thy, par izhar kabhi nahi Kar paey hum dono ek dosray k raazdan toh thy, sab jantay thy ek dosray k baray mei par dil ki baat hi us say Kar nahi paey, par hum nay than liya tha umar bhar hum Anubhav ko bina kisi lalach k usay chahtay rahen gay, ishq toh tha us say par kabhi hum nay usay Panay ki tammana nahi ki, phir humari Ammi nay humara nikah tay kar diya or hum udas ho gay, Anubhav shaid humaray dil ki baat janta tha, hum nay bhi socha k ek bar sirf ek bar apnay nikah say pehlay Anubhav ko apnay dil ki baat bata dyn ta kay humain koi afsoos na rahay, par yeh humara faisala ghalat tha us din k bad Anubhav hum say baat karna toh dour humari taraf dekhta bhi nahi tha, or uski narazgi hum say sehan nahi hoti thi, phir hum nay khud ko samjhaya k koi baat nahi baat nahi karta toh kiyà hua tum usay riz deekh toh sakti ho, din ba din uski nafrat barhti ja rhi thi or yahan humari mohabat. Dono ki koi had nahi thi hum nay soch liya tha kuch bhi ho jaey Lavanya ko hum Anubhav ki life mei wapis la k rahen gay ta k Anubhav khush reh sakay par us k naam k ilawa hum kuch nahi jantay thy na hi Anubhav nay humain kabhi us k baray mei aur bataya tha, phir humara Nikah ho gaya or ek saal bad humaray pati ki road traffic hadsay mei death ho gae. Phir us din k bad Kal dekha tha hum nay buhat mushkil say khud ko sambhala tha ab hum nahi chahtay thy hum phir say si takleef usi dard say dobara guzrain ya humaray betay ko kuch bhi pata chalay is baray mei. Hum isi liay yahan say Jana chahtay hain.

KS: theek hai MS agar yahi wajah hai toh hum apko nahi rokain gay hum chaltay hain.

HM: ji .

She left.

HM: maaf kijeay ga karishma Singh humain hum nay abhi Jo apko bataya woh bus adhi haqeeqat thi buhat say raaz aur hain Jo hum nay apnay dil mei dafan kar rakhain hain kyun k aaj bhi hum Anubhav k us waday say bandhay hain. Hum nahi torna chahtay hain.

*******************

Next morning:

Anubhav Singh enters in thanee with bad mood.

All: jai Hind sir.

AS: jai Hind Kahan hain haseena mallik unhain abhi isi waqt bulain yahan.

KS: sir maddam sir abhi bus dus minutes mei aati hi hungi arman ko scho chornay gaen hain.

AS: theek hai hum un say wahen mil lyn gay hum chaltay hain.

*****************

Here haseena dropped his son and about to sit in her Jeep , he pulls her and order her to sit in his car, she quietly follows his order and sits in the car and he drives towards his home. The come down and order her to follow him and she obey it. They enters in his house, and holds her arms very tightly. She hissed in pain. His eyes are filled with anger and a tears dropped from her eyes due to pain.

AS: haseena yeh tareeka hai kyun nahi bataya humain k tum Kahan ja rhi ho pata hai kitna dhondha tha tumhain, kiyà samjhti ho khud ko, ek Chitti chor k Chali jao gi phone nahi utho gi or kuch mahinay bad ek tasveer bheej di kyun?

HM: Anubhav tumhain ab humari zaroorat nahi hai Lavanya tumhain mil gae hai toh humaray honay ya na honay say kiyà farq parta hai tumhain, or waisay bhi tum hum say Kal bhar nafrat kartay thy or aaj bhi nafrat kartay ho hum toh bus tumhari zaroorat thy, I was only in your life to fill your sexual desires nothing else.

AS: ha tum Kal bhi humari zaroorat thi or aaj bhi ho. Tum kahen nahi ja sakti. Tum shaid janti nahi ho Kay hum tumharay sath kiyà kar saktay hain.

HM: achi tarha say hum tumhain jantay hain Anubhav, na Kal tum humari marzi k bina humaray qareeb aatay thy na hi aaj aao gay.

AS:or jahan tak hum tumhain jantay hain haseena na hi Kal tum nay humari kisi baat say inkar kiyà hai na Aaj karo gi.

HM: ha nahi Kar saktay hain inkar hum aaj bhi aaj bhi tumhari khawahish or tumhari khushi say barh k humaray liey kuch bhi nahi hai Anubhav.

AS: haseena jhoot mat bolo tum badal gae ho buhat daway karti thi tum apni mohabat Kay toh Kahan gae tumhari mohabat tumhara woh ishq, kehti thi na tum k ek lamhay bhi tum humaray bina nahi reh sakti toh kaisay guzaray hain tum nay itnay saal humaray bina bolo jawab do koi hai jawab.

HM: ha hum badal gay hain Anubhav par tum aaj bhi nahi badlay ho aaj bhi tumharay dil mei humaray liay utni hi nafrat hai jitni k pehlay hua karti thi.

AS: ghalti tumhari thi haseena hum Tum say nafrat nahi Karna chahtay thy agar tum hum say mohabat karnay ki ghalti na karti toh.

HM: ha ghalti hui hai hum say buhat bari ghalti hui hai hum say par kiyà karen dil par humara zor Jo nahi chalta. Tum apni nafrat nibhao hum apna ishq nibhaein gay. Aaj bhi humain tum say kuch nahi chaheay Anubhav tumhari nafrat hi kaafi hai humaray liay, Chalo koi toh rishta hai humaray beech Jo tum shiddat say nibhatay ho. Please humain janay do Anubhav.. arman humara intezar Kar rha hoga.

AS: tum thanee jao wahan sab tumhari rah deekh rhy hun gay hum kisi constable say keh k usay school say pick karwa lyn gay.

HM: par humaray beta kisi or k Sath nahi aana chahta hai.

AS: jitna Kaha hai utna karo constable adhay ghanty mei tumharay betay ko tum tak pohncha day ga jao tum ab.

******************

All constable were busy so he decided to pick arman himself.
It almost 45 minutes passed arman is not yet come in thanee, she becomes restless, she decides to call him on landline no of headquarter but no one pick the call.

HM: ya Allah arman theek toh ho ga na, Anubhav nay usay pick karnay kisi ko bheeja bhi ho ga ya bhool gaya hoga, nahi woh aaisa nahi Kar sakta, usay bhi arman ki kiyà fikar beta humara hai uska thori hai Jo usay fikar hogi hum ja k lay k aatay hain usay.

Meanwhile Santosh Sharma comes inside and handover her and said DSP sir wants to talk her, she takes and order Santosh to leave.

HM: Anubhav arman abhi tak thanee kyun nahi aaya tum nay Kaha tha k adhay ghanty mei constable usay thanee pohncha day ga , Kahan hai humara beta.

AS: relax haseena tumhara beta humaray sath hai hum adhay ghanty mei usay tumharay pass lay aaen gay. Don't worry hum usay koi takleef nahi dyn gay

HM: Anubhav humain yaqeen hai tum kisi ko kabhi koi takleef nahi day saktay ho par jaldi Lana hum intezar Kar rhy hain.

AS: theek hai
***************

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro