Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

PART#11

Present:

Haseena brings Anubhav at her home to take care him.

AS: haseena tum Kahan Chali gae thi, Kahan kahan nahi dhondha tumhain hum nay, ek bar phone bhi nahi receive kiyà humara , kyun chor aai thi tum humain, bad mei bus ek bar arman ki tasveer bheej di or Kaha k yeh tumhara beta hai phir kabhi rabta nahi kiyà na hi milnay ki koshish ki, Kam say kam humara jawab toh sunti jati.

HM: kehnay or sunnay ko aakhir kiyà bach gaya tha Anubhav tum nay apna faisala suna toh diya tha us raat k hum abortion karwa lyn, humaray pass ghar chornay k ilawa or koi rasta nahi tha. Woh faisala buhat mushkil tha humaray liay par layna para humain humaray bachay k liey.

AS: ghar chortay huay ek bar bhi tumhain humara khayal nahi aaya kaisay rahen gay hum tumharay bina yeh bhi nahi socha tum nay.

HM: Anubhav Jo hua usay bhool jao ab toh tumhara pyar tumhari Lavanya toh hai na tumharay pass, waisay bhi tumhain humari koi zaroorat nahi rhi woh Jo aa gae thi tumhari har khawahish pori karnay.

As: khawahish toh tum poori karti thi ab toh bus tanhai mitanay ka ehsaas hai.Hum kabhi chah Kay bhi us kay qareeb nahi ja paey kyun k kabhi dil nahi chaha us k pass janay ka humain. ( Holds her hand)

Arman comes and separate their hands.

Ar: uncle ap nay Ammi ka hath kyun pakra hai, ap humari Ammi ka hath nahi pakar saktay ho.

AS: kyun arman?

Ar: kyun k Ammi kehti hain k koi unka hath pakray toh unhain mana Karna. Kyun k sirf humaray Abu hi unka hath pakar saktay thy.

AS: haseena yeh kiyà hai?

HM:  Anubhav tum nay Sahi Kaha tha hum akelay duniya ka muqabala nahi Kar paen gay jagha jagha log humaray izzat utarnay par hun gay arman ko yeh seekh dayni zaroori thi ta kay woh Kam say kam apni maa ka khayal rakh sakay,or waisay bhi  arman ko Sahi ghalat ki tameez abhi say seekhani zaroori thi Anubhav warna humain dar tha k kahen woh apnay baap ki tarha kisi say aaisi khawahishain na kar baithay.

AS: haseena.

HM: arman ap uncle Kay Sath baitho hum un k liey khana lay k aatay hain.

AS: arman yahan aao beta. Humari goud mei baitho.

Ar: ji uncle.

AS: ar

Ar: ji uncle.

AS: arman hum apki Ammi ka hath pakar saktay hain humain haq hai.

Ar: par na ap humaray Abu hain na mama hain toh phir kyun?

AS: agar hum kahen k ap humaray betay ho or hum ap k Abu hain toh.

Haseena is listening.

HM: Anubhav yeh tum keep ya sekha rhy ho arman ko, arman beta aaisa kuch nahi hai.

AS: haseena arman ko pora haq hai apnay Abu k baray mei jannay ka, or yeh sach kab tak  chupao gi aaj na Kal usay sachai pata chalni hi hai.

HM: lekin Anubhav yeh sach kiyà tofan laey ga tum nahi jantay ho

AS: humain anjam ki parwah nahi hai.

Ar: uncle ap waqai humaray Abu hain.

AS: ha beta.

Ar: phir ap humaray sath kyun nahi rehtay.

AS: kyun k ap ki Ammi ap kay Abu say thora naraz thi isliay.

Ar:  uncle ab ap humaray sath hi rahen gay na.

AS: beta Abu kaho na ap. Ha bus ab ap apnay Abu k Sath hi raho gay hamesha k liay.

HM: Anubhav please tum arman ko jhoti tasali mat do , jab Kay tumhain achi tarha pata hai k arman tumharay sath nahi reh sakta.

Ar: Abu ap humaray sath khelain gay bhi humaray sath school mei bhi jaen gay, humain homework bhi karwaen gay na ap.

AS: ha hum ap k Sath khalein gay bhi apko School bhi lay jaen gay or apko homework bhi karwaen gay.

Ar: phir hum apnay saray doston say kahen gay k humaray Abu aa gay hain. Yehhhh.

HM: arman yahan aao ap abhi apnay doston say kuch nahi kaho gay Abu abhi sirf kuch din k liey aaey hain phir woh chalay Jaen gay.

Ar: par Abu nay abhi Kaha k woh hamesha humaray sath rahen gay.

HM: beta kabhi kabhi ap k Abu miltay aatay rahen gay ap say, kyun k ap k Abu bhi police mei hain agar woh ap k Sath rahen gay toh desh ki sewa kaisay Karen gay.

AS: haseena hum waqai apnay betay k sath rehna chahtay hain.

HM: lekin Anubhav Lavanya ka socha hai jab usko sach pata chalay ga toh kiyà hoga.

AS: hum usay sach bata dyn gay  waisay bhi Lavanya say zayda humain tumhari or arman ki zaroorat hai.

HM: Anubhav hum ab tumhari zaroorat pori nahi Kar saktay.

AS: haseena zaroorat sirf jism ki nahi hoti Baz dafa insan ko  kisi Kay pyar ki bhi zaroorat hoti hai, Jo k humain hai tumhari, pata hai in 6 salon mei hum nay sab say zayda humari Haseena ki kami mehsoos ki hai, buhat talash kiyà tumhain har ek say tumharay baray mei pocha , 5 saal har ek shehar mei talash kiyà hai tumhain par tum mili hi nahi, kiyà yahi tha tumhara pyar k ek bar bhi yeh jannay ki koshish bhi nahi ki k tumhara Anubhav zinda bhi hai ya maar gaya hai.

HM: Anubhav yeh tum kiyà keh rhy ho.

Pata hai us raat jab tum nay hum say Kaha tha k shaid tum pregnant ho toh hum nay kiyà faisala liya tha.

Past:

AS: lagta hai haseena so gae hai, he kissed her on her forehead.

" Haseena bus ab aur nahi ab hum tumhain or mushkil mei nahi dal saktay Kal hum tumhain sab kuch bata dyn gay"

He turns off the light and goes to his room.

AS: Haseena ab aur hum tumhain takleef nahi dyn gay, agar yeh sach hua toh hum bhi tumhain Sach batanay ki himmat Karen gay, par hum apnay dar ka kiyà karen hum nay sab ko kho diya hai par hum kabhi tumhain sochnay ka tasavur bhi nahi Kar saktay isi liay dartay hain tum say izhar karnay say , k kahen tum bhi auron ki tarha humain chor k na Chali jao , agar aaisa hua toh hum jeetay jee mar jaen gay, hum Tum say tum say zayda pyar kartay hain itna k tumhain khonay k khayal say bhi humain dar lagta hai, hum toh yahi chahtay thy k tum hum say nafrat karo tumharay dil mei nafrat jaganay k liay hum nay kiyà kiyà nahi kiyà, hum nay khud ko tumharay nazron mei giranay k liay tum say shart rakhi, ta kay tum humain chor jao par yeh mohabat bhi bari ajeeb cheez hai hum tumhain dour bhi Karna chahtay hain par kar nahi pa rhy hain, na hi tumhain khud say jor pa rhy hain, tumhain hum har tarha ab aazma chukay hain ab hum tumhain aur azmana nahi chahtay humain yaqeen ho gaya hai chahay koi bhi parsthiti ho tum humain dhoka nahi do ab shaid yeh dar bhi ahista ahista khatam honay laga hai, Jo larki bina pyar kay humari nafrat k sath humaray Sath reh sakti hai jis nay kabhi hum say pyar k badlay pyar nahi manga bus pyar hi pyar Kiya hum say woh ghalat nahi ho sakti, hum tumharay sath hargiz aaisa nahi Karna chahtay thy par hum kiyà karen maazi kay betay lamhay humain kisi par ab aasani say itebar Jo nahi karnay daytay. Par ab humain pora yaqeen hai tum par bhi or tumharay pyar par bhi , or ab hum izhar karnay ko bhi tyar hain haseena, ab tumhain bhi tumharay hissay ki khushiyan milain gi"

Next morning:

AS: good morning haseena kaisi tabiyat hai ab tumhari.

HM: hum theek hain.

AS: Chalo breakfast kar lo.

HM: ha or aaj humain thanee bhi toh Jana hai.

AS: aaj Tum kahen nahi ja rhi tumhain aaj ghar par aaram Karna hai.

HM: Anubhav hum theek hain ab please humain janay do humara Jana zaroori hai.

AS: acha theek hai par jaldi aana.

HM: theek hai.

She goes to the clinic for confirmation, and decided to confess his feeling, for this he arranged a candle light dinner. She returns home he was not there, she wrote something and leave for him, pack her bags and leave him forever. He called her again and again to tell her for surprise, but she thought he read the letter and want to talk her. She igoners his call, he came back home after disheartened, he called her but she is not at home he found a letter on the table his heart  broke down into many pieces after reading it, he continuously called her but she switched off her phone.

" Anubhav tum say dour Jana humaray liay aasan toh nahi hai par humain yeh faisala humaray bachay k liey layna par rha hai, hum toh tumhari nafrat k sath umar guzar daytay par hum kisi masoom ki Jan nahi lay laytay khas kar ek maa ho Kay, waisay bhi kuch dino mei tumhain humaray bina rehnay ki aadat ho jaey gi, par shaid humaray liey tumharay bina jeena buhat mushkil ho, jantay hain duniya hum say soo sawal pochay gi k humaray bachay ka baap Kaun hai isay shaid hum kabhi sachai bhi nahi bata paen gay, par tum chinta mat Karna yeh raaz bhi humaray shadi ki tarha humaray seenay mei dafan ho jaey na na hum nay kabhi tum say naam manga na hi apnay bachay ko naam daynay ka kahen gay kabhi, bus hum apna Anubhav tumharay pass choray ha rhy hain humaray Anubhav ka khayal rakhna"

******************

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro