Ben geldim...

Nasılsınız? Umarım keyfiniz yerindedir. Şu karantina döneminde sık sık gelmeye çalışıyorum. Yanınızda olmayı istiyorum, karakterlerimin de yanınızda olmasını istiyorum. Lütfen sizlerde desteklerinizi esirgemeyin.

Multimedia: Baran ve Ecrin

Aranızda hatırlamayanlar illaki olacaktır. Ecrin; Baran'ın kardeşi.

Ve finale planladığım kadarıyla iki bölüm kadar kaldı. En azından şu an ki planlarım bu yönde.

İyi okumalar.

~

"Ecrin de seni çok özlemişti." Baran'ın söylediği şeyle birlikte yüzümde kocaman bir gülümseme oluştu. Bende Ecrin'i çok özlemiştim. Sabah Baran erkenden arayıp, 'Ecrin seni çok özlemiş bugün bize gelir misin?' dediğinde hiç düşünmeden kabul etmiştim. Şimdi ise Baran beni almaya gelmiş ve onlara gidiyorduk.

"Bende onu çok özledim."

"Beni özlemedin mi?" Baran'ın muzipçe çıkan sesiyle birlikte dudağımın kenarında bir tebessüm oluştu.

"Her gün görüyorum ki seni." Tabii ki de bu söylediğim şakaydı.

"Bende seni her gün görüyorum ama..." Yolda olan bakışları çok kısa bir an için bana döndü. "Yine de çok özlüyorum seni." Bir insan her bir cümlesiyle iyi ki dedittirebilir miydi? O dedittiriyordu işte.

Her gün 'iyi ki' diyordum.

"Sadece," deyip koltukta ona döner şekilde oturup devam ettim. "Şaka yapmıştım. Sen yanımda olduğun zaman bile gittiğin zaman ne yapacağımı düşünüyorum ben. Çok özlüyorum." Bakışları anında bana dönse de araba kullandığını fark etmiş gibi tekrardan önüne döndü.

"Araba kullanıyorum biliyorsun değil mi? Bu sözlerini birazdan da duymak isterim sevgilim," dediğinde kaşlarım hafifçe çatıldı.

"Sanki hiç demiyorum." Mızmızlanmaya başladığımda dudağının kenarında hafifçe tebessüm oluştu.

"Diyorsun Yağmur Hanım diyorsun. Kızlar seni benden uzak tutuyor. Benim sözlümü benden çalıyorlar sen sadece gülüyorsun ama." Baran da söylenmeye başlamıştı.

"Ne yapayım? Kızayım mı kızlara? Beni sevgilimden ayırmayın diye..."

"Gerekirse kız tabii. Zaten sinirliyim o ikisine hâlâ." Evet kızların içmelerinin üzerinden bir hafta geçmişti ama Baran'ın kızlara olan sinirleri hâlâ geçmemişti. Ya da geçmişti ama bir daha yapmamaları için onlara oyun yapıyordu.

"Tamam sevgilim bence biz bu konuyu kapatalım." Kapatmazsak yine kızlara söylenmeye başlayacaktı çünkü.

"Bence de kapatalım," dediğinde sesi korumacı bir tavırla çıkmıştı. Onun bu haline gülerek onu izlemeye devam ettim.

Yandan da ayrı bir yakışıklıydı be!

****

"Yağmuy abla." Ecrin'in bağıran sesini duyduğumda gözlerim sesin geldiği yer olan merdivenlere çevirdim. Ecrin koşarak merdivenlerden iniyordu. Telaşla öne atıldığımda Baran çoktan hızlıca merdivenleri çıkmış ve Ecrin'i kucağına almıştı.

"Ben sana merdivenlerden yanında kimse olmadan inmeyeceksin demedim mi abiciğim? Bir de koşarak iniyorsun... Abi şimdi sana ne yapsın?" Baran'ın bu korumacı tavırlarına gözlerimden içinden taşıp çıkan şefkat ile bakmaya başladım.

Ahh güzel adamım benim.

"İsteysen beni ısıyabiliysin abiciğim." Başımı iki yanıma sallayarak gülmeye başladığımda, Baran da gülmüştü.

"Demek ısırabilirim küçük hanım... Benim daha iyi bir fikrim var ama." Kucağındaki Ecrin'le birlikte merdivenlerden inipte yanıma geldiklerinde uzanıp Ecrin'in yanağını öptüm.

"Düşündüm de bugünkü yemeğimi seninle paylaşabilirim Yağmur." Baran'ın söylediklerinden sonra ikimiz de aynı anda Ecrin'in üzerine doğru saldırdık. Saldırdık derken yanlış anlamayın lütfen! Sadece onu yiyerek eğleniyorduk işte.

Ecrin'i koltuğa yatırıp gıdıklamaya başladığımızda, "Yaaa yapmayın," diyerek cırladı. Ecrin bir yandan gülüyor bir yandan da bizim elimizden kurtulmaya çalışıyordu.

"Yaa hep bana yapmayın." Ecrin'in sözlerinden sonra göz göze geldiğimizde ona göz kırparak Baran'ı gösterdim. Gözlerini kırpıştırarak beni onayladığında bu sefer hızlı bir şekilde Baran'a yöneldik. Ecrin, Baran'ı gıdıklamaya başladığında ben ise Baran'ın kafasını ısırıyordum. Evet, yanlış duymadınız tam anlamıyla kafasını ısırıyordum şu an.

"Ahh Yağmur." Ayy bu sefer galiba fazla derinden ısırmış olacaktım ki hafifçe bağırmıştı.

"Efendim sevgilim." Başını ısırmayı bırakıp masum masum bakmaya başladığımda beni hızlıca kollarımdan tutup altına doğru aldı.

"Yaa kandırdın beni kandırdın." Küskünce konuştuğumda gülerek beni gıdıklamaya devam etti.

"Yaa sen misin beni ısıran... Böyle yaparlar işte sana." Gıdıklamaya devam ettiğinde kendimi tutamayarak kahkaha atmaya devam ettim.

Ahh çok fenaydım.

"Yaa bırak." Ellerimle bende Baran'ı gıdıklamaya başladığımda o an Ecrin'in üzgün sesini duyduk.

"Beni unuttunuz beni unuttunuz." Baran'la gülerek birbirimize baktığımızda, hızlıca Ecrin'e yöneldik. Ecrin gülmeye başladığında, başının üzerine bir öpücük kondurdum.

Evde üçümüzün kahkahalarından başka bir şey duyulmuyordu.

~

Evet, bölümü nasıl buldunuz bakalım?

Beğendiniz mi?

Baran, Ecrin ve Yağmur üçlüsü desem?

Lütfen desteklerinizi esirgemeyin 🌸

İnstagram: mavininhikayeleri

Sizleri seviyorum.

💙