
1.2
Ben geldim splğsğsğsğdş
Nasılsınız? Gece gece kısacık bir bölümle geldim ğsğsğddğd ve bana kızacağınızı bildiğim için yayınlayıp kaçacağım sğsşğdğdğ
Multimedia: Baran 🖤
~
"Aç şu kapıyı Baran! Napıyorsun sen ya?" diye kendi kendime söylenmeye başladım.
"Bugün buradan gerçekleri konuşmadan çıkmayacağız."
"Gerçek falan yok. Aç kapıyı, gideceğim ben." Kapıyı yumruklamaya başladığımda bunun gereksiz bir hamle olduğunun tabii ki de farkındaydım. Ama şu kapı açılsın istiyordum. Baran arkadan ellerimi tuttuğunda, ellerimi ellerinden kurtarmaya çalıştım.
"Canın acıyacak Yağmur, yapma." Durdum.
"Baran yapma," diye mırıldandım çaresizce. Yapmasındı. O böyle yaptıkça, beni böyle güzel düşündükçe benim canım yanıyordu. Ellerini sıkıca tutup, güven veren bedenine sıkıca sarılmak istiyordum. O eşsiz kokusunu içime çekmek, onu çok sevdiğimi söylemek istiyordum.
Yapamıyordum.
Ben bunların hiç birisini yapamıyordum.
"Neden Yağmur?" Sesi boğuk çıkmıştı. Bu sorunun cevabı ben de değildi ki.
"Özür dilerim," diye mırıldandım.
"Yağmur özür dileme artık. Özür dileme, sadece anlat. Bana 'kalbim' dediğin kişiye anlat." Doğruydu.
Baran benim kalbimdi.
"Söylersem," diye mırıldandım. "Söylersem gerçekleri güvendiğin herkes yerle bir olur. Söylersem gerçekleri güvendiğin dallarını kırarım, senden geriye enkaz kalır. Ben bunu istemiyorum. Kalbim dediğim adamdan geriye bir enkaz kalsın istemiyorum.."
~
Nasıl buldunuz?
Sizce Yağmur neden bahşediyor?
Şunu söylemek istiyorum. Yağmur uzun süren bir hikâyem olmayacak. Her şeyi tadında bırakacağım.
Beğenmeyi ve yorum yapmayı lütfen unutmayınız! ⭐️🌟
İnstagram: mavininhikayeleri
Sizleri seviyorum.
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro