****
Akın bana sürekli senden bahsediyor'İyi olduğunu söylese de Derin'in sesi iyi gelmiyor' diyordu.Bunun benim yüzümden olduğunu bile bile daha fazla sessiz kalmaya dayanamadım.
Her şeye rağmen biriktirdiğim ilk paramla pasaport çıkartıp senin yanına gelmek için bilet aldım.

Ama yapamadım yine önüme engelleri çıktı Geleceğim günden bir kaç gün önce elime Ceyhun'la gayet mutlu olduğunu gösteren fotoğraflar geçti.O zaman beni unuttuğuna kendine yeni bir hayat kurduğuna inandım ve o gün Ceyhun'dan bir kez hatta binlerce kez daha nefret ettim.Benim sana sarıldığım gibi Ceyhun'da sana sarılıyordu.O gün vaz geçtim her şeyden, belki de bu yaptığım hata seninle güzel mutlu bir geleceğimiz olmayacağına bir işaretti.

*****

"Derin" diyerek Gökmen sayıklamaya başlayınca çantamı hızlıca omuzumdan bir kenara atıp elimle alnına dokudum yanıyordu.Hemen ilaçlarını vermek en iyisiydi.Odadan çıkıp koşarcasına mutfağa girip bir bardak su doldurup yanına gittim.Gökmen belli belirsiz bir şey sayıklıyordu.Bardağı komidinin üzerine bırakıp poşetten ilaçları çıkardım.Eczacı nasıl kullanılacağını üzerine yazmıştı.Gökmen'i kaldırmak için boynundan tutuğumda Gökmen gözleri kapalı bileğimden sıkıca kavramıştı.Titrek sesiyle "Defol "demişti.Bana "hoşgeldin ilkim "diyen adam beni kaba bir şekil de kovuyordu.Belki hastalığının etkisiyle böyle davranıyordu bilemiyorum ama bana bu kelimeyi kullanması kalbimi parçalara ayırmıştı.Yine de onu böyle bırakamazdım.Oğlum için Gökmen'e yardım etmeliydim.

Tekrar yataktam kaldırmaya çalıştığımda "Defol burdan İpek bu sefer beni kandırmana izin vermeyeceğim" diyerek beni kendinden iterken hayretler için de elinden düşen fulara dikkat kesildim.Bu ipek fuları bana Gökmen liseden mezun olduğumda almış kenarına da annesine ismimizin baş harflerini işletmişti.O zamanlar annesi daha iyi sayılırdı.Benim bile nerde kaybettiğimi bilmediğim bu şalı nasıl bulmuş olabilir.Boğazımı temizleyip

"Ben İpek değilim aç gözlerini Gökmen "dedim kalın bir sesle.

"Yalan söylüyorsan, bir kere kandırdın bir kere daha neden yapmayasın?Çık git evimden, odamdan hayatımdan"derken iyice tiremeye başlamıştı.Ambulans çağırmak en iyisiydi.Gökmen'in elinden kurtulup çantamın içinde telefonumu aramaya başladım ama bir türlü bulamıyordum.Çantamı boşaltım telefonumu bulduğum da "Derin"derken gözlerini açmış bana dikkatlice bakmaya başlamıştı.Telefonumu bırakıp yanına gidip oturdum.

"Benim Derin"

"Ispat et o zaman "Gökmen'in sesi iyice derinden çıkıyordu.

"Nasıl?"

"Bilmiyorum sadece ikimizin bildiği bir şey söyle"Biraz düşündüm ama aklımabir şey gelmemişti."Yalancı "derken gözleri üzerine kapanıyordu.

"Biz birbirimizin ilkiydik"dedim utana sıkıla.