2 Hafta sonra..

Genç kız elinde tepsiyle siparişleri yetiştirmeye çalışırken soluk soluğaydı.Bir iş adamının kızı büyük bir restaurant da garsonluk yapıyordu.

Ne İronik bir durumdu acaba (!)

Oysa bir yandan kendisini okutma çabaları..

Az önce bacaklarını örten önlüğüne kahve dökülmüştü. Kahverengi lekeden nasıl kurtulacağım derken mümkünse eline koluna dikkat ediyor,patronunun kulağına şikayet götürmemeye çalışıyordu.

Tepsideki yemekleri nezaketle iki kişinin önüne bırakırken ''Afiyet olsun'' diye mırıldanıp masadan ayrıldı.Tam o sırada kapıdan,takım elbiseli yeşil gözlü,saçları kömür karası bir adam girdi. Oldukça ciddi ve resmi görünen adam Eslem'in ilgi odağı olurken çok geçmeden toparlanıp kendisini soyunma odasına attı.İş anında oldukça heyecanlı ve sakar olurdu.Kurumuş dudaklarını diliyle ıslatarak yeni bir önlükle yeniden işine döndü.

''Oha!'' dedi Buse.Bu mekanda iyi anlaştığı tek iş arkadaşı oydu. ''Şu tepsiyi al.Hemen Atalay beyin masasına git!'' dedi Eslem'in eline bir de kalem kağıt tutuşturarak.

Eslem anlamayarak ''O kim be!'' diye sorarken etrafına bakınıyordu.Ki zaten o yeşil gözlü adamdan başkası olamazdı.

Buse'nin zoruyla masaya doğru giderken yüzüne yerleştirdiği gülümsemeyle ''Ne alırdınız?'' diye sordu.

Adamın yüzünü çevreleyen sakalları yakından bakınca daha bir karizmatik görününce Eslem vereceği cevabı bekledi.

Atalay genç kızın yüzünü inceledi. Öyle dingin bir mavilerle karşılaşmıştı ki kaşlarını yukarıya kaldırmadan edemedi. ''Az önce kaç kez bağırdım ama anca duyuluyor demek ki.'' Atalay yeniden yeşil gözlerini imayla önündeki menüye dikti. 'Böyle güzel bir hatunun garsonlukla ne işi olur?' diye içinden geçirdiğinde ise boğazını tazeledi.

''Efendim maalesef hafta sonu en fazla iki ve üç kişi çalıştığımız için hafta sonu,bir hayli yoğun ve dalgın olduğumuzdan hafta sonu normalde bizim için en yoğun gün ilan edildiğinden biz çalışanlar adına sizden özür diliyorum efendim'' Eslem derin bir nefes aldı. Bu daha çok hafta sonu çalışmaktan şikayetçiymiş gibiydi. Ayakta durmaktan bacakları birazdan çökecek gibiydi. Her zaman her müşteriye laf anlatmak onun için günlük bir rutin haline gelmişti.

''Anladık be kadın hafta sonu!''

''Neler oluyor burada?'' Eslem bir yerlerden çıkarmış olduğu sesi işiterek döndü arkasını.O sırada kaç haftadır göremediği yüzü ilk defa karşılaşıyormuşçasına iyice baktılar birbirlerine.

Eslem'in tek bir mimiği dahi oynamıyordu.

Koray bir an şaşkınlığını gizleyemedi. Kızı baştan aşağıya süzdü. Ve saniyeler sonra burada çalıştığına inanamadı.

''Ayh iyi ki geldin Kori'' sessizliği bozan Atalay gözleriyle Eslem'i işaret etti. ''Her zamanki gibi deli,kendini beğenmiş,özellikle de çok çeneli'' en son kelimesine baskı uygulayarak devam etti.''Garsonlarla uğraşıp duruyordum işte.''

Eslem daha fazla dayanamadı hakaretlere. Karşısında cumhurbaşkanı bile olsa yeri geldiğinde lafını çoğu zaman esirgemezdi. Tıpkı Koray Seçkin gibi..

''Ya sen ne diyorsun be! asıl biz sizlerden uğraşmaktan bıktık. Hayır pilotta değilsiniz ne bu havalar? hani hatırlatayım,bizde insanız.''

''Sizin buranın müdürü nerede?'' Atalay ayağa kalktı. Eslem o an anlamıştı.

Tamam bu sefer kovulması an meselesiydi.

Atalay kızın omzuna çarparak ilerleyecekken bir el onu durdurmuştu.

Koray..

''Otur şuraya hiç bir yere gitmiyorsun!''

''Şu gevezeyi bir ispiyonlayıp geliyorum hemen.''

''Atalay hayır dedim.Ortada büyütülecek bir şey yok.Otur!''

''Bırakın ya kime şikayet ediyorsa etsin.Benim Allahtan başka kimseden korkum yok.''Eslem olabildiğinde dik durmaya gayret etti. Mekanda çoğu kez kavga çıkarmıştı ama her seferinde bir mucize gerçekleşmişti onun için.

''Allahım Çıldıracağım!'' dedi Atalay bir kahkaha atarak''Kızım bak seni liğme liğme eder köpeklere veririm.Geveze!''

''Hadi ya! sıkıyorsa yapsana öyle bir şey!'' Atalay kıza iyice yaklaşırken daha ilk görüşten aşinası olduğu gözlere baktı.

Hayatta kolay şeylerden etkilenmek zor olmalıydı.

Ama bu kız zordu.Fazlasıyla hemde..

Koray nedensizce bu durumlarından rahatsız olarak elini yakın arkadaşının karnına koyup uzaklaştırdı.

Mekanın müdürü aniden diplerinde bitince ''Bir sorun mu var efendim?'' diye sordu iki gergin adama bakıp.Koray inkar edip bir şey olmadığını küçük bir tartışma çıktığını ve aralarında halletiklerini söyledi.

Eslem onların siparişlerini almadan kasaya yönelirken elindekileri Buse'ye verdi. ''Git kendin ilgilen...''

***********

Koray her dakikada her saniyede ,gözlerini ayırmaksızın bakıyordu ona.

Boş ve ifadesiz..

Bazı şeyleri söylememek en doğrusuydu.

Koray ağzında büyüttüğü,bir türlü yutamadığı lokmayı sonunda bir bardak dolusu suyu içerek giderdi.

Eslem'le gözleri buluştuğunda genç kız utanarak kaçırdı gözlerini.

Koray gülümsedi.Bütün herşeyi onun ağzından dinlemek istiyordu.
O kısacık geçen gecenin ardından,buna ihtiyacı vardı.Evet uzun bir sohbet.

''Artık birileriyle daha çok görüşeceğimize benziyor '' Atalay kıza yeniden bir bakış attı. Elindeki kadehi buraya yan gözle bakan genç kıza kaldırırken Eslem gözlerini devirip yerinden ayrıldı.

"Atalay.O kızı etrafında görmeyeceğim tamam mı?"

Atalay müşteriyle ilgilenen kıza bakarken "Orasına kesin bir şey diyemem Kori." diye mırıldanarak konuştu.

"Ben şu hesabı verip geliyorum.Sende geç arabaya hemen." Koray daha fazla uzatmadan Atalay'ın masadan kalkmasını bekledi ama nafile.

Genç Adam adımlarını Eslem'in olduğu tarafa yöneltirken ona yetişmek için elini beline koyarak kasaya kadar beraber ilerlediler.

"Senden arkadaşım adına özür dilerim.Bak, sana her ne yaptıysa salla gitsin tamam mı? O hep öyledir"

"Belli.Ağzımı bozmak istemiyorum ama ahlaksızın teki.Oldukça da burnu havada."

Eslem utanarak hesabı ödemek isteyen adama yardımcı oldu.Ağzını açtığı an lanet olası o çene bir türlü durmuyordu ve Koray'ın da bunu fark etmesi uzun sürmemişti zaten.

İkide bir elleri ceplerinde Eslem'e bakıp gülüyor, mavi gözlerindeki irisleri bir küçülüp büyüyordu.

Bu kız mucize eseri yaratılmıştı sanki.

"Bak ne diyeceğim.." Koray cümlesini devam ettirmeden kıza odaklandı."Seni tam da burada bulmuşken bana bir şeyler anlatmanın bilincine vardım.Sence?"

"Neden hakkımda bu kadar şeyi bilmek istiyorsun ki?"

"Çünkü bilmek istediğim için istiyorum."

"Sen hep böyle kafa karıştırıcı laflar mı kullanırsın?"

"Gerekirse evet." diye konuştu hiç tereddüt etmeden.Kızı ya incitirsem diye düşünmeden edemedi bir yandan.

*********

Kalbim en derinlerinden gelen değişik seslerle atmaya devam ederken gözlerine kenetlendim.

Ne demeliydim ki şu anda.Zaten nutkum tutulmuş dilim lal olmuştu.

En sinir olduğum kişi,yani Atalay denen adam garip bir şekilde Koraya ''Kori!'' diye seslenirken anca kendime gelebilmiştim onun sayesinde.

Koray gözlerini bir an devirip oflarken ''Bu herifi geberteceğim.'' dedi benim duyabileceğim şekilde bağırarak. ''Normal bir ismim yokmuş gibi..'' dudaklarımı gülmemek için büyük bir çaba ile kasarken önüme bakıp başımı iki yana salladım.

Sahi bizim konumuz neydi?

"Bak,akşam yine bir toplantı yemeği için burada olacağım.Kısa sürecek olan bir yemek.Ozamana kadar bekler misin?"

Pes ederek omuzlarımı düşürdüm."Saat 10'a kadar restoranda çalışıyorum zaten.Beklerim."

Yüzünde beliren bir tebessüm kısa bir anlığına silinirken "Güzel.." diye mırıldandı memnun bir ifadeyle."Görüşürüz"

Ardına bakmadan Atalay denen herifin yanına ilerlerken kısa bir süre sonra mekanı terk etmesi,benim derin bir nefes almama sebep olmuştu.

Akşama buraya gelecekti.
Ama işi için..

Ortada bilmediğim bir şeyler vardı.
Bir şeylerin olduğunu hissettiğim ama tam olarak bilmediğim.

Ne denirdi buna...
Hah! Dikkatsizlik,Cahillik..

Ama beni nedensizce heyecanlandıran şey onu bir toplantı nedeniyle buraya getirtecek olması..

Ah Buğra..
Sen artık telefonlarımdan sildiğim fotoğrafların kadar eksildin gözümde.

Böyle olmasını ne sen isterdin ne de ben.
Tek bir gecede sevgilimken artık bir eşim,kocam olacakken..

Dolan gözlerim anında görüş alanımı bulanıklaştırırken kendime gelip ellerimle yukarıya bakan gözlerime yelpaze yaptım.

Kendine gel Eslem.

Giden gitti,gittiği günde bitti.

Bekle bakalım Eslem,hayatına birden mucize gibi giren sana garip şeyler hissettiren adamı bekle ve konuş..

Bu hayatta hep en iyi kararlar aldın bunda da yolundan dönmeyeceksin..

****