"Neden bu kadar acele etmemi söyledin?" Bilmeyerek gibi yaparak ağzındaki baklayı çıkarmaya çalışıyordum onca derdim yokmuş gibi.
Tanrım birileri bana açıklama yapsa çok mu şey kaybederim!!

Bir oteldeydik.
Koray camın kenarındaki deri koltukta oturmuş bende ayak ucuna oturmuş ona tepeden çaresiz bakışlar atmaktaydım.
Gözleri dalgın dalgın gidip geliyordu ve ellerimi bacaklarına koyarak çenemi dizine yasladım.
"Bir şey söylemeyecek misin gerçekten?"
Dikkatini çekebilmiştim.
Gözleri gözlerimi bulduğunda hafif bir tebessümle saçımın bir tutamını kulağımın arkasına sıkıştırdı.

Parmaklarının tersiyle yüzümü okşadı.
Bu gıdıklanmama sebep olurken içim huzurla doldu.
"Etrafım,bana kin ve nefret beslemiş düşmanlarla dolu." Dedi sakin bir sesle.
Pür dikkat ona odaklanmıştım şimdide.

"Bu zamana kadar,Leyla'dan başka hiç bir kadına hayatıma yer vermedim.Sen hariç."
Yüzümü okşamaya devam ediyordu.
Bu sefer yüzüme eğilip dudaklarıma sıcak bir öpücük kondurdu.
Bu dudakların tadını özlemiştim.Yalan yoktu.
"Başta oğlum ve sen olmak üzere,sizi bu düşmanlardan korumak için elimden gelen herşeyi yaparım.Ve bundan asla bıkmam,zevk duyarım.
Eslem,hayatıma girdiğinden beri sen tam burdasın." Dedi kalbinin üzerine elini koyarak."Oğlumun tam yanındasın"

Gözlerim dolmuştu.Söyledikleri içimi,bütün yaşam organlarımı delicesine aşık ederken,elini alıp tuttum.
"Ve sana şunu söyleyeyim ki,ben bir kez daha babalık bile yapmaya hazırım.Eksik kaldığın o duyguyu sana yaşatmaya hazırım.Herşeyi hak eden bir kadına neden bütün güzellikleri sunmayayım ki?"

Ayaklarının ucundan kalkarak biranda ona sıkıca sarıldım.
Allahım,görüyor musun karşıma ne güzel bir adam çıkarttığını?
Ben elim kolum bağlıyken,onun için hiçbir şey yapamazken,onun birden fazla kendine görev edinmesi.
"Karşılık beklemiyorum" dedi içimdekileri okumuş gibi.
Dizlerinin üzerine oturmuş,başını göğsüme yaslayarak sıkıca sarılmıştım.
"Leyla gibi gitme,yeter."

Gitmeyeceğim.
Gitmeyecektim..

___

Eve ulaştığımda Selini koltuğun üzerinde horlayarak hayvan gibi uyuduğunu görmeyi beklemiyordum.

Ev yine duman altıydı ve en son Birkanın doğum gününden beri görüşmüyorduk.
Bir bacağı koltuğun üstünde diğer bacağı koltuktan sarkmış olan arkadaşımı dürterek uyandırdım.

"Oyyt!" Diyerek başını birden kaldırıp gözlerini açtığında etrafına bakıp geri yattı.
Galiba iyi şeyler olmamıştı.
"Selin kalk bu ne hal!"

"Eslem bi dur ya,kendime geleyim."

"Ne zamandan beri uyuyorsun kızım sen akşam oldu"

Elleriyle alnını ovarak oturma pozisyonuna geldi.
Yaptığı topuz haliyle dağılmış,göz boyası yanaklarından akmış ve alt pijaması dizlerine kadar sıyrılmıştı.
"Akşam mı oldu? Saat kaç?"
Telefonuna uzanmaya yeltendiği an sinirli bir şekilde "sekiz buçuk" dedim."Git bi elini yüzünü yıka,toparlan.Konuşacağız"

Başını sallayıp ayağa kalktığında resmen sarhoş sarhoş yürüyerek banyoya girdi.
İçerideki şu sigara kokusunun da gitmesi için pencereyi kısa süreliğine açtım.Etrafı topladım.İyi şeylerin olmadığı kesindi.Selin benim neredeyse çocukluk arkadaşımdı.
Onu iyi tanırdım.

İki üç dakika sonra,saçlarını düzeltmiş,akmış makyaj temizlenmiş,bir kont pantolon ve kazakla içeriye gelmişti.
Evet,eskisinden daha iyi görünüyordu şimdi.
"Şimdi anlat bana,neler oldu?"

Ellerini birbirine bağlayıp dirseklerini dizlerinin üzerine koydu.
Dudaklarını birbirine bastırdığı anda gözlerini kapayıp açtı.
Gittikçe artan merakıma yenik düşmek üzereydim.
"Doğum gününde resmen rezil oldum.Rezil!"

Kaşlarımı çattım.Devam etmesini ister gibi başımı salladım."Orospunun biri içeceğime ilaç koymuş,sarhoş etti beni.Pastasının üzerine düştüm.Birkanın dudaklarına yapıştım." Hızla alnına vurdu."O kadar net hatırlıyorum ki,partideki herkesin bana güldüğünü.Allahım eteğimi açıp şu taktığım sahte zenci popusunu göstermek de neyin nesiydi!"

Bir anda gülme krizi tutmuştu.
Dudaklarımdan bir hıçkırık koptuğunda koluma çok sert bir şekilde geçirdi."Gülme Eslem!! Rezil oldum diyorum ya ben napıcam bittim ben haberin var mı! Okulda Birkanın yüzüne nasıl bakacağım?!"

Kalçası ve poposu gayet orantılıydı.
Ona başından beridir vücudunda hilelere yer vermemesini söylemiştim ama dinlememişti.
"Tamam sakin ol.Birazcık sınırları aşmışsın evet ama sonuçta bu senin elinde olan bir şey değil.Birkan anlayışlı bir çocuktur sorun yapacağını zannetmiyorum.Senin asıl işin  Rezil olmakla değil.İçeceğine o ilacı koyan kızın kim olduğu.Belli ki seni Birkandan kıskanmış."

"Haklısın,bende onu düşünüyordum zaten.Ah onu bir bulayım var ya! Kendi ellerimle böyle liğme liğme edeceğim onu!"

"Kız bizim fakülteden mi?"

"Evet! Birkan sadece okuldaki arkadaşlarını davet ettiğini söylemişti.Dışarıdaki arkadaşlarıyla daha önceden bi kutlama yapmış."

"Tamam işimiz kolaylaşır o zaman." Rahatlayarak arkama yaslandım.
Selin'i o an pastanın üzerine düştüğünü hayal ediyorum da..
Herkesin önünde bende çok utanırdım tabii.
Empati yapmaya çalışıyordum.
Sanırım sonuna kadar haklıydı.
Ona masum bakışlarımı atarken zoraki olsa da gülümsedi."Sen neler yaptın bu gün?" Diye sordu.
Evet, nereden,hangisinden başlayacağımı bilmiyordum.
Leyla olayı vardı,babam mesaj atmıştı.
"Anlatacaklarım çok aslında.Bir günde birden fazla olay yaşamak bu olsa gerek.Yemek hazırlayacağım öyle konuşuruz olur mu?"

Başını salladığında benimle birlikte mutfağa geldi.
Ah! Kömürü unutmuştum.
Benim minik kedim.."Ee kömür nerde!? Of mamasını verecektim ben onun aptal kafam!"

"Ya dur! Ben verdim onun mamasını.Hatta bitirdi bile.Minnoş buralardadır." Deyince içim huzurla doldu ve etrafıma bakındım.
"Selin sen dolaptaki yemekleri ısıtıp bir de yağsız salata yapar mısın kuzum.Kömürü gün boyunca neredeyse hiç görmedim."

"Tamam hallederim ben."

Mutfaktan çıkarak "Kömüüür!" Diye hafifçe bağırdım.
Kendi odama girdiğimde bacağıma bir şey dolandı ve siyah tüylerini görür görmez onu kucağıma aldım.
"Kuzuum,anne seni özledi ama.Demek buradaydın."
Çenesinin altını okşarken mırlamaya başlamıştı, yumuşak tüylerinin arasına bir öpücük bıraktım.
Aklıma gelen fikirle cep telefonumu çıkartarak Kömürle birlikte samimi bir pozla fotoğrafımızı Koray'a gönderdim.
"Onu da senin gibi özledim."

Yatağıma oturup kömürü bacaklarımın üzerine koydum.Tüylerini okşarken telefonum titredi.

"Kusura bakma güzelim.Gözlerimi senden alamıyorum."

"Bu arada Can fotoğrafı gördü.En kısa zamanda kömürü görmek istiyor"

Yazdıklarını okuduktan hemen sonra bir anlığına mutlu olabilmek bile benim için büyük moraldi.
Hevesle cevap verdim.
"İstediği zaman gelip görebilir :)"

Bir kaç dakika sonra o da whatssApptan görüntü atmıştı ki Kömür tepeme tırmanmak üzereydi.

"Bir mühendis olarak çok mu kötü olmuş??"

Evin güzelliğine baktıkça bakasım gelirken Can'ın proje ödevinin olduğu aklıma geldi.
Hayatımda bu kadar güzel maket bir ev görmemiştim.
Harika olmuştu resmen.

"Gerçi bir çoğunu Can yaptı.Göreceksin bak benim oğlum da mühendis olacak."

Dudaklarımda bir tebessüm oluşmasını sağladığı anda dönüp fotoğrafa bir daha baktım.
Kesinlikle yüksek puan alacaktı,emindim.

Tam o esnada Selin "Eslem hadi,yemek hazır!" seslendiğinde "geliyorum!" Diye cevap verip kömürü kucağımdan indirdim.
Telefonumu şarja taktığımda kömürün başını son kez okşadım.

————————
Gönderen: Koray

"Eslem,daha fazla dayanamayacağım sana söylemem gereken şeyler var."

"Emin ol ki Herşey senin iyiliğin için.Asıl şimdi söylemezsem bana kızacaksın."

"Gerekirse sana herşeyi söylemeye hazırım"

"Eslem,Babanı tanıyorum.."
_____________