Dziennikarz: -dreamingdaisy
Gość: -niekreatywna-

So, 10.04.2021r.

❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀

„ -niekreatywna- i rozmowa o podążaniu za marzeniami‟

-dreamingdaisy
Witam wszystkich bardzo serdecznie! Pierwszym gościem, jakiego goszczę w wywiadzie jest
-niekreatywna- ! Niesamowicie się cieszę, że możemy porozmawiać!

-niekreatywna-
Ja też bardzo się cieszę, że przypadł mi zaszczyt "pierwszego przesłuchiwanego" :))

-dreamingdaisy
Zacznijmy od twoich początków, widzę, że dołączyłaś w 2017, co było powodem założenia konta na tym portalu?

-niekreatywna-
Będę szczera i przyznam się, że nie do końca pamiętam - wiem, że szukałam miejsca oferującego darmowe czytanie książek. Przez pierwsze kilka miesięcy (jeszcze 2016) jedynie czytałam książki na Wattpadzie, dopiero później pomyślałam, że założę konto. A, choć teraz lekko uśpione - w 2018 ruszyło pełną parą i zaczęłam pisać własne utwory.
Tak naprawdę głównym powodem założenia konta było to, że wszystkie czytanie przeze mnie książki były w jednym miejscu - chciałam sobie troszkę uprościć życie ;)

-dreamingdaisy
Bardzo ciekawie! Twoje konto bardzo się rozwinęło przed te kilka lat! Jeszcze niedługo i osiągniesz równy tysiąc obserwujących! To jest naprawdę coś niesamowitego! Zaciekawiła mnie Twoja nazwa, "niekreatywna" - skąd wzięłaś pomysł na tą bujną ksywkę?

-niekreatywna-
Zabawna sprawa, bo wiele osób o to pyta. Moją pierwszą nazwą była "zorororo" i nie jestem nawet pewna, co miałam na myśli! Pod koniec 2019 roku zaczęłam pracować nad estetyką konta, co wiązało się ze zmianą nazwy - chciałam też odciąć się od starego nicku i rozpocząć nowy rozdział. Przez kilka tygodni dość często zmieniałam nazwy, aż w końcu pomyślałam - skoro jestem na tyle niekreatywna, że nie mogę nic dobrego wymyślić, to dokładnie tak się nazwę. Jak widać, świetnie się to przyjęło!

-dreamingdaisy

Szczerze mówiąc jakbyś nadal nosiła nazwę "zorororo" pytałabym się o jej znaczenie, ale przyprawia ona o śmiech! Teraz zapytam o karate - jak dobrze wiem, trenowałaś je aż przez pięć lat! Dobrze wspominasz te czasy?

-niekreatywna-
Szczerze mówiąc, to ciężko mi to jednoznacznie określić. Od kilkunastu lat zmagam się z dużą nadwagą, (choć ostatnio duuużo schudłam), więc treningi karate zaczęłam po to, by w moim życiu pojawiła się jakaś aktywność fizyczna. Wkładałam w to duży nakład pracy i każdy trening był dla mnie okazją do wielu rzeczy - do nauki czegoś nowego, wyżycia się w przypadku gorszych dni, rozrywki. Po kilku latach jednak stały się dla mnie obowiązkiem przez mój coraz bardziej napięty grafik. Nie chciałam się do niczego zmuszać, więc podjęłam decyzję o zrezygnowaniu z karate. Na zawsze jednak zostawiło ono na mnie swój ślad i dobrze będę wspominać te czasy - zdarza się nawet, że mi ich brakuje.

-dreamingdaisy

Pięć lat to naprawdę dużo! Czasem jednak trzeba zrezygnować z pasji, z czegoś co jest dla nas życiem, dla dobra innych rzeczy. Karate kojarzy się ze sportem dla mężczyzn, chociaż sama kiedyś zastanawiałam się nad nim! Czy nie uważasz, że ten sport nie jest dla kobiet?

-niekreatywna-
Nie, absolutnie tak nie uważam. Mój sensei - trener - nikogo nie wykluczał i wszyscy byliśmy traktowani równo, może dlatego też mam takie zdanie, a nie inne. Podczas swojego rozwijania się w sztuce karate byłam w dwóch różnych grupach dzielonych umiejętnościami i w obu były zarówno dziewczyny, jak chłopcy. Moja dawna znajoma z treningów, jeśli dobrze kojarzę, ostatnio walczyła na zawodach karate o tytuł mistrzyni Polski, a jeszcze przed pandemią jeździła za granicę. Nie uważam też, że jakiekolwiek dyscypliny są tylko dla kobiet lub dla mężczyzn - trzeba sięgać po marzenia i nie przejmować się ogólną opinią. Gdybym nie zrezygnowała z tego sportu, to jako ambitna osoba podejrzewam, że sama osiągałabym jakieś sukcesy w tej dziedzinie ;)

-dreamingdaisy

Ojej, pięknie to ujęłaś! Marzenia to ogromna część życia! Myślę, że bez nich nie byłoby ciekawie! Odnośnie marzeń: jesteś bardziej marzycielką, która marzy i marzy i nic z tego, czy wszystkie marzenia stara się wykonywać? Może masz jakieś nierealne marzenia?

-niekreatywna-
I kolejne interesujące pytanie - chyba się muszę zapoznać jeszcze bardziej z twórczością waszej redakcji! Choć kiedyś uważałam się za marzycielkę, to jako człowiek przeszłam ogromną zmianę i już tak nie uważam. Teraz, jeśli chciałabym coś osiągnąć, nie nazywam tego nieosiągalnym marzeniem. Nazywam to planem do realizacji, który wykonam w swoim życiu. Zmieniłam swoje podejście i myślę, że na lepsze - co nie zmienia faktu, że czasem zdarza mi się rozmarzyć i zanurzyć się w "swoim świecie".
Myślę, że dobrym przykładem na to jest Wattpad - kiedyś moim marzeniem było 200 obserwujących, a teraz 1000 dudulinków to mój cel :)

-dreamingdaisyMyślę, że każdy kiedyś w życiu wyjdzie z etapu marzeń, zacznie realizować swe plany. Niektórym potrzeba więcej czasu, nielicznym mniej! A co do twojej zaskakującej liczby obserwujących, wszyscy zgromadzeni nazywają się "dudulinki" co mnie bardzo zaciekawiło! Skąd pomysł na tak ciekawą nazwę osób, których skradłaś serce?

-niekreatywna-
I kolejna moja, jakże błyskotliwa odpowiedź - nie mam pojęcia! Pewnego razu, kiedy żartowałam sobie z przyjaciółmi, nazwałam jednego z nich dudulinkiem i stwierdziłam, że to brzmi jak świetne określenie. Do niedawna moi obserwujący to byli nazywani "bubami" - z tego samego powodu. Wyrazy wpadają mi do głowy, a ja przekształcam je w rzeczy mające dla mnie znaczenie. Można powiedzieć, że choć nie jestem marzycielką, to mam dość bogatą wyobraźnię ;)

-dreamingdaisy
Bogata wyobraźnia to wspaniała cecha! Niesamowicie jest ją posiadać i malować nią świat!! "Dudulinki" są bardzo oryginalne, bo jak widzę, większość osób nazywa swoich obserwujących prawdziwymi wyrazami, typu: iskierki. Nie jednego zastanawiało pewnie co to za historia z dudulinkami! Pytanie ode mnie: masz plany na tysiąc obserwacji? Chyba trzeba to jakoś uczcić, nie?

-niekreatywna-
Myślałam nad tym już od dłuższego czasu, szczególnie, kiedy moje konto żyło sobie własnym życiem i liczba obserwujących zmieniała się w cały świat. Jak widać, otworzyłam już Instagram dla konta - i na pewno będę tu coś wrzucać, w ramach dodatkowej aktywności. Myślałam nad założeniem jakiejś grupy na mediach społecznościowych dla mnie i obserwujących, żeby lepiej się poznać, ale myślę, że byłoby niewielu chętnych. Kilka miesięcy temu na Wattpadzie popularnym stało się pokazywanie swojego wizerunku - i choć jeszcze się zastanawiam, czy to nie na 1500 follow, to jest to bardzo prawdopodobna opcja! W razie gdybym jednak zmieniła zdanie, to wdrożę w życie jeden z projektów, które planowałam opublikować w 2022 roku. No i na pewno mam zamiar świętować ze znajomymi :)

-dreamingdaisy
Ojej! Cudowne plany! Odnosząc się do twojego ostatniego zdania, ja bym się bała powiedzieć znajomym o moim koncie, chociaż kilku, ale naprawdę niewielu wie o moim koncie! Zapytam o pogodę u Ciebie! Słonko pięknie zawitało, czy niezbyt? U mnie jest pięknie! Aż chce się żyć!

-niekreatywna-
U mnie trochę chmurzaście, ale co jakiś czas wpadnie promyk słońca! Chociaż wczoraj się trochę zdziwiłam, bo spadł śnieg :)) Za to jutro ma być aż 20°C, także jadę z przyjaciółkami na pobliski zalew rowerami - posiedzimy sobie w pięknym słoneczku i ciepełku. Każdemu tak naprawdę polecam spędzić trochę czasu na dworze, niesamowicie podnosi morale :)

-dreamingdaisy
Zgadzam się z tobą w pełni! Dobra pogoda powoduje, że jesteśmy szczęśliwi! Więc ja chciałam Ci życzyć słońca na niebie, zarówno jak i na twarzy! Dziękuję w imieniu wszystkich Elfów i widowni tego wywiadu, za czas (który swoją drogą trwał naprawdę długo) poświęcony dyskusją na mam nadzieję fajne tematy! Pozdrawiam(y) cieplutko!!

-niekreatywna-
Ja też bardzo dziękuję i cieszę się z tak miłej rozmowy. Chciałabym tylko wszystkim czytającym ten wywiad przypomnieć - uśmiechnijcie się raz na jakiś czas, a kiedy macie gorszą chwilę, zawsze możecie do mnie napisać. Przy okazji, chamska reklama - 12 kwietnia, poniedziałek, na moim profilu pojawił się reupload wiersza z 2018 roku, będący jednocześnie wstępem do nowej serii książek. Zapraszam i pozdrawiam serdecznie, -niekreatywna- ❤️

-dreamingdaisy
Serdecznie zapraszamy!