Dziennikarz: Lutanna

Gość: MariaFaustyna

wywiad został przeprowadzony 24.03.2021

,,MariaFaustyna, czyli rozmowa o wszystkim i o niczym".

Lutanna:

Witam Cię serdecznie, Mario!

MariaFaustyna:

Chylę kapelusza na powitanie, dzień dobry

Lutanna:

Może zacznijmy od krótkiego opisu twojej persony, a z moich obserwacji wynika, iż jesteś bardzo ciekawą osobą!

MariaFaustyna:

Cóż.... moje życie zaczęło się nie aż tak dawno temu pewnej wiosny. Ciągle się uczę (życia również) i jakoś wpadam w dołki czasem na owej drodze. Czytanie i pisanie to właściwie moja największe pasje, które bardzo się skarżą gdy je zaniedbuję.

Lutanna:

Jeśli jesteśmy już przy temacie literatury, to jak zaczęła się twoja historia z pisarstwem?

MariaFaustyna:

Muszę rzec, że mam pamięć jak druszlak i nie pamiętam (tak szczerze) jak to było. Chyba w pewnym momencie poczułam, że chcę coś stworzyć. Najprawdopodobniej jako pierwszy narodził się wiersz. Ale przypominam sobie, iż zdarzało mi się opisywać bieżące wydarzenia, w których akurat uczestniczyłam.
Nie szeptem a w głowie, żebym nie została oodebrana jako całkiem pokręcona na umyśle ^cichy śmiech^

Lutanna:

Aj tam, każdy musi być trochę pokręcony, bo kim byśmy byli, gdybyśmy byli normalni? Może opowiesz o swoim guście literackim?

MariaFaustyna:

Szczerze mówiąc nie jest zbyt wyszukany.
Z miłą chęcią (i szybko dość zapewne) przełknę opowieść
zawierającą mądre przesłanie.
Nie przepadam za stronicami usłanymi trupami i krwią wylewającą się z rodziału (za rozdziałem).
Nie pogardzę ównież przygotą, akcją, faktem, iż coś się dzieje. Mile widziane również wątki uczuciowe, zwłaszcza z bajkowym: "I żyli długo i szczęśliwie"

Lutanna:

Interesująco! Ja jestem typem, który uwielbia rozlew krwi haha! Więc może przejdziemy do bardziej przyziemnych rzeczy, ponieważ chyba trochę poleciałyśmy do góry! Jakiej muzyki najczęściej słuchasz?

MariaFaustyna:

Wszędobylskie anglojęzyczne.
Co śmieszniejsze: by poprawnie zrozumieć teskt muszę właśnie z tekstem jej (piosnki) słuchać.
Czasami. Pędkość płynących z melodią słów nie sprzyja uchwyceniu padających liter z muzyką w tle od razu.

Niekiedy coś mnie natchnie i słucham melodii płynącej z harfy lub skrzypiec.. - klasycznej

Jeszcze naszojęzyczne.
Pozwolę sobie przytoczyć słowa, które zapadły mi w pamięć.

Myslovitz "Sprzedawcy marzeń".
(Właścwie często mnie opisują):
"I nie chce mi się nic, jestem już zmęczony"

Oraz z Budki Suflera (piosenka - "Młode Lwy"):
"Stygnie garnek z marzeniami. Jak się czuję? Chyba źle"

I chcialabym, by kiedyś jakiś młodzieniec powiedział, jak Traczyk Janek w "Taka jak Ty" wyśpiewał:
"Długo szukałem takiej jak Ty"

Ale to (oczywistość) nie wszystkie.

Chociaż należy pamiętać, że: "Na miłość przyjdzie czas"

Lutanna:

Och, widzę, iż masz bardzo rozległy gust muzyczny! Może przejdziemy do mniej przyjemnego tematu, choć kto wie! Lubisz się uczyć?

MariaFaustyna:

"Mniej przyjemny" - tak to dobre określenie. Hah.
Szczerze powiedziawszy traktuję naukę jak obowiązek. Chociaż nie zaprzeczam, iż radość wywołują we mnie mniejsze lub większe sukcesy szkolne. Trud się opłacił

Lutanna:

Właśnie coś tak czułam, iż nie będzie on bardzo przyjemny! Już podejrzewam, iż będzie to ostatnie pytanie. Masz ulubioną bajkę Disney'a? (Jeśli lubisz, oczywiście!)

MariaFaustyna:

Hmm... "Piękna i Bestia" - jak najbardziej

Lutanna:

Dobrze! W takim razie to koniec naszego wywiadu! Mam nadzieję, iż dobrze się bawiłaś! Może jakieś słowa na koniec, pozdrowienia dla kogoś?

MariaFaustyna:

Oczywiście, że tak ^uśmiech^. Cóż na zakończenie pozdrawiam serdecznie (bardzo nawet) kazdego ludka, który ów wywiad przeczytał oraz wszytskich moich obserwujących.
Dziekuję za Waszą obecność Serduszka.
Oraz Tobie, że mogłam trochę z Tobą popisać.
Chylę kapelusza na (krótkie) pożegnanie

Lutanna:

Więc ja kłaniam się nisko i miłego dnia!

MariaFaustyna: Dziękuję bardzo