zagłebiając się w szarości
w rzeczy mniej czy bardziej zabytkowe
napotkałem na swoje drodze
szare oczy
ale jakby kolorowe
w świetle słońca
czy w ciemności
lśniły zawsze
bez litości
ogarniając wszystch w okół
swą radością
niezwykłością
ponętnością
i jasnością
gdy się na nie raz spojrzałeś
podziwiałeś całe wieki
niczym przenajświętrze cuda
bez przymrużenia powieki
ktoś by rzec mógł
"bóg to stworzył"
to by skrycie oznaczało
że bóg stąpił międzi ludzi
co się pięknem odznaczają
i cię spotkał jako pierwszą
po czym gdy na ciebie spojrzał
twą urodą naznaczony
dał ci z nieba promyk słońca

~~~~~~
nie pytajcie co to, sama nie wiem...